Oddział F - STUDIA I STUDENCI. - Szkoły akademickie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.1.6 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1947 r.

F.

STUDIA I STUDENCI.

(1)
Rok akademicki winien zawierać nie mniej niż 30 tygodni wykładowych i egzaminacyjnych. Nadzór bezpośredni nad przestrzeganiem tego przepisu należy do dziekana.
(2)
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala początek i podział roku akademickiego.
(1)
Nauczanie w szkołach akademickich obejmuje wykłady, ćwiczenia i kierownictwo pracami samodzielnymi.
(2)
Programy wykładów i ćwiczeń układają corocznie rady wydziałowe. Programy te przedstawia rektor do wiadomości Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

W szkołach akademickich pobierane są opłaty. Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala wysokość, sposób pobierania, przeznaczenie i podział tych opłat, sposób zarządzania nimi oraz udzielanie odpowiednich ulg dla studentów niezamożnych a zdolnych.

(1)
Szkoły akademickie mogą nadawać stopnie naukowe: niższy i wyższy. Stopień wyższy jest stopniem doktora. Szczegółową nazwę stopni, nadawanych przez każdą ze szkół, ustala rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, wydane po wysłuchaniu opinii rad wydziałowych. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może dla obywateli państw obcych ustalić odmienne zasady uzyskiwania wyższego stopnia naukowego.
(2)
Rady wydziałowe nadawać mogą również stopnie zawodowe; niższy stopień naukowy może być równocześnie stopniem zawodowym.
(3)
Rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, wydane po wysłuchaniu opinii rad wydziałowych, ustalają: szczegółowe przepisy, normujące program i porządek studiów i egzaminów, przepisy o uzyskiwaniu stopni naukowych i zawodowych, jako też warunki i tryb nostryfikowania zagranicznych stopni akademickich naukowych i zawodowych.
(4)
Rada wydziałowa może nadawać honorowe stopnie naukowe, przy czym nadanie honorowego stopnia naukowego za zasługi na polu nauki i sztuki podlega zatwierdzeniu przez senat, za zasługi zaś państwowe lub społeczne - zatwierdzeniu przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek senatu.
(1)
W razie powstania okoliczności, uniemożliwiających normalny tok pracy w szkole, zarządzone być może czasowe zawieszenie wykładów, ćwiczeń lub czynności zakładów, lub też zamknięcie szkoły.
(2)
Całkowite lub częściowe zawieszenie wykładów, ćwiczeń lub czynności zakładów zarządza rektor, wnosząc niezwłocznie sprawę pod obrady senatu. W razie uchwalenia przez senat cofnięcia zawieszenia, rektor może bądź zarządzić wznowienie zawieszonych czynności, bądź też sprawę przedstawić Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do rozstrzygnięcia.
(3)
Zawieszenia tego dokonać może również Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, do którego należy wówczas także decyzja o wznowieniu zawieszonych czynności.
(4)
Jeżeli inne środki zawiodą, Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może zarządzić czasowo zamknięcie szkoły w całości lub w częściach. Decyzja taka może być połączona z zarządzeniem nowych wpisów po otwarciu przez Ministra szkoły, względnie jej części.
(1)
Studentami szkoły akademickiej zostają kandydaci, którzy po przyjęciu do szkoły uzyskają obywatelstwo akademickie przez akt imatrykulacji.
(2)
Kandydaci są przyjmowani zależnie od postanowień regulaminu danego wydziału przez dziekana lub komisję, wybraną w tym celu przez radę wydziałową. W razie odmownego załatwienia podania o przyjęcie kandydaci mają prawo odwołać się do senatu, który orzeka ostatecznie.
(3)
Obywatele państw obcych, nie posiadający warunków przepisanych ustawą o ustroju szkolnictwa, mogą być przyjęci w charakterze studentów, jeżeli Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uzna przedstawione przez nich dowody wykształcenia za równorzędne z krajowymi.
(4)
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może po wysłuchaniu rady wydziałowej ograniczyć liczbę przyjęć kandydatów na dany wydział.
(5)
Warunki uczestniczenia w studiach specjalnych określają ich statuty.

Można być równocześnie studentem dwóch szkół akademickich tylko za zgodą rektorów obydwu szkół.

