Rozdział 6 - Szczepienia - Szczegółowy sposób i tryb zwalczania pryszczycy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.28.205

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 lutego 2006 r.

Rozdział  6

Szczepienia

§  46.

1. Niedopuszczalne jest prowadzenie szczepień przeciwko pryszczycy, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Dopuszcza się prowadzenie szczepień interwencyjnych, jeżeli:

1) zostały stwierdzone ogniska pryszczycy stwarzające zagrożenie dalszego jej szerzenia się lub

2) zostały stwierdzone ogniska pryszczycy na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, które ze względu na położenie geograficzne lub warunki meteorologiczne stwarzają zagrożenie przeniesienia pryszczycy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3) istnieje zagrożenie wystąpienia pryszczycy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze względu na epidemiologicznie istotne kontakty z gospodarstwami, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w których stwierdzono ogniska pryszczycy, lub

4) zostały stwierdzone ogniska pryszczycy w państwie trzecim, które ze względu na położenie geograficzne lub warunki meteorologiczne stwarzają zagrożenie przeniesienia pryszczycy.

3. Komisja Europejska wydaje decyzję o nakazie przeprowadzenia szczepień, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, który bierze pod uwagę kryteria, określone w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

§  47.

1. Główny Lekarz Weterynarii we wniosku, o którym mowa w § 46 ust. 3, określi warunki przeprowadzenia szczepień interwencyjnych, a w szczególności:

1) obszar, na którym i gospodarstwa, w których mają zostać przeprowadzone szczepienia;

2) gatunek i wiek zwierząt, które mają zostać poddane szczepieniu;

3) czas trwania akcji szczepień;

4) zakazy dotyczące przemieszczania się zaszczepionych i niezaszczepionych zwierząt z gatunków wrażliwych oraz produktów od nich pozyskanych;

5) sposób trwałego znakowania oraz rejestracji zaszczepionych zwierząt określony w planie gotowości.

2. Szczepienia interwencyjne przeprowadza się w sposób określony w § 48.

3. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje do publicznej wiadomości informacje dotyczące możliwości spożywania przez ludzi mięsa, mleka oraz ich produktów, pozyskanych od zaszczepionych zwierząt, w sposób określony w planie gotowości.

§  48.

1. Szczepienia ochronne przeprowadza się w celu ochrony przed wirusem pryszczycy rozprzestrzeniającym się drogą powietrzną lub za pośrednictwem ludzi, zwierząt lub rzeczy:

1) w strefie objętej ograniczeniami, wyznaczonej zgodnie z art. 47 ustawy;

2) zgodnie z zasadami bezpieczeństwa biologicznego, określonymi w planie gotowości.

2. Jeżeli szczepienia ochronne prowadzi się na obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym, lub na ich części, stosuje się:

1) środki przewidziane dla obszaru zapowietrzonego i zagrożonego do czasu ich zniesienia, w sposób określony w § 34 i 45, a następnie

2) środki stosowane w strefie szczepień, zgodnie z postanowieniami § 50.

3. Na obszarze sięgającym co najmniej 10 km poza strefę szczepień:

1) nie prowadzi się szczepień;

2) prowadzi się kontrole weterynaryjne, w szczególności w gospodarstwach, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych; częstotliwość tych kontroli jest uzależniona od stopnia zagrożenia epizootycznego;

3) powiatowy lekarz weterynarii sprawuje nadzór nad przemieszczaniem się zwierząt z gatunków wrażliwych.

4. Środki stosowane na obszarze, o którym mowa w ust. 3, stosuje się do czasu uznania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub regionu położonego na tym terytorium za urzędowo wolne od pryszczycy zgodnie z § 72.

§ 49. Szczepienia wygaszające przeprowadza się:

1) na obszarze zapowietrzonym;

2) w wyznaczonych gospodarstwach, w których stwierdzono ognisko pryszczycy;

3) po powiadomieniu, przez Głównego Lekarza Weterynarii, Komisji Europejskiej o podjęciu decyzji o przeprowadzeniu szczepień wygaszających.