Rozdział 5 - Transport w wyrobiskach poziomych oraz pochyłych o nachyleniu nie większym niż 45° - Szczegółowe wymagania dotyczące prowadzenia ruchu podziemnych zakładów górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1118

Akt obowiązujący
Wersja od: 13 marca 2020 r.

Rozdział  5

Transport w wyrobiskach poziomych oraz pochyłych o nachyleniu nie większym niż 45°

§  627. 
Ruch układu transportu prowadzi się w sposób określony w dokumentacji układu transportu.
§  628. 
Zezwolenie, o którym mowa w art. 114 ust. 1 ustawy, na oddanie do ruchu układu transportu jest wydawane na podstawie dokumentacji układu transportu lub dokumentacji zmian oraz protokołu komisyjnego odbioru technicznego tego układu.
§  629. 
Skracania lub wydłużania układu transportu dokonuje się w sposób określony przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  630. 
1. 
Dokumentacja, o której mowa w § 627, zawiera:
1)
arkusz opisowy;
2)
plan sytuacyjny wyrobisk transportowych z oznaczeniem sąsiednich wyrobisk związanych z nim funkcjonalnie, z podaniem ich nazw oraz oznaczeniem kierunku transportu i innych środków transportowych znajdujących się w wyrobiskach;
3)
schematy:
a)
dróg transportowych z oznaczeniem nachyleń oraz punktów charakterystycznych, w szczególności stacji nadawczo-odbiorczych i rozjazdów,
b)
zabezpieczeń ruchu, sygnalizacji i łączności;
4)
charakterystykę techniczną maszyn i urządzeń transportowych obejmującą:
a)
parametry eksploatacyjne,
b)
cechy charakteryzujące środki transportowe oraz trakcje;
5)
obliczenia trakcyjne:
a)
dróg hamowania,
b)
maksymalnych transportowanych ciężarów użytecznych z uwzględnieniem dopuszczalnych obciążeń elementów złącznych, nośnych i zabezpieczających;
6)
regulamin transportu.
2. 
Dokumentacja układu transportu oraz dokumentacja zmian są zatwierdzane przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  631. 
1. 
Zestaw transportowy obejmuje w szczególności następujące elementy:
1)
zespół ciągnący;
2)
zespół sprzęgniętych środków transportowych umożliwiający podwieszanie, mocowanie, załadunek i transport materiałów lub przewóz osób;
3)
elementy zabezpieczające, służące do zatrzymania zestawu transportowego w przypadku przekroczenia dopuszczalnej prędkości zestawu, do awaryjnego zatrzymania lub do zabezpieczenia przed rozłączeniem się elementów tego zestawu;
4)
elementy łączące, w szczególności:
a)
cięgła,
b)
sprzęgi,
c)
sprzęgi specjalne, których montaż i demontaż jest możliwy tylko przy użyciu przeznaczonych do tego narzędzi.
2. 
Elementy zestawu transportowego, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3:
1)
zabezpiecza się przed staczaniem lub zsunięciem;
2)
sprzęga się ze sobą.
3. 
Ręczne sprzęganie i rozprzęganie środków transportowych w trakcie ich ruchu jest niedopuszczalne.
§  632. 
1. 
Roboty na drogach transportowych kolei podziemnej oraz maszyn z napędem własnym wykonuje się za zgodą dysponenta po uprzednim zabezpieczeniu i oznakowaniu miejsca wykonywania pracy.
2. 
W przypadku gdy regulamin transportu nie przewiduje stanowiska dysponenta, prowadzenie robót, o których mowa w ust. 1, jest dopuszczalne za zgodą osoby dozoru ruchu zakładu górniczego wyznaczonej przez kierownika ruchu zakładu górniczego albo osoby przez niego upoważnionej.
§  633. 
Niedopuszczalne jest gromadzenie przedmiotów lub materiałów utrudniających transport i obsługę na stacjach, stanowiskach obsługi kołowrotów oraz na drogach transportowych.
§  634. 
Uruchomienie układu transportu poprzedza się sygnałem ostrzegawczym.
§  635. 
1. 
W pojazdach i w maszynach z napędem spalinowym stosuje się silniki z zapłonem samoczynnym.
2. 
Zawartość tlenku węgla w spalinach wyrzucanych przez układ wydechowy silnika, w każdym jego ustalonym stanie pracy, wynosi nie więcej niż:
1)
500 ppm - w kopalniach niezagrożonych wybuchem metanu;
2)
500 ppm - w kopalniach zagrożonych wybuchem metanu, w przypadku gdy stężenie metanu w powietrzu zasysanym wynosi 0,0%;
3)
1200 ppm - w kopalniach zagrożonych wybuchem metanu, w przypadku gdy stężenie metanu w powietrzu zasysanym wynosi 1,0%;
4)
1800 ppm - w kopalniach zagrożonych wybuchem metanu, w przypadku gdy stężenie metanu w powietrzu zasysanym wynosi 1,5%.
3. 
Liczbę pojazdów i maszyn z napędem spalinowym pracujących równocześnie w wyrobisku ustala się w sposób zapewniający nieprzekroczenie dopuszczalnych wartości stężenia szkodliwych gazów w powietrzu, o których mowa w § 142 ust. 2.
§  636. 
Warunki planowanego transportu są uzgadniane przez osobę dozoru ruchu zakładu górniczego odpowiedzialną za transport z dysponentem oraz z osobami dozoru ruchu zakładu górniczego oddziałów, przez których rejony zamierza się prowadzić transport.
§  637. 
W układach transportowych maszyn z napędem własnym, poruszających się po torze o konstrukcji uniemożliwiającej wykolejenie lub wywrócenie zestawu transportowego, wyznacza się dysponenta, gdy pracują więcej niż 3 maszyny w jednym układzie. Dopuszcza się wyznaczenie jednego dysponenta dla kilku układów transportowych.
§  638. 
1. 
Przesuwanie przedmiotów i materiałów jest dopuszczalne wyłącznie po drogach zapewniających samohamowność środka transportowego lub przedmiotu transportowanego.
2. 
Przetaczanie ręczne wozów po torach oraz wózków nośnych po jezdniach szynowych kolejek podwieszonych i spągowych jest dopuszczalne po drogach o nachyleniu nie większym niż 4° i przy zachowaniu odległości między nimi wynoszącej nie mniej niż 10 m.
3. 
Środki transportowe nie mogą być puszczane swobodnym biegiem, z wyjątkiem przypadków przewidzianych procesem technologicznym.
§  639. 
W trakcie transportu ręcznego po torach lub jezdniach szynowych kolejek podwieszonych i spągowych drogę transportu ręcznego lub jej odcinek zamyka się dla innego rodzaju transportu, z wyjątkiem transportu urobku za pomocą przenośników.
§  640. 
1. 
Przejechanie środków transportowych transportu linowego poza krańce stacji nadawczo-odbiorczych górnych i dolnych oraz rejonu maszyny napędowej określone w dokumentacji układu transportu powoduje wyłączenie tego napędu.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dolnych stacji nadawczo-odbiorczych w transporcie kołowym z liną otwartą, jeżeli granice tych stacji są wyznaczone przez zapory torowe.
§  641. 
1. 
W celu przewozu osób, z wyjątkiem jazdy ludzi za pomocą przenośników taśmowych, urządza się stacje osobowe.
2. 
Stacje osobowe utrzymuje się w sposób zapewniający wsiadanie osób do środków transportowych i wysiadanie osób ze środków transportowych na płaszczyznę, której nachylenie podłużne w jednym kierunku wynosi nie więcej niż 4°, a odstęp między środkiem transportowym oraz obudową wyrobiska, a także innymi zabudowanymi urządzeniami od strony wsiadania i wysiadania wynosi nie mniej niż 0,8 m, do wysokości nie mniejszej niż 1,8 m.
§  642. 
Przewóz osób środkami transportowymi przeznaczonymi wyłącznie do transportu przedmiotów i materiałów jest niedopuszczalny.
§  643. 
1. 
Środki transportowe na torach transportu kołowego z liną otwartą o nachyleniu większym niż 4° zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający ich niekontrolowane przemieszczanie się.
2. 
Stacje nadawczo-odbiorcze znajdujące się na torach transportu kołowego z liną otwartą o nachyleniu większym niż 4° wyposaża się w urządzenia uniemożliwiające niekontrolowane przemieszczanie się środka transportowego z tych stacji oraz wykonuje się w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób znajdujących się poniżej stacji.
3. 
Urządzenia, o których mowa w ust. 2, obsługuje się z miejsca zapewniającego bezpieczeństwo osoby je obsługującej.
4. 
Dolną stację nadawczo-odbiorczą znajdującą się w wyrobisku pochyłym wykonuje się w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób znajdujących się poniżej stacji.
§  644. 
1. 
W wyrobiskach, w których jest prowadzony transport linowy, przebywanie osób jest niedopuszczalne.
2. 
W wyrobiskach, o których mowa w ust. 1, jest dopuszczalne przebywanie:
1)
pracowników stałej obsługi układu transportu urobku - pod warunkiem:
a)
przebywania we wnękach wyposażonych w sygnalizację ostrzegawczą,
b)
posiadania:
bezpośredniej łączności z operatorem maszyny napędowej,
możliwości natychmiastowego zatrzymania układu transportu urobku;
2)
innych osób niż określone w pkt 1, pod warunkiem:
a)
całkowitego wstrzymania transportu,
b)
zabezpieczenia stacji zgodnie z wymaganiami, o których mowa w § 643 ust. 2.
3. 
Dopuszcza się możliwość przebywania pracowników obsługi układu transportu linowego w rozcinkach ścianowych i w ścianach, w sekcjach obudowy zmechanizowanej podczas zbrojeń i likwidacji ścian, na warunkach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  645. 
W wyrobiskach, w których jest prowadzony transport maszynami z napędem własnym, przebywanie osób jest dopuszczalne na warunkach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  646. 
Eksploatacja lin ciągnących i nośnych w układach transportu materiałów, maszyn i urządzeń jest niedopuszczalna, jeżeli:
1)
na skutek starcia, korozji, pęknięć, rozluźnień, uszkodzeń drutów nastąpiło obniżenie współczynnika bezpieczeństwa o więcej niż 20% w porównaniu z wartością tego współczynnika wyznaczoną dla nowej liny;
2)
wystąpiło miejscowe wydłużenie lub inne zniekształcenie liny;
3)
liczba zwojów nieczynnych na bębnie kołowrotu jest mniejsza od 3 w przypadku transportu za pomocą liny otwartej;
4)
liczba pęknięć drutów zewnętrznych jest większa od liczby dopuszczalnej dla konstrukcji danej liny i warunków w jakich jest ona używana.
§  647. 
Transport linowy wykonuje się po uprzednim sprawdzeniu:
1)
stanu technicznego lin, napędów i drogi transportowej;
2)
sygnalizacji:
a)
ostrzegawczej,
b)
porozumiewawczej,
c)
łączności,
d)
zakazującej wejścia do wyrobisk transportowych osobom nieupoważnionym;
3)
oświetlenia stanowisk obsługi.
§  648. 
1. 
Odstęp między:
1)
krawędziami zestawu transportowego z transportowanym ładunkiem a obudową wyrobiska, ociosem, odrzwiami lub maszynami i urządzeniami,
2)
mijającymi się zestawami transportowymi wraz z transportowanym ładunkiem