Do studiowania w charakterze studentów w szkołach (wydziałach artystycznych dopuszcza się osoby, posiadające warunki, przewidziane w art. 43 i odznaczające się nadto specjalnymi zdolnościami w dziedzinie twórczości artystycznej; w celu stwierdzenia tych zdolności szkoła może poddać kandydata egzaminowi wstępnemu.

(1)
Każdy zapisujący się do szkoły akademickiej w charakterze studenta podlega imatrykulacji, przy czym składa uroczyste ślubowanie przestrzegania godności akademickiej i przepisów szkoły, które stwierdza podpisem.
(2)
Imatrykulacji dokonywa rektor lub z jego upoważnienia dziekan.
(3)
Student może przenieść się do innej szkoły akademickiej tylko po uzyskaniu świadectwa odejścia.
(1)
Student ma prawo ubiegania się o stopnie naukowe i zawodowe.
(2)
Student ma obowiązek uczęszczania na wykłady, brania udziału w ćwiczeniach i zdawania egzaminów; ma on prawo wyboru wykładów, przy czym może zapisywać się na wykłady innych wydziałów.
(3)
Urlopów udziela studentom dziekan.
(1)
Osoba, posiadająca wyższy stopień naukowy, może być w razie skazania jej za przestępstwo, popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek, pozbawiona tego stopnia przez radę wydziałową.
(2)
Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego określa warunki, na jakich osoba, pozbawiona tego stopnia naukowego, może go odzyskać.
(1)
W szkołach akademickich mogą studiować wolni słuchacze, tj. osoby, dopuszczone do studiów w trybie, przewidzianym w art. 43 ust. (2), mimo braku warunków, wymaganych od studentów, lub nie ubiegające się o zaliczenie ich w poczet studentów.
(2)
Rady wydziałowe mają prawo powziąć uchwałę nie przyjmowania wolnych słuchaczy na dany wydział. Uchwała taka wymaga zatwierdzenia przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
(3)
Wolni słuchacze nie podlegają imatrykulacji, składają jednak pisemne przyrzeczenie przestrzegania godności akademickiej i przepisów szkoły.
(4)
Wolni słuchacze nie mają prawa składania egzaminów, mogą jednak składać kolokwia z wysłuchanych wykładów; pozbawienie prawa składania egzaminów nie dotyczy wolnych słuchaczy szkół i wydziałów artystycznych.
(5)
Rada wydziałowa może zaliczyć studentom poprzednie studia, odbyte w charakterze wolnego słuchacza.
(6)
Wolni słuchacze podlegają dyscyplinarnie władzom akademickim; stosowany wobec nich jest ten sam tryb postępowania dyscyplinarnego, co w stosunku do studentów. Karą porządkową jest upomnienie rektora, karami zaś dyscyplinarnymi są: nagana i pozbawienie wolnego słuchacza prawa studiowania na stałe lub na czas ograniczony.
(1)
Naruszenie przez studenta przepisów akademickich, dopuszczenie się czynów przeciw obyczajności i porządkowi życia akademickiego lub wolności nauczania i studiowania lub uchybienie godności akademickiej pociąga za sobą ukaranie w drodze porządkowej lub dyscyplinarnej. Popełnienie wykroczenia, występku lub zbrodni pociąga za sobą, niezależnie od odpowiedzialności według ustaw powszechnych, również ukaranie w drodze porządkowej lub dyscyplinarnej. W razie dopuszczenia się powyższych czynów przez studenta, będącego w czynnej służbie wojskowej, władze uczelni nie wymierzają kary, lecz po przeprowadzeniu dochodzenia, zwracają się do Ministra Spraw Wojskowych o spowodowanie ukarania studenta na zasadzie wojskowych przepisów dyscyplinarnych; jeżeliby zaś uważały usunięcie studenta z uczelni za konieczne, zwracają się zarazem o odwołanie przeniesienia służbowego danego studenta na studia.
(2)
Sądy karne powszechne zawiadamiają rektora o wdrożeniu postępowania karnego przeciwko studentom i wolnym słuchaczom. Po prawomocnym ukończeniu postępowania karnego sąd karny przesyła rektorowi odpis wyroku.
(3)
Karą porządkową jest upomnienie.
(4)
Kary dyscyplinarne są następujące:
a)
nagana,
