Rozdział 2 - Sposób i tryb postępowania przy podejrzeniu wystąpienia pryszczycy - Szczegółowy sposób i tryb zwalczania pryszczycy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.28.205

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 lutego 2006 r.

Rozdział  2

Sposób i tryb postępowania przy podejrzeniu wystąpienia pryszczycy

§  3.

1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia pryszczycy w gospodarstwie niezwłocznie obejmuje nad nim nadzór i w celu stwierdzenia albo wykluczenia wystąpienia pryszczycy oraz zapobieżenia ewentualnego szerzenia się tej choroby:

1) przeprowadza:

a) dochodzenie epizootyczne, zgodnie z wytycznymi określonymi w planie gotowości, opracowanym zgodnie z art. 54 ustawy, oraz

b) badanie kliniczne zwierząt z gatunków wrażliwych,

c) pobiera próbki do badań laboratoryjnych, w sposób określony w części B załącznika nr 1 do rozporządzenia, i wysyła je do laboratorium prowadzącego badania w kierunku pryszczycy, o którym mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

2) nakazuje:

a) posiadaczowi zwierząt sporządzenie i aktualizację spisu wszystkich zwierząt w gospodarstwie, a w przypadku zwierząt z gatunków wrażliwych - określenie liczby zwierząt padłych, zakażonych lub podejrzanych o pryszczycę; dane w spisie uaktualnia się, uwzględniając także zwierzęta, które urodziły się w okresie podejrzenia wystąpienia pryszczycy, oraz udostępnia każdorazowo do wglądu powiatowemu lekarzowi weterynarii,

b) umieszczenie zwierząt z gatunków wrażliwych w pomieszczeniach w obiektach budowlanych lub w innych miejscach, zapewniających ich odosobnienie,

c) stosowanie odpowiednich metod, środków i urządzeń do odkażania wejść i wjazdów do gospodarstwa oraz wyjść i wyjazdów z gospodarstwa oraz do budynków i z budynków, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych,

d) sporządzenie i przechowywanie rejestru uwzględniającego zapasy mleka, produktów mlecznych, mięsa, produktów mięsnych, tusz, skór, skórek, wełny, nasienia, zarodków, komórek jajowych, nawozów naturalnych, w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, oraz paszy i ściółki dla zwierząt przebywających w gospodarstwie;

3) zakazuje:

a) wprowadzania do gospodarstwa oraz wyprowadzania z gospodarstwa zwierząt z gatunków wrażliwych,

b) przemieszczania się osób, zwierząt z gatunków niewrażliwych oraz środków transportu na terenie gospodarstwa,

c) wwożenia lub wnoszenia do gospodarstwa albo wywożenia lub wynoszenia z gospodarstwa mięsa, produktów pochodzenia zwierzęcego, mleka lub produktów mlecznych, nasienia, zarodków lub komórek jajowych zwierząt z gatunków wrażliwych, wełny, skór, szczeciny, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, sprzętu oraz innych rzeczy, które mogą spowodować szerzenie się pryszczycy;

4) podejmuje inne czynności nakazane przez Głównego Lekarza Weterynarii.

2. Powiatowy lekarz weterynarii może odstąpić od zakazu, o którym mowa:

1) w ust. 1 pkt 3 lit. b, jeżeli uzna, że środki i czynności podjęte w gospodarstwie zapobiegną rozprzestrzenianiu się wirusa pryszczycy;

2) w ust. 1 pkt 3 lit. c, w stosunku do mleka, w przypadku trudności z przechowywaniem mleka surowego na terenie gospodarstwa i wyrazić zgodę na:

a) zniszczenie mleka na terenie gospodarstwa lub

b) jego wywóz, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii lub innej osoby wyznaczonej przez powiatowego lekarza weterynarii, środkami transportu wyposażonymi w urządzenia zapewniające nierozprzestrzenianie się wirusa pryszczycy, do najbliższego miejsca lub zakładu, w którym możliwe jest zniszczenie mleka lub jego obróbka, lub przetworzenie zapewniające zniszczenie wirusa pryszczycy.

§  4.

1. Powiatowy lekarz weterynarii podejmuje czynności przewidziane w § 3 w stosunku do innych gospodarstw, jeżeli ich położenie, ukształtowanie terenu, na którym te gospodarstwa się znajdują, lub jakikolwiek kontakt ze zwierzętami pochodzącymi z gospodarstwa, o którym mowa w § 3, wskazują na możliwość przeniesienia wirusa pryszczycy do tych gospodarstw.

2. Powiatowy lekarz weterynarii podejmuje czynności przewidziane w § 3 w rzeźniach oraz w środkach transportu, jeżeli w związku z obecnością w tych miejscach zwierząt z gatunków wrażliwych istnieją podstawy do przypuszczenia, że nastąpiło skażenie tych miejsc lub zakażenie znajdujących się tam zwierząt.

3. Graniczny lekarz weterynarii podejmuje czynności przewidziane w § 3 w granicznych posterunkach kontroli, jeżeli w związku z obecnością w tych miejscach zwierząt z gatunków wrażliwych istnieją podstawy do przypuszczenia, że nastąpiło skażenie tych miejsc lub zakażenie znajdujących się tam zwierząt.

§  5.

1. Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli wymaga tego sytuacja epidemiologiczna, może podjąć czynności określone w § 3 ust. 1, w szczególności na terenach:

1) o dużym zagęszczeniu zwierząt z gatunków wrażliwych lub

2) na których występuje natężone przemieszczanie się zwierząt lub osób mających kontakt ze zwierzętami z gatunków wrażliwych, lub

3) na których nastąpiły opóźnienia w zawiadomieniu o podejrzeniu wystąpienia pryszczycy, lub

4) na których nie dostarczono wystarczających informacji na temat możliwego pochodzenia źródła i drogi zakażenia

- wyznaczonych przez Głównego Lekarza Weterynarii jako tymczasowa strefa kontroli.

2. Wojewódzki lekarz weterynarii może uzupełnić środki, o których mowa w § 3 ust. 1, o tymczasowy zakaz przemieszczania zwierząt na obszarze województwa lub jego części, lub poinformować Głównego Lekarza Weterynarii o konieczności rozszerzenia tego zakazu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego część, przy czym zakaz przemieszczania się zwierząt z gatunków niewrażliwych nie powinien obowiązywać dłużej niż 72 godziny, chyba że wymaga tego sytuacja epidemiologiczna.

§  6.

1. Na podstawie wyników dochodzenia epizootycznego powiatowy lekarz weterynarii może nakazać zabicie zwierząt z gatunków wrażliwych w gospodarstwie, w którym podejrzewa się wystąpienie pryszczycy i, jeżeli to konieczne, zwierząt z gatunków wrażliwych ze stad powiązanych epidemiologicznie lub znajdujących się w sąsiednich gospodarstwach.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pobranie próbek oraz badania kliniczne zwierząt z gatunków wrażliwych przeprowadza się w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3. Przed podjęciem czynności, o których mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii, który o tym fakcie powiadamia Głównego Lekarza Weterynarii. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje tę informację Komisji Europejskiej.

§ 7. Czynności, o których mowa w § 3-5, wykonuje się do czasu wykluczenia podejrzenia wystąpienia pryszczycy w gospodarstwie przez powiatowego lekarza weterynarii.