- wynosi nie mniej niż 0,25 m.

2. 
Odstęp między krawędziami najszerszego środka transportowego kolejek podwieszonych a obudową wyrobiska, ociosem, odrzwiami lub maszynami i urządzeniami wynosi nie mniej niż 0,4 m.
3. 
W miejscach załadunku i rozładunku odległość między krawędziami najszerszego środka transportowego a obudową wyrobiska, ociosem, odrzwiami lub maszynami i urządzeniami wynosi nie mniej niż 0,8 m.
4. 
W układach transportu kolejkami podwieszonymi odległość od spągu do dolnej krawędzi środka transportowego lub transportowanego materiału wynosi nie mniej niż 0,3 m.
§  649. 
W trakcie przewozu osób w wyrobisku transportowym prowadzenie innego transportu, z wyjątkiem transportu urobku za pomocą przenośników, jest niedopuszczalne.
§  650. 
W zakładach górniczych rud miedzi, cynku i ołowiu oraz w zakładach określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy przewóz osób, transport urobku i materiałów w wyrobisku transportowym prowadzi się na zasadach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego albo zakładu.
§  651. 
1. 
Przewóz osób kolejkami podwieszonymi oraz spągowymi z prędkością większą niż 2 m/s jest niedopuszczalny.
2. 
Przewóz, o którym mowa w ust. 1, odbywa się wyłącznie pod nadzorem wyznaczonej osoby dozoru ruchu zakładu górniczego, zgodnie z regulaminem zatwierdzonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  652. 
Transport po torach wykonuje się, jeżeli transportowany ładunek jest zabezpieczony w sposób uniemożliwiający jego przemieszczanie się na środku transportowym.
§  653. 
Środki transportowe przeznaczone do przewozu osób zapewniają przewożonym osobom:
1)
pozycję siedzącą;
2)
zabezpieczenie przed wypadnięciem;
3)
możliwość:
a)
zahamowania napędu - w przypadku kolejki z napędem linowym,
b)
zatrzymania zestawu transportowego - w przypadku kolejki z napędem własnym

- w dowolnym miejscu trasy.

