Rozdział 3 - Przepisy końcowe. - Tereny budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podział nieruchomości w miastach i osiedlach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.27.192

Akt utracił moc
Wersja od: 28 listopada 1973 r.

Rozdział  3.

Przepisy końcowe.

1.
Do wszczęcia postępowania i wydania decyzji w sprawach wymienionych w ustawie właściwe są organy gospodarki terenowej i ochrony środowiska prezydium powiatowej rady narodowej.
2.
Projekty uchwał ustalających tereny budowlane opracowują właściwe do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organy prezydiów rad narodowych wymienionych w art. 2, a jeżeli projekty te obejmują również lub wyłącznie tereny pod budownictwo zagrodowe - w porozumieniu z właściwymi do spraw rolnictwa organami prezydiów tych rad.

Jeżeli współwłasność nieruchomości położonych w miastach i osiedlach na terenach budowlanych, ustalonych zgodnie z przepisami rozdziału 1, powstała przed dniem wejścia w życie ustawy, współwłaściciele korzystają z uprawnień wymienionych w art. 8 ust. 3.

Przepisy ustawy dotyczące:

1)
prezydiów powiatowych rad narodowych stosuje się również do prezydiów rad narodowych miast stanowiących powiaty miejskie oraz dzielnicowych rad narodowych w miastach wyłączonych z województw,
2)
prezydiów wojewódzkich rad narodowych stosuje się również do prezydiów rad narodowych miast wyłączonych z województw.
1.
Tracą moc:
1)
ustawa z dnia 25 czerwca 1948 r. o podziale nieruchomości na obszarach miast i niektórych osiedli (Dz. U z 1948 r. Nr 35, poz. 240, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 i z 1958 r. Nr 31, poz. 138),
2)
ustawa z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa domów jednorodzinnych w miastach i osiedla (Dz. U. z 1958 r. Nr 31, poz. 138 oraz z 1961 r. Nr 7 poz. 47 i Nr 32, poz. 159).
2.
Działki budowlane utworzone w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na podstawie przepisów ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 2 oraz działki, na których rozpoczęto budowę na podstawie pozwolenia budowlanego, powinny być zabudowane w terminie ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. jeżeli w planie termin nie został określony, przystąpienie do budowy oraz jej zakończenie powinno nastąpić w terminach określonych w art. 12. W razie niedotrzymania tych terminów stosuje się art. 13.
3.
Postępowanie wszczęte, lecz nie zakończone na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 2 prowadzi się w dalszym ciągu na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1972 r. z wyjątkiem przepisów art. 19 i 23 ust. 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.