Rozdział 2 - Przeznaczenie wojskowego systemu telekomunikacyjnego - Szczegółowe warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej i używania urządzeń radiowych przez komórki i jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej oraz przez jednostki sił zbrojnych obcych państw, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.98.886

Akt utracił moc

Wersja od: 3 lipca 2002 r.

Rozdział  2

Przeznaczenie wojskowego systemu telekomunikacyjnego

§ 3. Wojskowy system telekomunikacyjny jest przeznaczony do przekazywania informacji następującym użytkownikom:

1) komórkom organizacyjnym Ministerstwa Obrony Narodowej,

2) jednostkom organizacyjnym podległym Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanym, będącym jednostkami budżetowymi, w tym również jednostkom Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w czasie ich użycia lub pobytu poza granicami państwa,

3) gospodarstwom pomocniczym jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 2,

4) żołnierzom zawodowym i pracownikom wojska w ich kwaterach i lokalach mieszkalnych - dla potrzeb służbowych.

§  4. 

1. Wojskowy system telekomunikacyjny może być wykorzystywany dla potrzeb:

1) jednostek organizacyjnych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, działających na zasadach samofinansowania,

2) przedsiębiorstw państwowych, dla których Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim

- na ich wniosek.

2. Wojskowy system telekomunikacyjny może być również wykorzystywany przez jednostki sił zbrojnych obcych państw, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; jednostki te mogą wykorzystywać częstotliwości będące w dyspozycji Ministerstwa Obrony Narodowej dla potrzeb używanych przez nie urządzeń radiowych.

§  5. 

1. Wojskowy system telekomunikacyjny powinien zapewniać wykonywanie działalności telekomunikacyjnej w sposób ciągły, w tym również w sytuacjach szczególnych zagrożeń, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy, poprzez wykorzystywanie sieci telekomunikacyjnych:

1) własnych,

2) innych działów administracji rządowej lub Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego - na podstawie porozumień,

3) operatorów publicznych i innych operatorów - na podstawie:

a) umów,

b) zasad określonych w planach działań, o których mowa w art. 64 ust. 2 ustawy,

c) decyzji ministra właściwego do spraw łączności, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy.

2. Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego, w celu zapewnienia ciągłości wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez wojskowy system telekomunikacyjny, w tym również w sytuacjach szczególnych zagrożeń, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy:

1) jest upoważniony do:

a) uzgadniania, w trybie określonym odrębnymi przepisami, planów działań, o których mowa w art. 64 ust. 2 ustawy,

b) występowania do Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty o uzyskanie informacji o stanie infrastruktury operatorów publicznych i innych operatorów, niezbędnej do przeprowadzenia analizy potrzeb, warunków i sposobów świadczenia lub udostępniania usług telekomunikacyjnych na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,

c) przekazywania Prezesowi Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty informacji o wykorzystywanej infrastrukturze operatorów publicznych, zaplanowanej do wykorzystania na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w sytuacjach szczególnych zagrożeń, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy,

2) stosownie do wyników analizy i oceny, o której mowa w pkt 1 lit. b), przygotowuje i przedstawia Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego propozycje do decyzji ministra właściwego do spraw łączności, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy.

3. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty, przekazuje propozycje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, ministrowi właściwemu do spraw łączności.