§  654. 
1. 
Przewóz osób wyciągami krzesełkowymi w wyrobiskach o nachyleniu większym niż 25° jest niedopuszczalny.
2. 
W wyrobiskach, w których przewóz osób jest wykonywany wyciągami krzesełkowymi, instalowanie innych układów transportu, z wyjątkiem przenośników, jest niedopuszczalne.
§  655. 
1. 
Na odcinku pracy liny układu transportu tor jest nachylony w jednym kierunku.
2. 
W transporcie liną bez końca przepisu ust. 1 nie stosuje się.
§  656. 
W trakcie transportu przedmiotów i materiałów w wyrobiskach o zmiennych kierunkach nachylenia po:
1)
spągu,
2)
torach w rozcinkach ścianowych i w chodnikach w celu zbrojenia i likwidacji ścian

- dopuszcza się transport dwoma pracującymi równocześnie kołowrotami, których liny są doczepiane do środka transportowego, na warunkach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

§  657. 
1. 
W trakcie ruchu zestawu środków transportowych po torach o nachyleniu większym niż 4° stosuje się zabezpieczenia uniemożliwiające samoistne rozłączenie się tych środków.
2. 
W trakcie transportu z napędem linowym zestaw środków transportowych dodatkowo zabezpiecza się liną bezpieczeństwa.
3. 
Zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się w przypadku transportu po spągu przy nachyleniach zapewniających samohamowność środka transportowego.
4. 
Środki transportowe lub ich zestawy doczepia się do liny ciągnącej w sposób wykluczający ich samoistne rozprzęgnięcie.
§  658. 
1. 
Zestaw transportowy kolejki linowej podwieszonej poruszający się po torach o nachyleniach jednokierunkowych, wyposaża się w wózek hamulcowy lub inne urządzenie hamowania awaryjnego, umieszczony na końcu tego zestawu od strony upadu.
2. 
W przypadku dwukierunkowego nachylenia trasy zestaw transportowy kolejki linowej podwieszonej wyposaża się w wózki hamulcowe, które umieszcza się na początku i na końcu zestawu transportowego, oraz łączy się je linką wyzwalającą układ zatrzymania awaryjnego albo liną bezpieczeństwa.
3. 
W przypadku dwukierunkowego nachylenia trasy w transporcie kolejką linową podwieszoną dopuszcza się umieszczenie jednego wózka hamulcowego, jeżeli:
1)
elementy zestawu transportowego są połączone ze sobą sprzęgami specjalnymi lub
2)
elementy zestawu transportowego są zabezpieczone liną bezpieczeństwa obejmującą zestaw transportowy.
4. 
W kolejkach spągowych wyposażonych w zestawy transportowe, w których:
1)
stosowane są zaczepy samozaciskowe liny - w kolejkach linowych,
2)
elementy zestawu są połączone między sobą sprzęgami specjalnymi oraz linami bezpieczeństwa

- dopuszcza się zastosowanie jednego wózka hamulcowego usytuowanego w dowolnym miejscu zestawu transportowego.

5. 
Zespół środków transportowych kolejki podwieszonej z napędem własnym zabezpiecza się wózkiem albo wózkami hamulcowymi lub innymi urządzeniami hamowania awaryjnego oraz liną bezpieczeństwa obejmującą ten zespół i połączoną z wózkiem albo z wózkami hamulcowymi lub innymi urządzeniami hamowania awaryjnego.
6. 
Stosowanie liny bezpieczeństwa w transporcie kolejką podwieszoną z napędem własnym nie jest wymagane, jeżeli:
1)
zespół środków transportowych jest zabudowany pomiędzy urządzeniami hamowania awaryjnego zespołu ciągnącego lub
2)
elementy zestawu transportowego są połączone między sobą sprzęgami specjalnymi.
§  659. 
1. 
Zestaw transportowy kolejek podwieszonych i spągowych w trakcie ruchu oznakowuje się światłem w kolorze:
1)
białym z przodu i czerwonym z tyłu albo
2)
czerwonym z przodu i z tyłu.
2. 
Zestaw transportowy z własnym napędem wyposaża się w reflektor ze światłem w kolorze białym.
3. 
Kabinę operatora kolejki z napędem własnym umieszcza się na początku zestawu transportowego w kierunku jazdy.
4. 
Dopuszcza się umieszczenie kabiny operatora w innym miejscu zestawu transportowego niż wymienione w ust. 3:
1)
w trakcie transportu w wyrobiskach zbrojonych albo likwidowanych ścian i wyrobiskach przyścianowych tych ścian lub
2)
przy prowadzeniu prac manewrowych z prędkością nie większą niż 0,5 m/s, lub
3)
przy zastosowaniu środków technicznych zapewniających operatorowi obserwację trasy transportu

- na zasadach określonych w dokumentacji układu transportu.

