Szczegółowe zasady wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.52.237

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1992 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 30 czerwca 1992 r.

w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. ^*

Na podstawie art. 3 ust.3 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 oraz z 1991 r. Nr 100, poz. 443) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wynagrodzenie osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe ustala się, z zastrzeżeniem § 3, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej, o którym mowa w art. 3a ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, i mnożników określonych w rozporządzeniu.

§ 2. 1 Wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek funkcyjny ustala się przy zastosowaniu następujących mnożników:

Lp.	Stanowisko	Mnożnik przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej do ustalenia
		wynagrodzenia zasadniczego	dodatku funkcyjnego
1	2	3	4
1	Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów	4,6	1,8
2	Wicemarszałek Sejmu, Wicemarszałek Senatu, wiceprezes Rady Ministrów, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, minister stanu	4,0	1,7
3	Szef Kancelarii Prezydenta, minister, Szef Kancelarii Sejmu, Rzecznik Praw Obywatelskich, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli, Prezes Polskiej Akademii Nauk, Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk	3,7	1,6
4	Zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta, sekretarz stanu	3,5	1,4
5	Główny Inspektor Pracy, zastępca Prokuratora Generalnego, podsekretarz stanu (wiceminister), kierownik urzędu centralnego, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk, zastępca Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, sekretarz wydziału Polskiej Akademii Nauk, wojewoda	3,4	1,3
6	Zastępca kierownika urzędu centralnego, dyrektor generalny, zastępca Głównego Inspektora Pracy, wicewojewoda,	3,1	1,2

§ 2a. 2  

1. Wynagrodzenie zasadnicze Prezesa i wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, I Prezesa i prezesów Sądu Najwyższego oraz Prezesa i wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu sędziego Sądu Najwyższego.

2. Dodatki funkcyjne dla osób wymienionych w ust. 1 ustala się z zachowaniem następujących mnożników:

Lp.	Stanowisko	mnożnik przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej
1	Prezes Trybunału Konstytucyjnego, I prezes Sądu Najwyższego	1,7
2	wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego, prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego	1,3
3	wiceprezes Naczelnego Sądu Administracyjnego	1,2

§ 3. Wynagrodzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego i wiceprezesów Narodowego Banku Polskiego ustala się na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w sektorze bankowym, o którym mowa w art. 49 ust.7 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U.Nr 4, poz. 22 i Nr 74, poz. 439 oraz z 1992 r. Nr 20, poz. 78 i Nr 49, poz. 221), przy zastosowaniu następujących mnożników:

Lp.	Stanowisko	Mnożnik przeciętnego wynagrodzenia w sektorze bankowym do ustalenia
		wynagrodzenia zasadniczego	dodatku funkcyjnego
1	2	3	4
1	Prezes Narodowego Banku Polskiego	2,8	1,2
2	Pierwszy zastępca Prezesa Narodowego Banku Polskiego	2,6	1,2
3	wiceprezes Narodowego Banku Polskiego	2,5	1,0

§ 4. Kwoty wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego zaokrągla się do 10 gr w górę.

§ 5. Wynagrodzenie ryczałtowe z tytułu stałej dodatkowej pracy w charakterze nauczyciela akademickiego w szkole wyższej, pracownika naukowego w instytucie naukowo-badawczym lub pracownika naukowo-badawczego w placówce naukowej Polskiej Akademii Nauk dla osób określonych w § 2 i 3, posiadających tytuł profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego, wynosi połowę stawki wynagrodzenia zasadniczego, które przysługiwałoby w razie zatrudnienia w wymienionym instytucie lub placówce w pełnym wymiarze czasu pracy.

§ 6. Tracą moc:

1) uchwała Rady Państwa z dnia 29 czerwca 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Monitor Polski Nr 19, poz. 162 i z 1989 r. Nr 4, poz. 35),

2) rozporządzenie Prezydenta Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 31 lipca 1989 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania marszałka i wicemarszałków Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.Nr 48, poz. 262),

3) rozporządzenie Prezydenta Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 19 września 1989 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.Nr 53, poz. 311 i z 1991 r. Nr 5, poz. 19),

4) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 marca 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania prezesa i wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, I prezesa i prezesów Sądu Najwyższego oraz prezesa i wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego (Dz. U. Nr 34, poz. 152).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 czerwca 1992 r.

^* Występujące w tekście wartości pieniężne zostały podane po ich przeliczeniu zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).

¹ § 2 pkt 3, 5 i 6 zmienione przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 września 1992 r. (Dz.U.92.68.342) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1992 r.

² § 2a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 września 1992 r. (Dz.U.92.68.342) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1992 r.