§ 7. - Szczegółowe zasady sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.3.16

Akt utracił moc
Wersja od: 15 stycznia 1999 r.
§  7.
1.
Uproszczony plan urządzenia lasu składa się:
1)
ze skróconego opisu lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, obejmującego:
a)
powierzchnię poszczególnych drzewostanów, gruntów przejściowo pozbawionych roślinności leśnej, a także gruntów przeznaczonych do zalesienia określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
b)
określenie głównego gatunku drzewa w drzewostanie, a także wieku, bonitacji i zadrzewienia dla tego gatunku oraz miąższości całego drzewostanu,
c)
oznaczenie typu siedliskowego lasu oraz gospodarczego typu drzewostanu,
d)
zestawienie powierzchni lasów ochronnych,
2)
z opisu drzewostanów wraz z zestawieniem powierzchni gruntów i miąższości drzew według gatunków głównych drzew w drzewostanie i ich wieku,
3)
z rejestru sporządzonego według podmiotów ewidencyjnych (z oznaczeniem numeru działki gruntu), uwzględniającego:
a)
zestawienie powierzchni lasów według gatunków głównych oraz ich wieku i bonitacji,
b)
zadania w zakresie gospodarki leśnej,
4)
z kopii lub wyrysu mapy ewidencyjnej gruntów z oznaczeniem działek ujętych w uproszczonym planie urządzenia lasu.
2.
Zadania dotyczące gospodarki leśnej, ujęte w rejestrze, zestawione oddzielnie z przeznaczeniem dla poszczególnych właścicieli lasów, powinny uwzględniać:
1)
pozyskanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu (etat cięć), określone w:
a)
użytkowaniu rębnym z przestrzeganiem zasad, o których mowa w § 6 pkt 2-4, oraz:
w drzewostanach zapewniających osiągnięcie celów gospodarki leśnej - przy przyjęciu dla gatunku głównego drzewostanu minimalnych wieków wyrębu w wysokości: 120 lat dla dębu, jesionu i wiązu, 100 lat dla buka i jodły, 80 lat dla sosny, świerka, modrzewia, daglezji i klonu, 60 lat dla brzozy, grabu i olchy czarnej, 40 lat dla osiki i 30 lat dla topoli i olchy szarej,
w drzewostanach nie zapewniających osiągnięcia celów gospodarki leśnej (do przebudowy) - bez uwzględniania minimalnego wieku wyrębu,
b)
użytkowaniu przedrębnym - wynikającą z potrzeb pielęgnacyjnych oraz stanu sanitarnego lasu, nie przekraczającą 20% miąższości drzew określonej w uproszczonym planie urządzenia lasu,
2)
ponowne wprowadzenie roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie dwóch lat od usunięcia drzewostanu,
3)
zalesienie gruntów,
4)
przebudowę drzewostanu,
5)
pielęgnowanie lasu,
6)
ochronę lasu, w tym i ochronę przeciwpożarową,
7)
ochronę gleb i wód.