§  660. 
Załadunek i rozładunek środków transportowych odbywa się w miejscach określonych w dokumentacji układu transportu.
§  661. 
1. 
Stacje nadawczo-odbiorcze w wyrobiskach pochyłych wyposaża się w odcinki torów ułożonych w linii prostej o nachyleniu podłużnym nie większym niż 4°.
2. 
Długość odcinków torów, o których mowa w ust. 1, określa się w sposób zapewniający:
1)
zmieszczenie się zespołu środków transportowych na długości stacji nadawczo-odbiorczej;
2)
możliwość obsługi zespołu środków transportowych.
3. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1)
przemieszczanych stacji rozładunku i załadunku przedmiotów i materiałów dla wyrobisk będących w drążeniu, zbrojeniu lub likwidacji;
2)
wyrobisk przyścianowych ścian będących w eksploatacji.
4. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 3, szczególne warunki załadunku i rozładunku określa dokumentacja układu transportu.
§  662. 
Zapewnia się możliwość zatrzymania przenośnika taśmowego z dowolnego miejsca trasy, w którym w trakcie ruchu tego przenośnika jest dopuszczalne przebywanie osób.
§  663. 
1. 
Zapewnia się możliwość zatrzymania przenośnika zgrzebłowego z dowolnego miejsca trasy, w którym w trakcie ruchu tego przenośnika jest dopuszczalne przebywanie osób.
2. 
Zatrzymanie awaryjne przenośnika zgrzebłowego, na którego trasie znajduje się kruszarka kęsów, powoduje wyłączenie napędu tej kruszarki.
3. 
Strefy przed wlotami do kruszarek kęsów znajdujących się na trasach przenośników zgrzebłowych zabezpiecza się dwoma niezależnie uruchamianymi, w tym jednym bezdotykowo, urządzeniami wyłączenia awaryjnego napędów kruszarki kęsów i przenośnika zgrzebłowego, w sposób określony w dokumentacji układu transportu.
4. 
Przepisu ust. 3 nie stosuje się do przenośników zgrzebłowych ścianowych wyposażonych w kruszarki kęsów.
§  664. 
Transport długich i ciężkich przedmiotów przenośnikami zgrzebłowymi wykonuje się na warunkach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  665. 
Transport urobku przenośnikami wykonuje się przy nachyleniach uniemożliwiających samoistne staczanie się urobku.
§  666. 
1. 
Wyrobiska, w których znajdują się przenośniki taśmowe i zgrzebłowe, utrzymuje się w sposób zapewniający wzdłuż trasy odległość nie mniejszą niż:
1)
0,25 m - od ociosu, obudowy lub innych stałych elementów urządzeń i instalacji do konstrukcji trasy przenośnika;
2)
0,7 m - od ociosu, obudowy lub innych stałych elementów urządzeń lub instalacji, po stronie przejścia dla osób do konstrukcji trasy przenośnika;
3)
0,6 m - od stropu wyrobiska lub innych stałych elementów urządzeń i instalacji umieszczonych pod stropem do taśmy górnej lub zgrzebła.
2. 
Odległość napędu przenośnika taśmowego i zgrzebłowego od obudowy wyrobiska lub zainstalowanych w tym wyrobisku maszyn i urządzeń wynosi nie mniej niż 0,7 m po jego obu stronach.
3. 
Przechodzenie przez przenośniki jest dopuszczalne wyłącznie w zabezpieczonych i przeznaczonych do tego miejscach, na warunkach określonych w dokumentacji układu transportu.
§  667. 
1. 
Ręczne usuwanie zanieczyszczeń z przenośnika w trakcie ruchu taśmy jest niedopuszczalne.
2. 
Miejsca zsypów i przesypów przenośników taśmowych i zgrzebłowych wyposaża się w osłony chroniące pracowników przed spadającymi bryłami urobku.
§  668. 
Transport przedmiotów i materiałów przenośnikami pracującymi w ciągach jest dopuszczalny po przełączeniu układu na sterowanie lokalne.
§  669. 
1. 
Jazda ludzi przenośnikami taśmowymi odbywa się na podstawie regulaminu określającego zasady jej prowadzenia oraz warunki kontroli trasy tych przenośników.
2. 
Regulamin, o którym mowa w ust. 1, jest zatwierdzany przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  670. 
1. 
Wyrobiska, w których znajdują się przenośniki taśmowe przystosowane do jazdy ludzi, utrzymuje się w sposób zapewniający:
1)
odległość od konstrukcji trasy do ociosu obudowy lub urządzeń zainstalowanych na stałe w wyrobisku nie mniejszą niż:
a)
0,25 m - na trasie przenośnika,
b)
0,7 m - od strony przejścia dla osób;
2)
odległość taśmy górnej od stropu lub urządzeń zainstalowanych pod stropem nie mniejszą niż:
a)
1 m - na trasie transportu osób,
b)
1,5 m - w miejscach wsiadania i wysiadania osób.
2. 
Spąg wyrobiska w miejscach, w których znajdują się pomosty, utrzymuje się w czystości. Składowanie w tych miejscach przedmiotów i materiałów jest niedopuszczalne.
§  671. 
1. 
Wyrobiska, w których znajdują się przenośniki taśmowe przystosowane do jazdy ludzi, wyposaża się w łączność głośnomówiącą.
2. 
Urządzenia łączności głośnomówiącej instaluje się:
1)
przy pomoście do wsiadania i wysiadania osób;
2)
wzdłuż trasy transportu osób na przenośnikach taśmowych - w odległościach nie większych niż 100 m.
§  672. 
1. 
Jazda ludzi przenośnikami taśmowymi jest dopuszczalna na nachyleniach nie większych niż 18° po wzniosie i nie większych niż 12° po upadzie. Trasę przenośnika na odcinku, na którym odbywa się jazda ludzi, osłania się przed wodą ściekającą ze stropu.
2. 
Jeżeli jazdę ludzi prowadzi się na dolnej taśmie:
1)
odległość dolnej taśmy od elementów konstrukcyjnych górnej taśmy wynosi nie mniej niż:
a)
1 m - na trasie jazdy ludzi,
b)
1,5 m:
w miejscach wsiadania i wysiadania osób,
na długości 20 m za pomostem do wsiadania osób i przed pomostem do wysiadania osób;
2)
trasę prowadzenia górnej taśmy osłania się od dołu:
a)
na długości 20 m za pomostem do wsiadania osób i przed pomostem do wysiadania osób,
b)
nad pomostem do wsiadania i wysiadania.
§  673. 
1. 
Przenośnik taśmowy do jazdy ludzi wyposaża się w pomosty do wsiadania i wysiadania.
2. 
Pomosty do wsiadania i wysiadania:
