Oddział E - GRONO NAUCZYCIELSKIE. - Szkoły akademickie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.1.6 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1947 r.

E.

GRONO NAUCZYCIELSKIE.

Art.  28.

(1) Do grona nauczycielskiego szkoły akademickiej należą:

a) nauczyciele akademiccy, tj. profesorowie honorowi, zwyczajni, nadzwyczajni, tytularni, kontraktowi, docenci i zastępcy profesorów;

b) nauczyciele nieakademiccy i lektorzy języków.

(2) Każdy profesor i docent ma prawo podawania i oświetlania z katedry sposobem naukowym według swego naukowego przekonania zagadnień, wchodzących w zakres tej gałęzi wiedzy, której jest przedstawicielem. Posiada on też swobodę wyboru metod wykładów i ćwiczeń.

(3) Nauczycielami akademickimi mogą być osoby, które przyczyniły się do rozwoju nauki, a w szkołach (wydziałach) artystycznych również artyści, którzy zaznaczyli się swą pracą twórczą w dziedzinie sztuki.

(4) Nauczyciel akademicki może za zgodą zainteresowanych rad wydziałowych ogłaszać wykłady na wydziałach, do których nie należy.

Art.  29.

(1) 2 Tytuł docenta i prawo nauczania otrzymuje się w szkołach akademickich zasadniczo przez habilitację; w szkołach artystycznych i w zakresie przedmiotów nauki stosowanej w innych szkołach tytuł i uprawnienia docenta mogą być uzyskiwane na podstawie wniosku komisji kwalifikacyjnej, powołanej przez radę wydziałową.

(2) Prawo wykładania ma obejmować całość pewnej nauki lub taką jej część, którą można uważać za przedmiot w sobie zamknięty.

Art.  30.

(1) Habilitację przeprowadza rada wydziałowa. Warunkiem dopuszczenia do habilitacji jest posiadanie stopnia doktora. Od obowiązku wykazania się stopniem doktorskim mogą być zwolnieni przez radę wydziałową wybitni fachowcy, a wyjątkowo także wybitni badacze naukowi.

(2) Przewód habilitacyjny poprzedza ocena kwalifikacyj osobistych kandydata.

(3) Przewód habilitacyjny obejmuje trzy akty:

a) ocenę kwalifikacyj naukowych (artystycznych) kandydata na podstawie zbadania wartości jego pracy habilitacyjnej;

b) dyskusję habilitacyjną;

c) wykład habilitacyjny.

(4) Rada wydziałowa może wyjątkowo uwolnić kandydata od drugiego i trzeciego aktu habilitacyjnego.

(5) Uchwała rady wydziałowej, nadająca kandydatowi tytuł i prawa docenta, podlega zatwierdzeniu przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego po wysłuchaniu opinii senatu.

(6) Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego określa sposób postępowania habilitacyjnego, skład, zasady i sposób postępowania komisyj kwalifikacyjnych w ramach powyższych postanowień.

(7) Prawo wykładania gaśnie, jeżeli docent nie korzysta z niego przez dwa po sobie następujące lata akademickie. Docent może otrzymać urlop od Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na podstawie wniosku rady wydziałowej. Czasu urlopu nie wlicza się do okresu dwuletniego zaniechania wykładów.

(8) Docentowi, który skutkiem zaniechania wykładów stracił prawo wykładania, może rada wydziałowa na jego prośbę zwykłą uchwałą je przywrócić.

(9) Rada wydziałowa może uznać kierowanie ćwiczeniami i pracami badawczymi przez docenta za równoważne z prowadzeniem wykładów.

(10) Prawo wykładania może być rozszerzone na inną dziedzinę wiedzy na mocy uchwały rady wydziałowej, zatwierdzonej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Podstawą rozszerzenia prawa wykładania może być tylko działalność naukowa w danej dziedzinie wiedzy.

(11) Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może na wniosek rady wydziałowej cofnąć docentowi prawo wykładania.

