Rozdział 5 - Kierowanie działaniem ratowniczym - Szczegółowe zasady organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.46.239

Akt utracił moc
Wersja od: 3 marca 2011 r.

Rozdział  5

Kierowanie działaniem ratowniczym

§  21. 
1. 
Kierowanie działaniem ratowniczym rozpoczyna się z chwilą przybycia na miejsce zdarzenia pierwszych sił i środków podmiotów ksrg.
2. 
Kierowanie działaniem ratowniczym ustaje z chwilą wykonania działań ratowniczych, w tym:
1)
udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom poszkodowanym na miejscu zdarzenia oraz przekazania ich zespołowi ratownictwa medycznego albo osobie wykonującej zawód medyczny w zakładzie opieki zdrowotnej;
2)
przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym właścicielowi, zarządcy, użytkownikowi lub przedstawicielowi organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo Policji lub straży gminnej (miejskiej), a w przypadku braku możliwości ich ustalenia lub nieobecności na miejscu zdarzenia - zgłoszenia tego faktu do właściwego terytorialnie stanowiska kierowania ksrg.
§  22. 
1. 
Działaniem ratowniczym kieruje uprawniona osoba, która powinna być oznakowana w sposób widoczny dla innych uczestników działań ratowniczych.
2. 
Kierujący działaniem ratowniczym, zwany dalej "kierującym", kieruje działaniami sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym w szczególności przez:
1)
wydawanie rozkazów lub poleceń oraz kontrolę ich wykonania;
2)
nadzorowanie realizacji zasad i procedur ratowniczych ujętych w planach ratowniczych;
3)
ostrzeganie o rodzajach i zasięgu zagrożenia oraz ewentualnym stopniu ryzyka planowanego działania ratowniczego.
3. 
Kierujący organizuje działania ratownicze z uwzględnieniem w szczególności:
1)
rodzaju i skali zdarzenia;
2)
liczby osób poszkodowanych lub bezpośrednio zagrożonych;
3)
występujących zagrożeń oraz prognozy ich rozwoju.
4. 
Kierujący może odstąpić od zasad i procedur ratowniczych podczas zdarzeń nadzwyczajnych lub zmieniających się dynamiki i wielkości zdarzenia.
§  23. 
Wyróżnia się trzy poziomy kierowania działaniem ratowniczym:
1)
interwencyjny - realizowany w strefie zagrożenia lub strefie działań ratowniczych w celu realizowania czynności ratowniczych oraz zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom; kierowaniu interwencyjnemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednej kompanii;
2)
taktyczny - realizowany na granicy strefy zagrożenia lub poza nią w celu wykonania przyjętych taktyk lub określonej strategii oraz nadzoru nad kierowaniem interwencyjnym; kierowaniu taktycznemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednego batalionu lub siły, w których składzie znajdują się specjalistyczne grupy ratownicze;
3)
strategiczny - realizowany w celu określenia i przyjęcia niezbędnej strategii w likwidowaniu zagrożenia oraz nadzoru nad kierowaniem taktycznym; kierowaniu strategicznemu podlegają siły odwodów operacyjnych na obszarze województwa, siły centralnego odwodu operacyjnego lub siły przekraczające wielkością jeden batalion.
§  24. 
1. 
Kierowanie interwencyjne są obowiązani przejąć ratownicy z jednostek ochrony przeciwpożarowej, posiadający kwalifikacje do kierowania działaniem ratowniczym, właściwi ze względu na obszar chroniony, w kolejności:
1)
członek ochotniczej straży pożarnej;
2)
komendant gminny ochrony przeciwpożarowej, jeśli jest członkiem ochotniczej straży pożarnej;
3)
strażak jednostki ochrony przeciwpożarowej;
4)
dowódca zastępu Państwowej Straży Pożarnej;
5)
dowódca sekcji Państwowej Straży Pożarnej;
6)
zastępca dowódcy zmiany Państwowej Straży Pożarnej;
7)
dowódca zmiany Państwowej Straży Pożarnej;
8)
zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej;
9)
dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej.
2. 