1)
przystosowuje się do nachylenia wyrobiska;
2)
wyposaża się w elementy ułatwiające wsiadanie i wysiadanie;
3)
utrzymuje się w stanie zapobiegającym poślizgnięciu się.
§  674. 
1. 
Pomosty do wsiadania i wysiadania osób wykonuje się i utrzymuje:
1)
z boku lub w osi trasy przenośnika taśmowego;
2)
z materiałów utrudniających poślizgnięcie się;
3)
w sposób:
a)
umożliwiający bezpieczne wsiadanie i wysiadanie osób w określonych warunkach użytkowania,
b)
zapewniający nad pomostami wolną przestrzeń wynoszącą nie mniej niż:
1,8 m,
1,5 m - w przypadku pomostów służących do wsiadania lub wysiadania osób na dolną taśmę, wykonanych w osi przenośnika taśmowego,
c)
uniemożliwiający dostanie się wsiadającej lub wysiadającej osoby w przestrzeń między pomostem, a elementami trasy przenośnika transportowego, oraz w obszar pracy elementów obrotowych prowadzenia taśmy tego przenośnika.
2. 
Pomosty do wsiadania na górną taśmę wykonuje się w odległości nie mniejszej niż 10 m od osi bębna wysięgnika przenośnika poprzedzającego.
3. 
Pomosty do wysiadania wykonuje się w odległości nie mniejszej niż półtorakrotny wybieg taśmy w trakcie hamowania, mierzonej od osi bębna:
1)
wysypowego;
2)
zwrotnego - w przypadku jazdy ludzi dolną taśmą.
4. 
Odległość, o której mowa w ust. 3 pkt 2, wynosi nie mniej niż 20 m.
5. 
Dokumentacja układu transportu zawiera informację o typie pomostów do wsiadania i wysiadania oraz warunkach ich zabudowy.
§  675. 
1. 
Za pomostem do wysiadania, zabudowanym z boku trasy przenośnika, w odległości do 1 m i do 3 m od pomostu, instaluje się dwa wyłączniki krańcowe.
2. 
Wyłączniki krańcowe obejmują zasięgiem szerokość taśmy i uniemożliwiają przypadkowe przejechanie przez osobę punktu krańcowego.
3. 
Wyłącznik krańcowy zainstalowany w odległości nie większej niż:
1)
1 m od pomostu - działa w obwodzie sterowania przenośnika taśmowego;
2)
3 m od pomostu - powoduje wyłączenie zasilania przenośnika.
4. 
Uruchomienie i zadziałanie wyłącznika krańcowego nie stworzy zagrożenia dla jadących przenośnikiem.
5. 
Ponowne uruchomienie przenośnika taśmowego jest dopuszczalne po skontrolowaniu przyczyny jego wyłączenia.
§  676. 
1. 
Za wyłącznikiem krańcowym pomostu do wysiadania z dolnej taśmy, zabudowanym z boku trasy przenośnika, instaluje się odrzutnik zabezpieczający przed wjazdem jadącej osoby do zwrotni.
2. 
Wysokość i konstrukcja odrzutnika, o którym mowa w ust. 1, uniemożliwia wjazd jadącej osoby i transportowanych materiałów do zwrotni lub elementów napędu przenośnika.
3. 
Jeżeli pomost do wysiadania z dolnej taśmy jest wykonany w osi przenośnika taśmowego, nie stosuje się wyłączników krańcowych, a na końcu tego pomostu umieszcza się elastyczną ściankę odbojową o wysokości nie mniejszej niż 1,5 m, uniemożliwiającą przejście za ten pomost.
§  677. 
1. 
Przenośnik taśmowy wyposaża się w:
1)
samoczynne hamulce uniemożliwiające ruch taśmy w przypadku wyłączenia napędu;
2)
urządzenia umożliwiające:
a)
awaryjne zatrzymanie napędu,
b)
zablokowanie urządzenia awaryjnego w pozycji włączonej;
3)
urządzenia do kontroli schodzenia taśmy na trasie przenośnika oraz przed pomostem do wsiadania i wysiadania osób.
2. 
Zapewnia się wyłączenie napędu przenośnika taśmowego przez osobę jadącą na górnej lub na dolnej taśmie z dowolnego miejsca na trasie tego przenośnika.
3. 
Wyłączniki awaryjne instaluje się w odległości nie większej niż 70 m od siebie, w sposób umożliwiający wyłączenie przenośnika taśmowego przez pociągnięcie za linkę w dowolnym kierunku.
4. 
Do awaryjnego wyłączania przenośnika taśmowego stosuje się cięgna elastyczne, w szczególności linki stalowe. Stosowanie drutu jest niedopuszczalne.
§  678. 
1. 
Przenośniki taśmowe pracujące w układzie automatycznym lub sterowane w innym układzie przystosowuje się do prowadzenia jazdy ludzi przez przełączenie układu sterowania, sygnalizacji, blokad i innych zabezpieczeń na pracę "jazda ludzi".
2. 
Możliwość jednoczesnego załączenia napędu przenośnika taśmowego z więcej niż jednego miejsca sterowania jest niedopuszczalna.
§  679. 
1. 
Pomost do wsiadania osób oznakowuje się tablicą świetlną, na której umieszcza się napis "jazda ludzi dozwolona" wraz z odpowiednim piktogramem oraz tablicę świetlną z umieszczonym na niej napisem "jazda ludzi zabroniona".
2. 
Tablicę, o której mowa w ust. 1, sprzęga się z układem sterowania przenośnika taśmowego.
§  680. 
W przypadku rozgałęźnych ciągów przenośników pracujących w układzie automatycznym w trakcie jazdy ludzi prowadzonej jednocześnie na kilku przenośnikach, każdy z nich wyposaża się w niezależnie działające zabezpieczenia, a w rejonie wysypów w pomosty do wysiadania, umożliwiające bezpieczne obejście tych rozgałęzień.
§  681. 
1. 
Jazda ludzi jest dopuszczalna po:
1)
przełączeniu sterowania przenośnika taśmowego na jazdę ludzi;
2)
zapaleniu się tablicy świetlnej "jazda ludzi dozwolona".
2. 
W wyrobisku, w którym prowadzi się jazdę ludzi za pomocą przenośnika taśmowego, w trakcie jazdy ludzi ruch innych urządzeń transportowych jest wstrzymywany w strefach, w których nad lub pod przenośnikiem przebiegają trasy innych układów transportowych, na zasadach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
3. 
Przełączenie przenośników taśmowych pracujących w układzie automatycznym lub innym na sterowanie "jazda ludzi" aktywuje dodatkowe elementy sygnalizacji i kontroli ruchu przenośników taśmowych, w szczególności:
1)
włączenie w obwód sterowania wyłączników krańcowych;
2)
zapalenie się:
a)
tablicy świetlnej z umieszczonym na niej napisem "jazda ludzi dozwolona" i piktogramu - przy pomoście do wsiadania osób,
