§ 11. - Szczegółowe zasady rekultywacji i zagospodarowania gruntów.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1972.48.303
Akt utracił moc Wersja od: 24 listopada 1972 r.
§ 11.
1.
Dokumentacja regultywacji i zagospodarowania gruntów powinna uwzględniać przydatność gruntów, wód i innych istotnych elementów środowiska przyrodniczego z dokładnością wymaganą dla danego stadium projektowania, a w szczególności określać: 1)
istniejący stan środowiska przyrodniczego - na podstawie inwentaryzacji warunków przyrodniczych łącznie z warunkami hydrologicznymi, dokonanej przed przystąpieniem do działalności przemysłowej na gruntach pozostających w zasięgu wpływów tej działalności, 2)
przewidywane zmiany w środowisku przyrodniczym - na podstawie oceny wpływów (bezpośrednich i pośrednich) działalności przemysłowej na środowisko przyrodnicze oraz wyników analizy gospodarczej możliwości i celowości zapobiegania ujemnym skutkom tej działalności, 3)
sposoby zapobiegania ujemnym wpływom działalności przemysłowej na środowisko przyrodnicze przy uwzględnieniu sposobu zagospodarowania i zużytkowania produktów ubocznych i odpadów, 4)
propozycje co do kierunku zagospodarowania gruntów i sposobu jego realizacji, a zwłaszcza co do wykorzystania biologicznie wartościowych warstw gruntu oraz eliminowania utworów toksycznych, palnych i innych utrudniających rekultywację i zagospodarowanie, 5)
wskaźniki techniczno-ekonomiczne rekultywacji i zagospodarowania, 6)
sposób zapewnienia środków finansowych na prace rekultywacyjne i zagospodarowanie, 7)
sposoby opanowywania zagrożeń na gruntach rekultywowanych, 8)
harmonogram rekultywacji i zagospodarowania gruntów, dostosowany do okresów realizacji inwestycji, eksploatacji inwestycji i zakończenia działalności przemysłowej, 9)
wykonawcę prac rekultywacyjnych i zagospodarowania.2.
Przewidywane zmiany w środowisku przyrodniczym stanowią podstawę do wystąpienia z wnioskiem o ustalenie kierunku zagospodarowania gruntów.3.
Kierunek zagospodarowania gruntów należy ustalać w zależności od ukształtowania terenu, warunków geologicznych, hydrologicznych, technicznych, ekonomicznych i społecznych z przeznaczeniem gruntów na cele gospodarki rolnej, leśnej, wodnej, komunalnej lub innej, przy uwzględnieniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.