Szczegółowe warunki i tryb postępowania w przedmiocie leczenia, rehabilitacji i readaptacji osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.101.1111

Akt utracił moc
Wersja od: 20 września 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 29 sierpnia 2001 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu postępowania w przedmiocie leczenia, rehabilitacji i readaptacji osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Na podstawie art. 56 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097) zarządza się, co następuje:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,
2)
zakładzie - rozumie się przez to zakład opieki zdrowotnej lub zakład prowadzony przez podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, prowadzące leczenie, rehabilitację lub readaptację osób uzależnionych.
Podstawą przyjęcia do zakładu osoby uzależnionej, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, jest orzeczenie sądu.
1.
Podjęcie leczenia, rehabilitacji lub readaptacji osoby uzależnionej, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, poprzedza wpis do ewidencji osób poddanych leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji.
2.
Ewidencję prowadzi zakład, w którym osoba uzależniona ma poddać się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji.
3.
Ewidencja zawiera:
1)
imię i nazwisko osoby uzależnionej,
2)
datę i miejsce urodzenia osoby uzależnionej,
3)
datę przyjęcia do zakładu,
4)
informacje o przebiegu współpracy zakładu z sądem oraz osobą, instytucją lub stowarzyszeniem, pod których dozór skazany został oddany przez sąd,
5)
datę wypisania z zakładu,
6)
nazwę sądu,
7)
sygnaturę orzeczenia.
4.
Ewidencja, o której mowa w ust. 3, nie może zawierać danych dotyczących skazań, orzeczeń o ukaraniu, mandatów karnych, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.
Przed podjęciem leczenia, rehabilitacji lub readaptacji osoba uzależniona, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, zapoznawana jest z regulaminem zakładu, w którym prowadzone będzie leczenie, rehabilitacja lub readaptacja.
1.
Leczenie, rehabilitacja lub readaptacja osoby uzależnionej, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, prowadzona jest metodami i środkami ogólnie stosowanymi; w szczególności zakład zapewnia:
1)
leczenie szkód zdrowotnych spowodowanych używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych,
2)
diagnostykę zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania związanych z używaniem środków psychoaktywnych,
3)
indywidualną i grupową psychoterapię osób uzależnionych,
4)
działania konsultacyjno-edukacyjne dla osób uzależnionych i ich rodzin,
5)
pomoc w uzyskaniu niezbędnych świadczeń socjalnych.
2.
Osoba uzależniona, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, może być leczona w ramach programu przewidującego stosowanie leczenia substytucyjnego, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji osoby uzależnionej, o której mowa w art. 56 ust. 1-3 ustawy, mogą brać udział osoby posiadające kwalifikacje określone w odrębnych przepisach, w szczególności:
1)
psycholog,
2)
pedagog,
3)
specjalista terapii uzależnień,
4)
instruktor terapii uzależnień,
5)
pielęgniarka,
6)
lekarz psychiatra,
7)
lekarz rodzinny,
8)
pracownik socjalny.
1.
Leczenie, rehabilitacja lub readaptacja osób uzależnionych, skazanych za przestępstwo pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych na karę pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, mogą być prowadzone w systemie ambulatoryjnym lub stacjonarnym.
2.
W trakcie leczenia, rehabilitacji lub readaptacji osób uzależnionych, o których mowa w ust. 1, kierownik zakładu:
1)
zawiadamia sąd oraz osobę, instytucję lub stowarzyszenie, pod których dozór oddany został skazany, o podjęciu leczenia, rehabilitacji i readaptacji,
2)
zwraca się do sądu o nadesłanie materiałów z akt sprawy, niezbędnych do prowadzenia leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, obejmujących odpisy orzeczeń, opinii lekarskich oraz psychologicznych,
3)
informuje sąd, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o postępach w leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji, w trybie zapewniającym zachowanie poufności i ochrony danych osobowych,
4)
informuje sąd, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o przebiegu współpracy z osobą, instytucją lub stowarzyszeniem, pod których dozór sąd oddał skazanego,
5)
zawiadamia sąd oraz osobę, instytucję lub stowarzyszenie, pod których dozór został oddany skazany, o każdym przeniesieniu skazanego do innego zakładu,
6)
przekazuje sądowi oraz osobie, instytucji lub stowarzyszeniu, pod których dozór został oddany skazany, informację o zakończeniu leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, a sądowi dodatkowo opinię o wynikach leczenia, rehabilitacji lub readaptacji po zakończeniu leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, w trybie zapewniającym zachowanie poufności i ochrony danych osobowych.
1.
Jeżeli osoba uzależniona, o której mowa w § 7, uchyla się od obowiązku leczenia, rehabilitacji lub readaptacji lub w rażący sposób narusza regulamin zakładu, kierownik zakładu wypisuje skazanego z zakładu, o czym zawiadamia niezwłocznie sąd oraz osoby, instytucję lub stowarzyszenie, pod których dozór został oddany skazany.
2.
W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, kierownik zakładu wskazuje przyczynę uzasadniającą wypisanie skazanego z zakładu.
1.
Leczenie, rehabilitacja lub readaptacja osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, prowadzone jest w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej, wskazanym w orzeczeniu sądu.
2.
W trakcie leczenia, rehabilitacji lub readaptacji osób uzależnionych, o których mowa w ust. 1, kierownik zakładu opieki zdrowotnej:
1)
zawiadamia sąd o przyjęciu skazanego do zakładu opieki zdrowotnej,
2)
zwraca się do sądu o nadesłanie materiałów z akt sprawy niezbędnych do prowadzenia leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, obejmujących odpisy orzeczeń, opinii lekarskich oraz opinii psychologicznych, a także inne materiały zawarte w aktach sądowych,
3)
przesyła sądowi, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, opinie o stanie zdrowia skazanego, umieszczonego w tym zakładzie, i o postępach w leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji, w trybie zapewniającym zachowanie poufności i ochrony danych osobowych,
4)
powiadamia sąd o przeniesieniu skazanego do innego zakładu opieki zdrowotnej, w trybie zapewniającym zachowanie poufności i ochrony danych osobowych,
5)
przekazuje sądowi oraz osobie, instytucji lub stowarzyszeniu, pod dozór których został oddany skazany, informację o zakończeniu leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, a sądowi dodatkowo opinię o wynikach leczenia, rehabilitacji lub readaptacji po zakończeniu leczenia, rehabilitacji lub readaptacji, w trybie zapewniającym zachowanie poufności i ochrony danych osobowych.
1.
Jeżeli skazany, o którym mowa w § 9, uchyla się od obowiązku leczenia lub rehabilitacji albo w rażący sposób narusza regulamin zakładu opieki zdrowotnej, kierownik zakładu opieki zdrowotnej występuje, zgodnie z art. 56 ust. 4 ustawy, do sądu o zwolnienie skazanego z zakładu opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Jeżeli skazany samowolnie opuści zakład opieki zdrowotnej, kierownik zakładu opieki zdrowotnej niezwłocznie powiadamia sąd i właściwą miejscowo jednostkę Policji i występuje do sądu z wnioskiem o zwolnienie skazanego z zakładu opieki zdrowotnej.
3.
Każde samowolne opuszczenie przez skazanego zakładu opieki zdrowotnej lub rażące naruszenie przez niego regulaminu zakładu, kierownik zakładu odnotowuje w ewidencji, o której mowa w § 3.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.