Rozdział 5 - Uzyskanie i zachowanie uznania gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za urzędowo wolne lub wolne od brucelozy - Szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do uzyskania i zachowania uznania stada lub gospodarstwa za urzędowo wolne lub wolne od chorób zakaźnych zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.126.1058

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 lipca 2005 r.

Rozdział  5

Uzyskanie i zachowanie uznania gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za urzędowo wolne lub wolne od brucelozy

§ 31. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, uznaje się za urzędowo wolne od brucelozy (B. melitensis), jeżeli:

1) w gospodarstwie:

a) wszystkie zwierzęta z gatunku wrażliwego na brucelozę (B. melitensis) były wolne od klinicznych lub innych objawów brucelozy - w okresie ostatnich 12 miesięcy,

b) nie znajdują się owce lub kozy zaszczepione przeciwko brucelozie (B. melitensis), z wyłączeniem owiec i kóz, które zostały zaszczepione co najmniej 2 lata wcześniej szczepionką Rev. 1 lub inną szczepionką zatwierdzoną zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾,

c) wszystkie owce i kozy powyżej 6. miesiąca życia reagowały ujemnie w 2 testach serologicznych, przeprowadzanych w odstępach co najmniej sześciomiesięcznych,

d) po przeprowadzeniu testów, o których mowa w lit. c, znajdują się wyłącznie owce i kozy urodzone w tym gospodarstwie lub pochodzące z gospodarstw uznanych za urzędowo wolne od brucelozy albo z gospodarstw uznanych za wolne od brucelozy spełniających warunki określone w § 32 ust. 1 pkt 1 albo

2) znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub regionie położonym na tym terytorium uznanym za urzędowo wolne od brucelozy.

§  32.

1. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, urzędowo wolne od brucelozy, które nie znajduje się na części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznanej za urzędowo wolne od brucelozy, zachowuje uznanie, jeżeli:

1) zwierzęta wprowadzane do tego gospodarstwa:

a) pochodzą z gospodarstw, w których są utrzymywane owce i kozy, uznanych za urzędowo wolne od brucelozy albo uznanych za wolne od brucelozy,

b) zostały oznakowane zgodnie z przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, a także jest możliwe ustalenie stada ich pochodzenia i stada, w którym czasowo przebywało każde z tych zwierząt,

c) nie były szczepione przeciwko brucelozie lub nie zostały zaszczepione w okresie co najmniej ostatnich 2 lat przed wprowadzeniem do gospodarstwa, przy czym do gospodarstwa mogą być również wprowadzane samice powyżej 2 lat życia, zaszczepione przed ukończeniem 7. miesiąca życia,

d) w gospodarstwie pochodzenia były odizolowane i w okresie tej izolacji zostały poddane 2 testom przeprowadzanym w odstępach co najmniej sześciotygodniowych i wyniki tych testów były ujemne;

2) corocznie przeprowadza się na reprezentatywnej liczbie owiec i kóz powyżej 6. miesiąca życia testy w kierunku brucelozy i uzyskuje się ujemne wyniki tych testów.

2. Reprezentatywna liczba zwierząt, o której mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje:

1) wszystkie niewykastrowane samce powyżej 6. miesiąca życia;

2) wszystkie owce i kozy, które zostały wprowadzone do gospodarstwa od dnia przeprowadzenia ostatniego testu;

3) 25 % samic, które osiągnęły dojrzałość płciową lub są w okresie laktacji, przy czym minimalna liczba wynosi 50 sztuk w gospodarstwie, a w gospodarstwach, w których liczba takich samic wynosi mniej niż 50 sztuk, testom poddaje się wszystkie samice.

3. W przypadku regionu nieuznanego za urzędowo wolny od brucelozy, w którym ponad 99 % gospodarstw jest uznanych za urzędowo wolne od brucelozy (B. melitensis), kontrole w tych gospodarstwach mogą być przeprowadzane raz na 3 lata, pod warunkiem że gospodarstwa, które nie są uznane za urzędowo wolne od brucelozy, są objęte szczególnym nadzorem powiatowego lekarza weterynarii lub programem zwalczania brucelozy.

§ 33. Uznanie gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za urzędowo wolne od brucelozy, zawiesza się, jeżeli co najmniej jedno zwierzę jest podejrzane o zakażenie brucelozą (B. melitensis).

§ 34. Zawieszenie uznania gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za urzędowo wolne od brucelozy uchyla się, jeżeli zwierzę podejrzane o zakażenie brucelozą (B. melitensis) zostało zabite lub odizolowane do czasu uzyskania wyników badań laboratoryjnych wykluczających brucelozę.

§ 35. Uznanie gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za urzędowo wolne od brucelozy, cofa się, jeżeli co najmniej u jednej owcy lub kozy stwierdzono zakażenie brucelozą (B. melitensis).

§ 36. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, któremu cofnięto uznanie, ponownie uznaje się za urzędowo wolne od brucelozy (B. melitensis), jeżeli:

1) wszystkie zwierzęta chore lub zakażone lub wszystkie zwierzęta z gatunku wrażliwego na brucelozę zostały zabite - w przypadku potwierdzenia wystąpienia brucelozy (B. melitensis);

2) pozostałe zwierzęta powyżej 6. miesiąca życia zostały poddane 2 testom w kierunku brucelozy, przeprowadzanym w odstępach co najmniej trzymiesięcznych i wyniki tych testów były ujemne.

§  37.

1. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, uznaje się za wolne od brucelozy (B. melitensis), jeżeli w gospodarstwie:

1) wszystkie zwierzęta z gatunku wrażliwego na brucelozę (B. melitensis) były wolne od klinicznych lub innych objawów brucelozy - w okresie ostatnich 12 miesięcy;

2) co najmniej jedna owca lub koza przed ukończeniem 7. miesiąca życia została zaszczepiona szczepionką Rev. 1 lub inną szczepionką zatwierdzoną zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾;

3) wszystkie zaszczepione owce i kozy powyżej 18. miesiąca życia zostały poddane 2 testom, przeprowadzanym w odstępach co najmniej sześciomiesięcznych, i wyniki tych testów były ujemne;

4) wszystkie niezaszczepione owce i kozy powyżej 6. miesiąca życia zostały poddane 2 testom, przeprowadzanym w odstępach co najmniej sześciomiesięcznych, i wyniki tych testów były ujemne;

5) po przeprowadzeniu testów, o których mowa w pkt 3 lub 4, znajdują się wyłącznie owce i kozy urodzone w tym gospodarstwie lub pochodzące z gospodarstw, w których są utrzymywane owce i kozy, uznanych za wolne od brucelozy, spełniających wymagania określone w ust. 2;

6) są spełniane warunki określone w § 38.

2. Do gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, uznanego za wolne od brucelozy, mogą być wprowadzane owce lub kozy pochodzące z:

1) gospodarstw, w których są utrzymywane owce i kozy, uznanych za wolne lub urzędowo wolne od brucelozy (B. melitensis);

2) gospodarstw innych niż określone w pkt 1, pod warunkiem że:

a) zostały oznakowane zgodnie z przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt,

b) żadne ze zwierząt z gatunku wrażliwego na brucelozę (B. melitensis) nie wykazywało klinicznych lub innych objawów brucelozy (B. melitensis) - w okresie ostatnich 12 miesięcy,

c) nie były szczepione w okresie ostatnich 2 lat, pozostały w gospodarstwie, z którego pochodzą, oraz były odizolowane i w okresie tej izolacji zostały poddane 2 testom przeprowadzanym w odstępach co najmniej sześciotygodniowych i wyniki tych testów były ujemne, lub

d) zwierzęta przed ukończeniem 7. miesiąca życia zostały zaszczepione szczepionką Rev. 1 lub inną szczepionką zatwierdzoną zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾, nie później niż na 15 dni przed wprowadzeniem ich do gospodarstwa przeznaczenia.

§  38.

1. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, wolne od brucelozy, zachowuje uznanie, jeżeli corocznie przeprowadza się na reprezentatywnej liczbie owiec i kóz testy w kierunku brucelozy i uzyskuje się ujemne wyniki tych testów.

2. Reprezentatywna liczba zwierząt, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1) wszystkie niekastrowane samce powyżej:

a) 6. miesiąca życia, które nie zostały zaszczepione,

b) 18. miesiąca życia, które zostały zaszczepione;

2) wszystkie owce i kozy, które zostały wprowadzone do gospodarstwa od dnia przeprowadzenia ostatniego testu;

3) 25 % samic, które osiągnęły dojrzałość płciową lub są w okresie laktacji, przy czym minimalna liczba wynosi 50 sztuk w gospodarstwie, a w gospodarstwach, w których liczba takich samic wynosi mniej niż 50 sztuk, testom poddaje się wszystkie samice.

§ 39. Uznanie gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za wolne od brucelozy, zawiesza się, jeżeli co najmniej jedno zwierzę jest podejrzane o zakażenie brucelozą (B. melitensis).

§ 40. Zawieszenie uznania gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za wolne od brucelozy, uchyla się, jeżeli zwierzę podejrzane o zakażenie brucelozą (B. melitensis) zostało zabite lub odizolowane do czasu uzyskania wyników badań laboratoryjnych wykluczających brucelozę.

§ 41. Uznanie gospodarstwa, w którym są utrzymywane owce i kozy, za wolne od brucelozy, cofa się, jeżeli co najmniej u jednej owcy lub kozy stwierdzono zakażenie brucelozą (B. melitensis).

§ 42. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, któremu cofnięto uznanie, ponownie uznaje się za wolne od brucelozy (B. melitensis), jeżeli:

1) wszystkie zwierzęta chore lub zakażone lub wszystkie zwierzęta z gatunku wrażliwego na brucelozę zostały zabite - w przypadku potwierdzenia wystąpienia brucelozy (B. melitensis);

2) wszystkie zaszczepione zwierzęta powyżej 18. miesiąca życia oraz wszystkie niezaszczepione zwierzęta powyżej 6. miesiąca życia zostały poddane 2 testom w kierunku brucelozy, przeprowadzanym w odstępach co najmniej trzymiesięcznych i wyniki tych testów były ujemne.

§ 43. Gospodarstwo, w którym są utrzymywane owce i kozy, uznane za wolne od brucelozy, może zostać uznane za urzędowo wolne od brucelozy po upływie co najmniej 2 lat, jeżeli:

1) nie znajdują się w nim zwierzęta, które zostały zaszczepione przeciwko brucelozie (B. melitensis) - w okresie ostatnich 2 lat;

2) warunki, o których mowa w § 37 ust. 1 pkt 5, są spełniane;

3) pod koniec drugiego roku wszystkie zwierzęta powyżej 6 miesiąca życia zostały poddane testowi w kierunku brucelozy i wynik tego testu był ujemny.

§ 44. Testy, o których mowa w § 31-43, przeprowadza się i interpretuje w sposób określony w dyrektywie Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz. Urz. WE L 046 z 19.02.1991, str. 19; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 1, str. 13), w załączniku C.