b)
tablicy świetlnej z umieszczonym na niej napisem "uwaga wysiadać" i światła w kolorze czerwonym - w okolicy pomostu do wysiadania osób,
c)
sygnalizatora optycznego emitującego światło w kolorze żółtym lub piktogramu podświetlanego światłem w tym kolorze.
§  682. 
Przed przednią krawędzią pomostu do wysiadania osób po stronie pomostu przy przenośniku instaluje się:
1)
w odległości 20 m:
a)
sygnalizator optyczny ostrzegawczy emitujący światło w kolorze żółtym i piktogram lub
b)
piktogram podświetlony światłem w kolorze żółtym;
2)
w odległości 1,5 m:
a)
sygnalizator optyczny ostrzegawczy emitujący światło w kolorze czerwonym,
b)
tablicę świetlną ostrzegawczą z umieszczonym na niej napisem "uwaga wysiadać".
§  683. 
1. 
Jazda ludzi na urobku jest dopuszczalna na zasadach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
2. 
W przypadku transportu, o którym mowa w ust. 1, przy wymiarach określonych w § 670 ust. 1 pkt 2 i § 674 ust. 1 pkt 3 lit. b tiret drugie, uwzględnia się wysokość strugi urobku.
§  684. 
1. 
Jazda ludzi przenośnikiem taśmowym odbywa się z prędkością nie większą niż 2,5 m/s.
2. 
Dopuszcza się jazdę ludzi przenośnikiem taśmowym z prędkością większą niż 2,5 m/s pod warunkiem:
1)
zatrzymania przenośnika przy wsiadaniu i wysiadaniu lub
2)
ograniczenia prędkości w czasie wsiadania i wysiadania do wartości nie większej niż 2,5 m/s.
§  685. 
1. 
W przypadku jazdy ludzi przenośnikiem taśmowym odległość między jadącymi osobami wynosi nie mniej niż:
1)
5 m - w przypadku prędkości przenośnika taśmowego nie większej niż 1,6 m/s;
2)
7 m - w przypadku prędkości przenośnika taśmowego większej niż 1,6 m/s.
2. 
W przypadku wsiadania i wysiadania po zatrzymaniu przenośnika odległość między jadącymi osobami ustala się w regulaminie jazdy ludzi przenośnikami taśmowymi.
§  686. 
1. 
Jazdę ludzi przenośnikami taśmowymi wykonuje się pod nadzorem osoby dozoru ruchu zakładu górniczego.
2. 
Narzędzia lub przedmioty przewożone przez jadące osoby zabezpiecza się przed niekontrolowanym przemieszczeniem.
§  687. 
Korzystających z przenośnika taśmowego przystosowanego do jazdy ludzi szkoli się w zakresie:
1)
wsiadania i wysiadania z przenośnika;
2)
zachowania się na taśmie przenośnika w trakcie transportu;
3)
sposobu zatrzymania przenośnika w przypadkach awaryjnych.
§  688. 
Sposób korzystania z przenośnika taśmowego przez ludzi określa się w regulaminie transportu.
§  689. 
1. 
Nominalna szerokość taśmy przenośnika taśmowego przeznaczonego do jazdy ludzi wynosi nie mniej niż 1 m.
2. 
Nominalna wytrzymałość taśmy przenośnika taśmowego do jazdy ludzi na rozerwanie wynosi nie mniej niż 1000 kN/m jej szerokości.
§  690. 
1. 
Połączenia taśmy przeznaczonej do jazdy ludzi zgrzewa się, wulkanizuje lub klei.
2. 
Dopuszcza się stosowanie połączeń mechanicznych taśmy przeznaczonej do jazdy ludzi w przenośnikach taśmowych zainstalowanych wewnątrz oddziałów, na zasadach określonych przez producenta taśmy i przenośnika taśmowego.
3. 
Połączenia taśmy przenośnika taśmowego przeznaczonego do jazdy ludzi trwale oznacza się przez pomalowanie w celu ułatwienia ich kontroli.
§  691. 
1. 
Ruch pociągów prowadzi się zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie transportu kolei podziemnej.
2. 
Regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1)
organizację i zasady wykonywania transportu koleją podziemną, w tym przewozu osób;
2)
zasady i warunki prowadzenia ruchu pociągów i prac manewrowych;
3)
obowiązki dozoru i służb transportu w zakresie prowadzenia ruchu pociągów;
4)
zasady kontroli stanu technicznego maszyn i urządzeń.
3. 
Regulamin, o którym mowa w ust. 1:
1)
opracowuje się dla poziomu, na którym jest prowadzony ten transport;
2)
jest zatwierdzany przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  692. 
Sieć elektryczna trakcji przewodowej oraz nawierzchnia torowa spełniają wymagania określone w Polskich Normach dotyczących sieci elektrycznej trakcji przewodowej oraz nawierzchni torowej.
§  693. 
1. 
Wyrobiska, w których jest wykonywany transport koleją podziemną, utrzymuje się w stanie zapewniającym przejścia dla osób na:
1)
drogach przewozowych - wzdłuż nie mniej niż jednego ociosu wyrobiska;
2)
stacjach załadowczych i rozładowczych oraz podszybiach z:
a)
jednym torem - wzdłuż nie mniej niż jednego ociosu,
b)
dwoma lub większą liczbą torów - wzdłuż obydwu ociosów.
2. 
Na stacjach załadowczych i rozładowczych przejścia dla osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, utrzymuje się w obydwu kierunkach od wysypu na odległość zapewniającą obsługę urządzeń tych stacji.
3. 
Wyrobiska, w których jest wykonywany transport koleją podziemną, a w których występują wycieki wody, wyposaża się w kanały ściekowe lub w inne urządzenia odwadniające, zapewniające skuteczne odwadnianie tego wyrobiska.
§  694. 
1. 
Stosowanie lokomotyw elektrycznych przewodowych w wyrobiskach ze stopniem "b" lub "c" niebezpieczeństwa wybuchu metanu jest niedopuszczalne.
2. 
W wyrobiskach ze stopniem "a" niebezpieczeństwa wybuchu metanu dopuszcza się stosowanie lokomotyw elektrycznych przewodowych pod warunkiem przewietrzania tych wyrobisk prądem powietrza o prędkości określonej w § 145 ust. 1 pkt 2.
§  695. 
1. 
Stosowanie lokomotyw akumulatorowych i spalinowych budowy przeciwwybuchowej jest dopuszczalne w wyrobiskach, w których stężenie metanu w powietrzu nie jest większe niż 1,5%.
2. 
Lokomotywy akumulatorowe i spalinowe stosowane w wyrobiskach ze stopniem "b" lub "c" niebezpieczeństwa wybuchu metanu przewietrzanych:
1)
prądem powietrza odprowadzanym do szybu wydechowego,
2)
wentylacją odrębną

