Rozdział 2 - Badania lekarskie - Szczegółowe warunki i sposób dokonywania badań oskarżonego oraz osoby podejrzanej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.7.63

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 2002 r.

Rozdział  2

Badania lekarskie

§  7.

1. Badania lekarskie mogą przeprowadzać publiczne zakłady opieki zdrowotnej:

1) właściwe ze względu na miejsce zamieszkania badanego,

2) właściwe ze względu na siedzibę organu prowadzącego postępowanie karne,

3) które udzieliły badanemu pierwszej pomocy lekarskiej lub w których badany przebywa na leczeniu.

2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki badanie lekarskie przeprowadza każdy zakład opieki zdrowotnej, w którym żądane badanie może być przeprowadzone bez zakłócenia toku pracy i bez zagrożenia zdrowia lub życia osób będących pod opieką tego zakładu.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do lekarzy nie zatrudnionych w zakładach opieki zdrowotnej lub przeprowadzających badania poza godzinami ich zatrudnienia.

4. Badania lekarskie osób pozbawionych wolności, z wyjątkiem badania stanu zdrowia psychicznego, w miarę możliwości przeprowadzają zakłady opieki zdrowotnej zakładów karnych lub aresztów śledczych.

5. W uzasadnionych przypadkach, zwłaszcza gdy przeprowadzenie badań lekarskich wymaga specjalnych kwalifikacji lub urządzeń, organ prowadzący postępowanie karne może polecić przeprowadzenie badań w odpowiedniej instytucji naukowej lub specjalistycznej.

§  8.

1. Badania lekarskie przeprowadza lekarz będący specjalistą w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres badania.

2. Pobranie materiału do badań laboratoryjnych, w szczególności krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, może być dokonane wyłącznie przez osobę uprawnioną do dokonywania takich czynności.

§  9.

1. Lekarz lub instytucja przeprowadzająca badania lekarskie ustala metody i zakres postępowania lekarskiego.

2. Z czynności, o których mowa w § 8 ust. 2, lekarz przeprowadzający badanie sporządza protokół.

§ 10. Jeżeli lekarz przeprowadzający badanie stwierdzi potrzebę uzyskania opinii lekarza innej specjalności albo przeprowadzenia badań pomocniczych lub obserwacji w zakładzie opieki zdrowotnej, informuje o tym niezwłocznie organ polecający przeprowadzenie badania.

§  11.

1. Jeżeli pomimo zastosowania przymusu bezpośredniego przeprowadzenie pełnego badania jest niemożliwe, lekarz ogranicza się do wykonania czynności możliwych w tej sytuacji, umieszczając o tym informację w dokumentacji badania.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pobrania materiału do badań laboratoryjnych, o którym mowa w § 8 ust. 2.

§ 12. Na wniosek lekarza lub instytucji, sąd lub prokurator żąda z zakładu opieki zdrowotnej lub od lekarza leczącego oskarżonego jego dokumentacji lekarskiej, którą przekazuje przeprowadzającemu badanie.

§  13.

1. Lekarz lub instytucja przeprowadzająca badanie wydaje w granicach otrzymanego polecenia opinię lekarską, która powinna zawierać sprawozdanie z dokonanych czynności i spostrzeżeń oraz wnioski.

2. Do wydanej opinii lekarz lub instytucja dołącza protokół pobrania krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, jeśli pobierano je do badań, oraz zestawienie kosztów przeprowadzonych badań, sporządzone stosownie do wymagań określonych odrębnymi przepisami.