Art. 22. - Szwecja-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1924.12.02.
Dz.U.1925.70.490
Akt obowiązujący1) Traktat niniejszy będzie ratyfikowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za zgodą Sejmu i Senatu Polskiego i przez Jego Królewską Mość Króla Szwecji z aprobatą Riksdag'u. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie, możliwie jak najprędzej.
NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat.
Sporządzono w Warszawie, w dwóch egzemplarzach, drugiego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY.
Przed przystąpieniem do podpisania Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Polską a Szwecją niżej podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
I. Co do artykułu II i III.
Rozumie się, iż postanowienia artykułu II, w myśl których obywatele obu Układających się Stron będą mieli prawo występować w sądach na równi z krajowcami, jak również postanowienia artykułu III, dotyczące wolnego dostępu spółek do sądów, nie stosują się do bezpłatnej pomocy sądowej ani do zwolnienia od "cautio judicatum solvi", które to sprawy będą uregulowane w drodze specjalnych umów.
II. Co do artykułu III.
Rozumie się, że szwedzkie spółki akcyjne i inne będą mogły, stosując się do obowiązujących ustaw, osiedlać się na terytorjum drugiej Układającej się Strony, zakładać tam filje i oddziały i wykonywać tam swój handel i przemysł. Wyłączone wszelako są od dopuszczenia spółki, które, ze względu na swój charakter użyteczności powszechnej, podlegałyby specjalnym ograniczeniom, stosowanym do wszystkich państw, przyczem tak samo będą traktowane spółki ubezpieczeniowe i spółki finansowe.
Co się tyczy osiedlania w Szwecji i wykonywania tam swego handlu i przemysłu, spółki akcyjne i inne drugiej Układającej się Strony korzystać będą z tych samych praw, które zostały przyznane lub będą mogły być przyznane podobnym spółkom innej przynależności państwowej.
III. Co do artykułu V.
Układające się Strony, aby zapewnić produktom, pochodzącym z ich krajów, korzystanie z postanowień artykułu 5, będą mogły żądać, by produkty i towary, przywożone na ich terytorjum, były zaopatrzone w świadectwo pochodzenia.
Odnośnie do formy i do treści, jak również do użycia świadectwa pochodzenia, obydwie Układające się Strony zapewniają sobie nawzajem traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.
IV. Co do artykułów V i VI
Obydwie Układające się Strony zgadzają się, że wyrażenie: "wszystkie produkty ...... , pochodzące i przychodzące ...... ", użyte w artykułach 5 i 6, nie dotyczy towarów, oclonych w kraju trzecim.
V. Co do artykułu XII.
Dopóki granica między Polską a jednem z państw ościennych pozostawać będzie z jakiegokolwiek powodu zamknięta dla podróżnych lub dla towarów z Polski albo danego kraju ościennego, Rząd Polski nie będzie uważany za zobowiązany do przyznawania Szwecji na granicy wyżej wymienionego kraju ułatwień, przewidzianych w artykule XII.
VI. Co do artykułu XIV.
Polska nie będzie mogła powoływać się na postanowienia tego artykułu w celu żądania przywilejów, dotyczących obowiązku przyjmowania pilotów, których Szwecja udzieliła Finlandji i które wymienione są w deklaracji z dnia 17 sierpnia 1872 r., i to nawet w tym wypadku, gdyby przywileje, udzielone w powyższej deklaracji, zostały w przyszłości rozszerzone w celu stosowania ich do okrętów i statków finlandzkich o pojemności do 100 tonn rejestrowych netto.
VII. Co do artykułu XV.
Obydwie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie przystąpić w czasie najbliższym do zawarcia specjalnej umowy, dotyczącej świadectw pomiarowych.
VIII. Przeniesienie kapitałów.
Dopóki w Polsce będą trwały ograniczenia, dotyczące wywozu kapitałów, Polska pozwoli spółkom przemysłowym lub handlowym, akcyjnym i innym, jak również i firmom szwedzkim oraz spółkom przemysłowym lub handlowym, akcyjnym i innym, jak również i firmom polskim, w których zaangażowane są kapitały szwedzkie, wykonywującym przemysł lub handel w Polsce, na wolny wywóz z Polski sum, potrzebnych im do wypłacenia ich dywidend, procentów, kuponów od obligacyj lub od akcyj i do zwrotu pożyczek lub innych długów.
NA DOWÓD CZEGO, Pełnomocnicy podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Warszawie, w dwóch egzemplarzach, drugiego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.
Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest on przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 28 czerwca 1925 roku.