- wyposaża się w metanomierz sygnalizujący stężenie metanu w powietrzu.

3. 
W przypadku przekroczenia w wyrobisku stężenia metanu w powietrzu, o którym mowa w ust. 1, maszynista unieruchamia silnik lokomotywy i powiadamia o tym przekroczeniu dyspozytora ruchu zakładu górniczego.
4. 
Sposób postępowania w przypadku przekroczenia w wyrobisku dopuszczalnego stężenia metanu w powietrzu, w tym zasady przekazywania informacji, o której mowa w ust. 3, są określane przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  696. 
1. 
Uruchomienie lokomotywy spalinowej lub akumulatorowej w wyrobisku z wentylacją odrębną przy wyłączonym wentylatorze lutniowym jest niedozwolone.
2. 
Sposób powiadamiania maszynisty lokomotywy spalinowej lub akumulatorowej o zatrzymanym wentylatorze jest określany przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
§  697. 
1. 
W trakcie postoju lokomotywy:
1)
zabezpiecza się ją przed uruchomieniem przez osoby nieupoważnione;
2)
zamyka się dopływ paliwa do jej silnika.
2. 
W trakcie napełniania paliwem zbiornika lokomotywy spalinowej silnik wyłącza się, a lokomotywę zahamowuje.
3. 
Zbiorniki lokomotywy spalinowej napełnia się systemem bezkropelkowym.
§  698. 
1. 
Ruchem pociągów kieruje dysponent.
2. 
Dysponenta wyznacza się dla poziomu przewozowego, na którym znajdują się więcej niż dwie lokomotywy.
3. 
Ruch pociągów prowadzi się w sposób zapewniający obecność wyłącznie jednego pociągu na odcinkach dróg przewozowych ograniczonych z obu stron semaforami.
§  699. 
Pozostawianie wozów na trasach przewozowych, z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych, jest niedopuszczalne.
§  700. 
Dopuszczalna prędkość jazdy pociągów wynosi nie więcej niż:
1)
5 m/s - w przypadku transportu urobku i materiałów;
2)
3,5 m/s - w przypadku przewozu osób oraz ładunków niebezpiecznych, w szczególności środków strzałowych, paliw, olejów, kwasów, butli z gazami.
§  701. 
Odcinki dróg przewozowych, na których występują ograniczenia prędkości jazdy pociągów, odpowiednio oznacza się.
§  702. 
Dopuszczalna droga hamowania wynosi nie więcej niż:
1)
80 m - w przypadku pociągów towarowych;
2)
40 m - w przypadku pociągów osobowych albo z ładunkami niebezpiecznymi.
§  703. 
Na trasach jednotorowych z mijankami wjazd pociągu na jednotorowy odcinek trasy jest dopuszczalny po uzyskaniu:
1)
wolnej drogi przejazdu przy sygnalizacji samoczynnej mającej możliwość blokowania wjazdu innego pociągu przed zajęciem odcinka jednotorowego, a także w trakcie jego zajmowania, albo
2)
zgody:
a)
dysponenta za pomocą sygnalizacji optycznej lub środków łączności wydzielonych dla kolei podziemnej albo
b)
osoby ruchu przewozowego wyznaczonej przez dysponenta, która za pomocą sygnalizacji optycznej lub środków łączności wydzielonych dla kolei podziemnej wyda zgodę na wjazd pociągu na jednotorowy odcinek trasy.
§  704. 
Cofanie pociągu na trasie jest dopuszczalne w przypadku:
1)
uzyskania zgody dysponenta lub osoby, o której mowa w § 703 pkt 2 lit. b;
2)
konwojowania czoła cofanego pociągu.
§  705. 
Maszynista lokomotywy pociągu nadjeżdżającego trasą podporządkowaną do skrzyżowania dróg przewozowych przepuszcza pociąg zbliżający się do tego skrzyżowania trasą mającą pierwszeństwo przejazdu.
§  706. 
Zwrotnice zainstalowane w rejonie skrzyżowania dróg przewozowych ustawia się w położeniu umożliwiającym jazdę pociągów po torze głównym.
§  707. 
Na ostatnim wozie pociągu umieszcza się lampę lub sygnalizator optyczny mający światło w kolorze czerwonym, sygnalizujący koniec pociągu.
§  708. 
Ładunki niebezpieczne przewozi się pociągami towarowymi, z zachowaniem następujących warunków:
1)
wozy z ładunkami niebezpiecznymi oddziela się od:
a)
lokomotywy - dwoma wozami ochronnymi,
b)
innych wozów zawierających ładunki niebezpieczne - jednym wozem ochronnym;
2)
na końcu pociągu, za wozami z ładunkami niebezpiecznymi, umieszcza się dwa wozy ochronne.
§  709. 
1. 
Przed wyjazdem na trasę dokonuje się oględzin technicznych składu wozów pociągu.
2. 
Oględziny, o których mowa w ust. 1, są dokonywane przez osobę formującą skład.
3. 
W przypadku dopinania lokomotywy do uformowanego wcześniej składu wozów oględziny, o których mowa w ust. 1, są dokonywane przez obsługę pociągu.
§  710. 
1. 
Przed wyjazdem na trasę maszynista lokomotywy zgłasza dysponentowi gotowość do wyjazdu.
2. 
Wjazd pociągu w rejon stacji głównych jest dopuszczalny po uzyskaniu zgody dysponenta.
3. 
Wjazd na stację rozładowczą lub załadowczą oraz wyjazd pociągu jest dopuszczalny po uzyskaniu zgody obsługi tej stacji.
§  711. 
1. 
Przewóz osób jest dopuszczalny wyłącznie pod nadzorem wyznaczonej osoby dozoru ruchu zakładu górniczego, która jest kierownikiem pociągu.
2. 
W wyrobiskach zlikwidowanych podziemnych zakładów górniczych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy, przewóz osób jest dopuszczalny pod nadzorem wyznaczonej osoby odpowiedzialnej za grupę turystów lub innych osób, która jest jednocześnie kierownikiem pociągu zgodnie z dokumentacją.
3. 
Wykaz kierowników pociągów, o których mowa w ust. 2, zawiera się w dokumentacji prowadzenia ruchu turystycznego i sanatoryjnego, który jest zatwierdzany przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
4. 
Przez dokumentację techniczno-ruchową, o której mowa w ust. 3, rozumie się dokumentację techniczno-ruchową prowadzenia ruchu turystycznego i sanatoryjnego w szczególności dokumentację techniczno-ruchową prowadzoną przez zakłady określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy, określającą warunki prowadzenia działalności w sposób zapewniający bezpieczeństwo, zwalczanie zagrożeń oraz bezpieczne warunki przebywania w tych zakładach turystów i kuracjuszy.