(12) Prawo wykładania, nadane w jednej ze szkół akademickich, można przenieść na inny wydział lub do innej szkoły na podstawie uchwały rady odpowiedniego wydziału. O uchwale zawiadamia rada wydziałowa senat i Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Art.  31.

Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej docentów i tryb postępowania dyscyplinarnego.

Art.  32.

Prezydent Rzeczypospolitej może na wniosek Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przedstawiony na podstawie uchwały rady wydziałowej i po wysłuchaniu opinii senatu, mianować tytularnymi profesorami szkoły akademickiej za wybitną działalność naukową (artystyczną) docentów, którzy wykładają w tym charakterze co najmniej przez lat pięć.

Art.  33.

(1) Profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych mianuje Prezydent Rzeczypospolitej.

(2) Przed obsadzaniem katedry rada wydziałowa przeprowadza ankietę, a mianowicie zwraca się do wszystkich profesorów zwyczajach i nadzwyczajnych, wykładających dany przedmiot we wszystkich szkołach akademickich, z żądaniem nadesłania opinii, jakich kandydatów uznać należy za najodpowiedniejszych. Zapytanie rady nie może zawierać nazwisk kandydatów, zgłoszonych już czy upatrzonych.

(3) Rada wydziałowa wybiera po wysłuchaniu wniosku specjalnej komisji, powołanej do oceny wyników powyższej ankiety, kandydata lub kandydatów i przedstawia ich Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za pośrednictwem senatu, który zaopatruje wniosek swoją opinią.

(4) Szczegółowy sposób przeprowadzenia ankiety, sposób ustalenia składu tej specjalnej komisji, oraz sposób jej postępowania, jako też tryb przedkładania wniosków o mianowanie ustala statut szkoły.

Art.  34.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może nie przedstawić do nominacji żadnego z kandydatów rady wydziałowej. W tym przypadku rada przekazuje ponownie sprawę komisji. Na podstawie ponownego referatu i nowego wniosku komisji rada wydziałowa obowiązana jest przedstawić wniosek w ustalonym przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego terminie. W razie ponownego nieuwzględnienia wniosku, stosuje się w dalszym ciągu postępowanie, przewidziane w niniejszym artykule; kandydaci, poprzednio nie uwzględnieni przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, mogą być ponownie przedstawieni tylko po wykazaniu się nowym dorobkiem naukowym.

Art.  35.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może na wniosek rady wydziałowej przedstawić nadzwyczajnego profesora do nominacji na profesora zwyczajnego, jeżeli specjalna komisja, wybrana przez radę wydziałową, stwierdzi, że jego dorobek naukowy (artystyczny) wydatnie się powiększył w czasie profesury nadzwyczajnej.

Art.  36.

(1) Prezydent Rzeczypospolitej może na wniosek Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, oparty na uchwale rady wydziałowej i opinii senatu, mianować profesorem honorowym wybitnego uczonego (artystę) zwłaszcza z grona profesorów, ustępujących z katedr.

(2) Profesorowie honorowi mają prawo wykładania w zakresie habilitacji, względnie dekretu nominacyjnego.

(3) Profesor ustępujący z katedry zachowuje prawo korzystania z zakładów szkoły w ramach regulaminu zakładowego oraz prawo wykładania. Profesor ustępujący z katedry z powodu nałożenia na niego kary dyscyplinarnej, orzekającej przeniesienie w stan spoczynku lub usunięcie z katedry, traci powyższe prawa. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek rady wydziałowej może mu te prawa przywrócić.

Art.  37.

(1) Wykłady i ćwiczenia, prowadzone przez nauczycieli nieakademickich, znajdują się pod opieką naukową profesora, wyznaczonego przez radę wydziałową.

(2) Regulamin, określający zakres i sposób wykonywania tej opieki, uchwala rada wydziałowa.

² Art. 29 ust. (1) zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 16 listopada 1945 r. o zmianie przepisów dotyczących szkół akademickich i stosunku służbowego profesorów i pomocniczych sił naukowych tych szkół (Dz.U.45.56.313) z dniem 16 grudnia 1945 r.