W przypadku braku kierującego, o którym mowa w ust. 1, kierowanie interwencyjne przejmuje ratownik z podmiotu ksrg niebędącego jednostką ochrony przeciwpożarowej.
3. 
Kierowanie interwencyjne podczas działań ratowniczych z udziałem specjalistycznej grupy ratowniczej, w realizowanej przez nią części zadań, organizowane jest przez jej dowódcę.
4. 
Kierowanie interwencyjne może przejąć kierujący, o którym mowa w § 25 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz § 26 ust. 1.
5. 
Udział w kierowaniu interwencyjnym przez zasoby ratownicze podmiotów ksrg niebędących jednostkami ochrony przeciwpożarowej oraz innych podmiotów ratowniczych może określać właściwy terytorialnie plan ratowniczy.
§  25. 
1. 
Kierowanie taktyczne są obowiązani przejąć, w następującej kolejności:
1)
zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;
2)
dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;
3)
oficer wyznaczony przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;
4)
komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej.
2. 
Kierowanie taktyczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia, usytuowanego w miejscu umożliwiającym ocenę rozwoju sytuacji.
3. 
Kierowanie taktyczne może przejąć kierujący z poziomu strategicznego.
§  26. 
1. 
Kierowanie strategiczne są obowiązani przejąć, w następującej kolejności:
1)
oficer wyznaczony przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;
2)
komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;
3)
oficer wyznaczony przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;
4)
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
2. 
Kierowanie strategiczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia usytuowanego poza strefą kierowania taktycznego lub ze stanowisk kierowania ksrg.
3. 
Kierowanie strategiczne podczas działań ratowniczych z wykorzystaniem batalionów centralnego odwodu operacyjnego może być prowadzone przez dowódcę odwodu operacyjnego na obszarze województwa.
§  27. 
1. 
Kierowanie interwencyjne polega w szczególności na:
1)
ustaleniu rodzaju zagrożeń oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia;
2)
przydzielaniu zadań dla rot lub pododdziałów;
3)
ustaleniu sposobów i metod poszukiwania zagrożonych i poszkodowanych osób oraz udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
4)
ocenie sytuacji i prognozie jej rozwoju w zakresie potrzeb zasobów ratowniczych;
5)
zorganizowaniu ewakuacji ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;
6)
zorganizowaniu dekontaminacji wstępnej;
7)
analizowaniu czasu pracy poszczególnych zespołów w strefie działań ratowniczych, w szczególności czasu pracy w ubraniach ochronnych i sprzęcie izolującym drogi oddechowe ratowników;
8)
nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowania bezpiecznych warunków jego prowadzenia;
9)
organizowaniu łączności dla podmiotów ksrg biorących udział w działaniu ratowniczym;
10)
analizowaniu zużycia sprzętu i środków gaśniczych, pochłaniających i neutralizujących;
11)
współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
12)
zgłoszeniu zapotrzebowania na niezbędne siły i środki podmiotów ksrg;
13)
zorganizowaniu wsparcia logistycznego;
14)
przekazywaniu informacji o prowadzonych działaniach ratowniczych do stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej;
15)
dokumentowaniu, według potrzeb, prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.
2. 
Kierowanie taktyczne polega w szczególności na:
1)
ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;
2)
podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe i wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;
3)
zorganizowaniu ewakuacji zagrożonej ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;
4)
współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
5)
ocenie wielkości zapotrzebowania na siły i środki podmiotów ksrg;
6)
wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi i jego oznakowaniu;
7)
analizowaniu oraz likwidowaniu, ograniczeniu lub zwiększeniu strefy zagrożenia;
8)
koordynowaniu zmian sił ratowniczych, w tym ich wprowadzaniu i wyprowadzaniu ze strefy działań ratowniczych;
9)
zorganizowaniu wsparcia logistycznego;
10)
nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowaniu bezpiecznych warunków jego prowadzenia;
11)
analizowaniu i korygowaniu wydzielonej strefy działań ratowniczych;
12)
organizowaniu punktów przyjęcia sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym;
13)
współdziałaniu ze środkami masowego przekazu lub wyznaczeniu rzecznika prasowego;
14)
zorganizowaniu łączności dla podmiotów ksrg uczestniczących w działaniu ratowniczym;
15)
minimalizowaniu wśród ratowników skutków stresu pourazowego powstałego podczas działań ratowniczych;
16)
dokumentowaniu według potrzeb prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.
