Rozdział 2 - Warunki finansowania inwestycji ze środków budżetu państwa i efektywność ich wykorzystania - Szczegółowy sposób i tryb finansowania inwestycji z budżetu państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.120.831

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 2006 r.

Rozdział  2

Warunki finansowania inwestycji ze środków budżetu państwa i efektywność ich wykorzystania

§ 4. Ze środków budżetu państwa przeznaczonych na finansowanie inwestycji państwowych jednostek budżetowych, w tym ich gospodarstw pomocniczych, oraz z dotacji celowych udzielanych z budżetu państwa na dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, o których mowa w art. 113 ust. 2 ustawy, zwanych dalej "środkami budżetu państwa", mogą być finansowane:

1) koszty budowy nowych obiektów budowlanych, określonych w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, zwanych dalej "obiektami budowlanymi";

2) zakup obiektów budowlanych;

3) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, z wyjątkiem tych, których wartość początkowa nie przekracza kwoty uprawniającej do dokonania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego, określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych bez względu na ich wartość oraz innych przedmiotów - jeżeli są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych;

5) koszty transportu i montażu oraz inne koszty ponoszone w celu przekazania środków trwałych do używania;

6) koszty przebudowy, rozbudowy, nadbudowy, odbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji obiektów budowlanych i innych środków trwałych, powodującej ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o rachunkowości;

7) koszty przygotowania do realizacji inwestycji, o których mowa w pkt 1 i 6, w tym w szczególności koszty opracowania programu inwestycji i pozostałej dokumentacji projektowej, zakupu i przygotowania gruntu pod budowę oraz ekspertyz, studiów, pomiarów geodezyjnych i prac geologicznych oraz prac archeologicznych, dotyczących tych inwestycji;

8) zakup wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli:

a) ich wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych,

b) są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych - bez względu na ich wartość;

9) inne koszty, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają finansowaniu ze środków budżetu państwa przeznaczonych na inwestycje.

§ 5. Dysponenci części budżetowych określeni w art. 103 ust. 4 ustawy, zwani dalej "dysponentami", mogą podjąć decyzję o ujęciu finansowania inwestycji ze środków budżetu państwa w materiałach do projektu ustawy budżetowej, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) z analizy informacji i dokumentów przedstawionych przez jednostkę organizacyjną podejmującą realizację inwestycji, zwaną dalej "inwestorem", wynika, że:

a) uzasadnione jest realizowanie inwestycji w planowanym terminie i zakresie rzeczowym,

b) inwestycja podlegająca realizacji na podstawie projektu budowlanego, o którym mowa w art. 34 Prawa budowlanego, zwana dalej "inwestycją budowlaną", jest przygotowana do realizacji co najmniej w zakresie określonym w § 6,

c) inwestor dysponuje środkami finansowymi lub ma zapewnienie ich otrzymania w wysokości umożliwiającej zrealizowanie, w planowanym okresie, efektów rzeczowych inwestycji;

2) finansowanie inwestycji jest możliwe przy uwzględnieniu:

a) poziomu zaangażowania budżetu państwa w finansowanie już realizowanych inwestycji budowlanych oraz uzasadnionego zapotrzebowania inwestorów na środki budżetu państwa przeznaczane na finansowanie innych inwestycji,

b) potrzeby przyznania inwestorowi środków budżetu państwa w kwocie umożliwiającej terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji.

§  6.

1. Realizacja inwestycji budowlanej może być finansowana ze środków budżetu państwa, jeżeli:

1) inwestor posiada zaakceptowany program inwestycji, zawierający co najmniej:

a) uzasadnienie celowości inwestycji i jej lokalizacji,

b) dane o planowanym:

– zakresie rzeczowym inwestycji,

– okresie realizacji inwestycji,

c) ocenę ekonomicznej efektywności inwestycji,

d) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,

e) harmonogram realizacji inwestycji,

f) planowany łączny koszt inwestycji, zwany dalej "wartością kosztorysową inwestycji", oraz dane o planowanych z poszczególnych źródeł środkach na jej finansowanie w kolejnych latach realizacji,

g) dane o planowanym okresie zagospodarowania obiektów budowlanych i innych składników majątkowych, po zakończeniu realizacji inwestycji, oraz o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, które umożliwiają zagospodarowanie tych efektów rzeczowych inwestycji w planowanym okresie;

2) została dokonana analiza celowości i możliwości wykonania inwestycji etapami;

3) wartość kosztorysowa inwestycji jest zaktualizowana, z uwzględnieniem przepisów ust. 4 oraz § 20 i 21;

4) planowane kwoty środków ze wszystkich źródeł na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji są określone w wysokości umożliwiającej inwestorowi terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji;

5) inwestor posiada dokument stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością, o których mowa w art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego.

