§ 1. - Szczegółowy sposób i tryb zwalczania pryszczycy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.180.1864

Akt utracił moc

Wersja od: 18 sierpnia 2004 r.

§  1.

1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia pryszczycy w gospodarstwie niezwłocznie obejmuje nad nim nadzór.

2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii w szczególności:

1) przeprowadza dochodzenie epizootyczne w celu stwierdzenia lub wykluczenia pryszczycy, w tym pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium prowadzącego badania w kierunku pryszczycy, określonego w załączniku do rozporządzenia;

2) sporządza spis zwierząt z gatunków wrażliwych na zakażenie wirusem pryszczycy, takich jak domowe lub dzikie przeżuwacze lub świnie, zwane dalej "zwierzętami z gatunków wrażliwych", z podziałem na gatunki, w ramach których określa się liczbę zwierząt padłych, zakażonych albo podejrzanych o zakażenie; dane w spisie uaktualnia się, uwzględniając także zwierzęta, które urodziły się w okresie podejrzenia o wystąpienie pryszczycy;

3) nakazuje umieszczenie zwierząt z gatunków wrażliwych w pomieszczeniach w budynkach gospodarczych;

4) zakazuje wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z gospodarstwa zwierząt z gatunków wrażliwych;

5) zakazuje:

a) przemieszczania się osób i środków transportu,

b) wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania z gospodarstwa zwierząt z gatunków innych niż wrażliwe,

c) sprowadzania i wywożenia mleka surowego, mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, sprzętu oraz innych przedmiotów, które mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się wirusa pryszczycy;

6) nakazuje wyposażenie gospodarstw w urządzenia do odkażania oraz nakazuje czyszczenie i odkażanie wejść, wjazdów, wyjść oraz wyjazdów z gospodarstwa, w szczególności do budynków i z budynków, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych.

3. Do odkażania i czyszczenia używa się środków dopuszczonych do obrotu.

4. Powiatowy lekarz weterynarii, w uzasadnionych przypadkach, wyraża zgodę na:

1) wyprowadzanie i wprowadzanie do gospodarstwa zwierząt z gatunków innych niż wrażliwe,

2) wywożenie mięsa lub zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, sprzętu lub innych przedmiotów,

3) przemieszczanie się osób lub środków transportu do gospodarstwa lub z gospodarstwa

- określając warunki postępowania niezbędne dla zapobieżenia rozprzestrzenianiu się wirusa pryszczycy.

5. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku wystąpienia trudności z przechowywaniem mleka surowego na terenie gospodarstwa objętego nadzorem może udzielić zgody na wywóz mleka z tego gospodarstwa pod jego nadzorem do zakładu mleczarskiego, w celu poddania obróbce cieplnej zapewniającej zniszczenie wirusa pryszczycy.

6. Dochodzenie epizootyczne, oprócz wymagań, o których mowa w art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, obejmuje także ustalenie dróg przemieszczania się do gospodarstwa i z gospodarstwa objętego nadzorem osób, środków transportu, zwierząt, mięsa, zwłok zwierzęcych, mleka surowego, środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, sprzętu lub przedmiotów, które mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się wirusa pryszczycy.

7. Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 2, w innych gospodarstwach, jeżeli położenie, ukształtowanie terenu, na którym te gospodarstwa się znajdują, lub jakikolwiek kontakt ze zwierzętami pochodzącymi z gospodarstwa, o którym mowa w ust. 1, wskazują na możliwość przeniesienia wirusa pryszczycy do tych gospodarstw.

8. Środki, o których mowa w ust. 2, stosuje się do dnia wykluczenia pryszczycy przez powiatowego lekarza weterynarii.