Rozdział 6 - Sztauowanie. - Transport morski materiałów niebezpiecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.9.55

Akt utracił moc

Wersja od: 8 listopada 1984 r.

Rozdział  6

Sztauowanie.

§  34.

1. 1. Przez sztauowanie materiałów niebezpiecznych rozumie się ich układanaie, rozmieszczanie i mocowanie w pomieszczeniach statku oraz na jego pokładzie w sposób zapewniający bezpieczeństwo ludzi, statku i ładunku w czasie przewozu morskiego.

2. Materiały niebezpieczne powinny być sztauowane odpowiednio do swych właściwości.

3. Wykonywanie prac sztauerskich jest dozwolone tylko pod nadzorem:

1) I oficera - w odniesieniu do materiałów kategorii O i A,

2) oficera wachtowego - w odniesieniu do innych materiałów niebezpiecznych.

§  35.

1. 1. Przed rozpoczęciem prac sztauerskich kapitan statku powinien:

1) sprawdzić stan pomieszczeń statku, przeznaczonych do umieszczenia w nich materiałów niebezpiecznych,

2) pouczyć załogę o niebezpieczeństwie, związanym z właściwościami materiałów oraz zarządzić środki bezpieczeństwa, niezbędne przy sztauowaniu danego materiału,

3) omówić sposób wykonania prac sztauerskich.

2. Plan przeładunkowy statku powinien być sporządzony z uwzględnieniem zasad, podanych w § 22, a miejsca, w których zostały umieszczone materiały niebezpieczne, powinny być wyraźnie zaznaczone na planie sztauerskim, z podaniem klasy i kategorii materiału.

§  36.

1. 1. Sztauowanie materiałów niebezpiecznych w pomieszczeniach, w których znajduje się bagaż pasażerski lub poczta, oraz w pomieszczeniach i na pokładach dostępnych dla pasażerów - jest zabronione.

2. Materiały niebezpieczne, sztauowane na pokładzie statku, nie mogą zajmować więcej niż połowę całkowitej powierzchni pokładu, wykorzystywanej do przewozu ładunków, łącznie z powierzchnią stalowych pokryw lukowych.

3. Do wykonywania prac sztauerskich mają odpowiedni zastosowanie przepisy § 18, 20, 21, 22 i 23 ust. 3.