2. Jeżeli inwestycja budowlana podlega zaliczeniu do inwestycji wieloletnich, to program takiej inwestycji wymaga uzgodnienia z dysponentem.

3. Wymóg uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, może mieć zastosowanie do programu inwestycji budowlanej innej niż inwestycja wieloletnia, jeżeli dysponent wskaże taką inwestycję i pisemnie zawiadomi o tym właściwego inwestora.

4. Każda zmiana programu inwestycji, o których mowa w ust. 2 i 3, powodująca wzrost ich finansowania ze środków budżetu państwa, również wymaga uzgodnienia z dysponentem, z zastrzeżeniem art. 114 ustawy oraz § 20 i 21.

5. Wartość kosztorysową inwestycji określa się za pomocą wskaźników cenowych w układzie następujących grup kosztów:

1) pozyskania działki budowlanej;

2) przygotowania terenu i przyłączenia obiektów do sieci;

3) budowy obiektów podstawowych;

4) instalacji;

5) zagospodarowania terenu i budowy obiektów pomocniczych;

6) wyposażenia;

7) prac przygotowawczych, projektowych, obsługi inwestorskiej oraz ewentualnie szkoleń i rozruchu.

§ 7. Jeżeli inwestycja budowlana jest wykonywana etapami, finansowanie ze środków budżetu państwa kolejnego jej etapu może być kontynuowane wyłącznie po pozytywnej ocenie przez dysponenta dotychczasowego przebiegu realizacji inwestycji i wykorzystania jej efektów rzeczowych, które inwestor uzyskał w wyniku zakończenia poprzednich etapów inwestycji.

§  8.

1. W przypadku braku możliwości uzgodnienia programu inwestycji, dysponent może zlecić dokonanie ekspertyzy obejmującej w szczególności:

1) ocenę celowości i ekonomicznej efektywności inwestycji;

2) zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji;

3) prawidłowość obliczenia wartości kosztorysowej inwestycji;

4) realność kwot środków własnych i środków z innych źródeł, planowanych przez inwestora na finansowanie inwestycji;

5) prawidłowość przygotowania inwestycji budowlanej do realizacji.

2. Dokonanie ekspertyzy może zlecić również minister właściwy do spraw budżetu w porozumieniu z dysponentem.

3. Zlecający ekspertyzę pisemnie informuje inwestora o zamiarze jej zlecenia oraz o sposobie ponoszenia kosztów.

4. Ustalenia zawarte w ekspertyzie są uwzględniane w opinii ministra, o którym mowa w ust. 2, oraz przy podejmowaniu decyzji przez dysponenta.

5. W przypadku gdy inwestor przedstawi uzupełniony program inwestycji, który zostanie uzgodniony z dysponentem, ekspertyza nie jest zlecana.

6. Koszty ekspertyzy inwestycji państwowej jednostki budżetowej lub państwowego zakładu budżetowego są finansowane ze środków ustalonych w części budżetowej dysponenta.

§  9.

1. Wysokość kwot dotacji celowych z budżetu państwa planowanych na finansowanie kosztów inwestycji, w kolejnych latach jej realizacji, jest ustalana z uwzględnieniem:

1) harmonogramu realizacji inwestycji;

2) planowanych wydatków inwestora, w kolejnych latach realizacji inwestycji, na regulowanie zobowiązań finansowych dotyczących inwestycji;

3) kwot środków własnych i środków innych niż dotacje celowe z budżetu państwa, planowanych na finansowanie inwestycji w kolejnych latach jej realizacji; środki te są planowane z podziałem według źródeł ich pochodzenia.

2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, dokumentami stanowiącymi podstawę informacji o pozostałych źródłach finansowania inwestycji są:

1) pisemne zobowiązanie inwestora do przeznaczenia środków własnych,

2) umowy zawarte przez inwestora z bankiem lub pożyczkodawcą albo wydane przez nich dokumenty potwierdzające zapewnienie udzielenia kredytu lub pożyczki,

3) dokumenty potwierdzające przyznanie dotacji z funduszów celowych lub innych środków albo zapewnienie ich przyznania

- z uwzględnieniem planowanych kwot i terminów ich przekazywania.