§  712. 
1. 
Wychylanie się oraz wsiadanie lub wysiadanie z pociągu w trakcie jego jazdy jest niedopuszczalne.
2. 
Wsiadanie i wysiadanie z wozów osobowych jest dopuszczalne za zgodą kierownika pociągu.
§  713. 
Odjazd pociągu poprzedza się sygnałem akustycznym, który jest nadawany przez maszynistę z lokomotywy.
§  714. 
1. 
Przewożenie przedmiotów w pociągach osobowych jest dopuszczalne za zgodą kierownika pociągu.
2. 
Wystawanie poza wóz osobowy przedmiotów, o których mowa w ust. 1, jest niedopuszczalne.
§  715. 
1. 
W pociągach osobowych wozy osobowe z hamulcami rozmieszcza się w równych odstępach w sposób zapewniający wyposażenie w hamulec ostatniego wozu w tych pociągach.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do składów pociągów osobowych stosowanych do przewozu turystów lub innych osób w zakładach określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy.
§  716. 
Pchanie pociągu osobowego przez lokomotywę w trakcie przewozu osób jest niedopuszczalne.
§  717. 
Wyjazd na trasę pociągu osobowego jest dopuszczalny za zgodą dysponenta i kierownika pociągu.
§  718. 
W trakcie mijania się pociągu towarowego z pociągiem osobowym ruch pociągu towarowego wstrzymuje się.
§  719. 
1. 
Na stacji osobowej szerokość przejścia wynosi nie mniej niż 0,8 m, a wysokość nie mniej niż 1,8 m po stronie wsiadania i wysiadania.
2. 
W trakcie wsiadania i wysiadania osób przewód jezdny wyłącza się spod napięcia, a stan wyłączenia zabezpiecza się.
3. 
Załączenia i wyłączenia przewodu jezdnego spod napięcia dokonuje maszynista lokomotywy.
4. 
Stan załączenia i wyłączenia przewodu jezdnego spod napięcia na stacjach osobowych jest sygnalizowany transparentami.
§  720. 
1. 
Załadunek i rozładunek prowadzi się na stacjach materiałowych.
2. 
Dopuszcza się możliwość dokonywania załadunku i rozładunku poza stacjami materiałowymi po uzyskaniu zgody dysponenta na dokonanie tych czynności oraz ustaleniu sposobu zabezpieczenia i czasu wyłączenia z ruchu miejsca, w którym będą wykonywane te czynności.
§  721. 
1. 
Na drogach przewozowych środki do transportu ładunków długich są ciągnięte przez lokomotywę z zastosowaniem jednego wozu ochronnego.
2. 
Na drogach przewozowych z trakcją przewodową odległość przewożonych ładunków od przewodu jezdnego wynosi nie mniej niż 0,2 m.
§  722. 
1. 
Ruch pojazdów i samojezdnych maszyn górniczych prowadzi się zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie zatwierdzonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
2. 
Regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1)
organizację i zasady prowadzenia ruchu pojazdów i samojezdnych maszyn górniczych;
2)
obowiązki i zakres odpowiedzialności operatorów i osób dozoru w zakresie obsługi, kontroli i przeglądów pojazdów i samojezdnych maszyn górniczych;
3)
warunki, jakim odpowiadają wyrobiska, w których poruszają się pojazdy i samojezdne maszyny górnicze;
4)
zasady i warunki wykonywania transportu osób pojazdami i samojezdnymi maszynami górniczymi;
5)
sposób:
a)
zapoznania z jego treścią,
b)
aktualizacji zmian dotyczących ruchu pojazdów i samojezdnych maszyn górniczych.
3. 
Organizację i zasady transportu osób opracowuje się w odrębnym rozdziale regulaminu, o którym mowa w ust. 1.
4. 
Transport osób odbywa się pojazdami i samojezdnymi maszynami górniczymi przystosowanymi do tego celu, na warunkach określonych w pozwoleniu, o którym mowa w § 31 ust. 1 i w art. 114 ust. 2 ustawy.
§  723. 
1. 
Wyrobiska, w których jest prowadzony stały ruch pojazdów i samojezdnych maszyn górniczych, utrzymuje się w stanie zapewniającym:
1)
szerokość większą o nie mniej niż 1,5 m od najszerszego pojazdu lub samojezdnej maszyny górniczej poruszającej się w tym wyrobisku;
2)
odstęp między dwoma mijającymi się pojazdami lub samojezdnymi maszynami górniczymi nie mniejszy niż 0,5 m;
3)
odległość między stropem, obudową lub zainstalowanymi pod stropem urządzeniami a najwyższą częścią lub ładunkiem pojazdu lub samojezdnej maszyny górniczej wynoszącą nie mniej niż:
a)
0,4 m - w zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny,
b)
0,2 m - w pozostałych zakładach górniczych;
4)
nachylenie spągu nieprzekraczające dopuszczalnego nachylenia dla danego typu pojazdu lub samojezdnej maszyny górniczej;
5)
wyrównany i odwodniony oraz w razie potrzeby utwardzony spąg;
6)
przejścia dla osób wzdłuż jednego ociosu o szerokości nie mniejszej niż 1 m i wysokości nie mniejszej niż 1,8 m.
2. 
W wyrobiskach wewnątrzoddziałowych dopuszcza się zmniejszenie szerokości, o której mowa w ust. 1 pkt 1, do 1 m.
3. 
Zmniejszenie szerokości następuje za zgodą udzieloną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
4. 
Miejsca wykonania wnęk umożliwiających schronienie się osobom przebywającym w wyrobisku są określane przez kierownik ruchu zakładu górniczego z uwzględnieniem zagrożeń występujących na drogach przewozowych.
5. 
Wyrobiska, w których jest prowadzony stały ruch pojazdów lub samojezdnych maszyn górniczych, oznakowuje się znakami i sygnałami drogowymi.
§  724. 
1. 
Do kolejek podwieszonych, kolejek spągowych oraz pojazdów i maszyn z napędem spalinowym wymagania określone w § 695-697 stosuje się odpowiednio.
2. 
Wymagania w zakresie prowadzenia ruchu układów transportowych w wyrobiskach poziomych i pochyłych o nachyleniu nie większym niż 45° określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.