b)
pozbawienie prawa udziału w życiu akademickim na czas ograniczony lub na cały czas studiów,
c)
pozbawienie prawa udziału w życiu akademickim z zagrożeniem relegacji przez senat w razie wykroczenia przeciwko obowiązującym przepisom,
d)
usunięcie ze szkoły na czas ograniczony lub na stałe,
e)
pozbawienie prawa do studiów w szkołach akademickich.
(1)
Upomnienie, jako karę porządkową, wymierza dziekan lub rektor. Przeciw upomnieniu nie ma odwołania.
(2)
W sprawach dyscyplinarnych orzekają:
a)
komisja dyscyplinarna, powołana przez senat na przeciąg jednego roku spośród profesorów honorowych, zwyczajnych, nadzwyczajnych i docentów - w składzie dwóch sędziów i przewodniczącego,
b)
senat - jako instancja odwoławcza - który rozpatruje sprawę na wniosek rektora albo na skutek pisemnego odwołania obwinionego; obwinionemu służy prawo odwołania się w razie nałożenia na niego kary usunięcia ze szkoły lub pozbawienia prawa do studiów akademickich.
(3) 3
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia publicznego może - w przypadku przewinień o charakterze zbiorowym, którym towarzyszą czyny przeciw wolności nauczania lub studiowania, albo w przypadku czynnych wystąpień przeciw profesorom lub władzom akademickim-powołać specjalną komisję dyscyplinarną, złożoną z profesorów i docentów szkół akademickich. Od kar, nałożonych przez tę komisję, nie ma odwołania. Jednakże Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może - po wysłuchaniu opinii senatu - kary prawomocnie nałożone złagodzić lub darować.
(4)
Dziekan i rektor w zakresie wymierzania kary porządkowej oraz członkowie władz dyscyplinarnych w wykonywaniu swych czynności są samodzielni i niezależni.
(5)
Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala tryb zawieszania studentów w prawach akademickich oraz tryb postępowania dyscyplinarnego.
(1)
Studenci szkół akademickich mają prawo zakładania stowarzyszeń akademickich, tj. dobrowolnych trwałych zrzeszeń studentów o celach niezarobkowych, działających pod nadzorem i opieką władz akademickich i Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego; stowarzyszeniom akademickim nie wolno prowadzić działalności politycznej.
(2)
Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala warunki i tryb zakładania stowarzyszeń akademickich i ich rozwiązywania, ich zgłaszania, względnie rejestracji, zatwierdzania statutów i dokonywania ich zmiany, uzyskiwania przez nie osobowości prawnej, sposób i zakres sprawowania nadzoru i opieki nad nimi, jako też odpowiedzialności dyscyplinarnej członków zarządu za działalność stowarzyszeń.
(3)
Nazwa i charakter stowarzyszenia akademickiego przysługuje tylko takim stowarzyszeniom, które zastosują się do powyższych przepisów.
(4)
Członkami stowarzyszeń akademickich nie mogą być osoby nie podlegające dyscyplinarnie władzy akademickiej.
(1)
Na terenie szkół akademickich odbywać się mogą za każdorazowym zezwoleniem rektora zgromadzenia akademickie; na każdym zgromadzeniu winien być obecny rektor lub jego delegat. W zgromadzeniach tych mogą brać udział wyłącznie studenci i wolni słuchacze danej szkoły; na zgromadzeniach tych wolno omawiać tylko sprawy - związane ściśle z życiem akademickim - zgodnie z zapowiedzianym, a przez rektora zatwierdzonym, porządkiem obrad.
(2)
Rektor, względnie jego delegat, może w każdej chwili zgromadzenie rozwiązać.
(3)
Regulamin zgromadzeń akademickich uchwala senat.
(4)
Przepisy ogólne o zgromadzeniach mają zastosowanie do zgromadzeń studentów i wolnych słuchaczy, odbywających się poza terenem szkoły.
3 Z dniem 18 czerwca 1946 r. zawiesza się moc obowiązującą art. 51 ust. (3) na czas trwania obowiązywania dekretu z dnia 17 maja 1946 r. o utworzeniu Rady Szkół Wyższych (Dz.U.46.26.164), zgodnie z art. 8 powołanego dekretu.