3. 
Kierowanie strategiczne polega w szczególności na:
1)
ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;
2)
określeniu strategii działania ratowniczego;
3)
podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe oraz wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;
4)
nadzorowaniu zadań prowadzonych przez podległe siły i środki podmiotów ksrg;
5)
wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi;
6)
informowaniu ewakuowanej ludności o miejscach organizowanej pomocy medycznej i humanitarnej;
7)
dowodzeniu siłami wojewódzkiego lub centralnego odwodu operacyjnego albo wprowadzaniu ich na wyznaczone odcinki bojowe;
8)
koordynowaniu łączności na potrzeby kierowania strategicznego i taktycznego;
9)
powołaniu sztabu w celu realizacji zadań, o których mowa w § 29 ust. 2;
10)
wyznaczeniu zespołu prasowego do współpracy ze środkami masowego przekazu.
§  28. 
1. 
Przejmowanie kierowania interwencyjnego, taktycznego lub strategicznego podlega zgłoszeniu do właściwego terenowo stanowiska kierowania ksrg oraz odnotowaniu w dokumentacji.
2. 
W przypadku przybycia na miejsce zdarzenia obowiązanych do przejęcia kierowania działaniem ratowniczym tej samej hierarchii, do przejęcia kierowania działaniem ratowniczym jest obowiązany ten, dla którego miejsce powstania zdarzenia znajduje się na terenie własnego działania.
3. 
W zakładach, w których funkcjonują zakładowe służby ratownicze lub zakładowe straże pożarne, zasady uruchamiania i kolejność przejmowania kierowania interwencyjnego i taktycznego określają właściwe terytorialnie plany ratownicze.
4. 
Uruchomienie kierowania taktycznego lub strategicznego nie powoduje ograniczenia obowiązków, jakie spoczywają na osobach prowadzących odpowiednio kierowanie interwencyjne lub taktyczne.
§  29. 
1. 
Kierujący na poziomie interwencyjnym i taktycznym może powołać sztab.
2. 
Do zadań sztabu należy w szczególności:
1)
analizowanie rodzaju zagrożenia oraz prognozowanie jego rozwoju dla ludzi, zwierząt, środowiska lub mienia;
2)
szacowanie sił i środków niezbędnych do ograniczenia lub likwidacji zagrożenia;
3)
wypracowywanie taktyki prowadzenia działań ratowniczych;
4)
analizowanie funkcjonowania łączności na potrzeby kierowania działaniami ratowniczymi;
5)
analizowanie stanu zabezpieczenia logistycznego;
6)
analizowanie stanu zabezpieczenia medycznego;
7)
analizowanie stanu zabezpieczenia sanitarnego, socjalnego i wsparcia psychologicznego;
8)
analizowanie zużycia środków gaśniczych, pochłaniających, neutralizatorów oraz zniszczenia sprzętu ratowniczego;
9)
dokumentowanie przebiegu działań ratowniczych;
10)
dokumentowanie decyzji podjętych przez szefa sztabu;
11)
gromadzenie danych dotyczących udziału sił i środków w działaniach ratowniczych oraz wniosków z pracy sztabu;
12)
planowanie miejsc na przyjęcie dodatkowych sił i środków oraz wskazanie miejsc do zakwaterowania i odpoczynku ratowników;
13)
przygotowanie miejsc do współdziałania kierującego ze środkami masowego przekazu oraz organami władzy publicznej;
14)
planowanie czynności dla podmiotów wspomagających działania ratownicze oraz dla wolontariuszy.
§  30. 
Przepisy niniejszego rozdziału nie dotyczą kierowania działaniami ratowniczymi realizowanymi na podstawie przepisów prawa lotniczego, morskiego lub górniczego.