Rozdział 4 - Szczególny nadzór podatkowy w zakresie produkcji i obrotu spirytusem w gorzelniach rolniczych - Szczególny nadzór podatkowy oraz zasady i tryb wykonywania tego nadzoru.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.26.91

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lutego 1994 r.

Rozdział  4

Szczególny nadzór podatkowy w zakresie produkcji i obrotu spirytusem w gorzelniach rolniczych

§  39.
1.
W gorzelni rolniczej stosuje się system zamkniętego magazynu spirytusu, polegający na:
1)
nałożeniu urzędowych zabezpieczeń na urządzenia produkcyjne i magazynowe spirytusu, w celu wyeliminowania dostępu nie upoważnionych osób do spirytusu i jego par, wody odwarowej i flegmy spirytusowej,
2)
określeniu dziennej ilości wyprodukowanego spirytusu na podstawie wskazań licznika objętościowego urządzenia (przyrządu) pomiarowego,
3)
napełnianiu spirytusem naczyń transportowych tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.
2.
Rozchód spirytusu w systemie zamkniętego magazynu stanowi równocześnie pozycję przychodową w ewidencji, określającą ostateczną wielkość produkcji spirytusu.
§  40.
1.
Gorzelnia rolnicza przed rozpoczęciem produkcji spirytusu podlega urzędowemu sprawdzeniu przed pierwszym rozpoczęciem produkcji oraz przed każdym podjęciem produkcji po przerwie trwającej dłużej niż 2 miesiące, a także na żądanie urzędu kontroli skarbowej. Zgłoszenia w tym zakresie dokonuje jednostka organizacyjna do urzędu kontroli skarbowej co najmniej na 14 dni przed zamierzonym urzędowym sprawdzeniem.
2.
W czasie urzędowego sprawdzenia gorzelni rolniczej pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego sprawdzają zgodność zgłoszenia ze stanem faktycznym oraz prawidłowość warunków do przeprowadzenia kontroli, włączają przyrząd pomiarowy do określenia objętości spirytusu oraz nakładają zabezpieczenia urzędowe, niezbędne do przeprowadzania kontroli, a także nakładają zabezpieczenia urzędowe przed nie zgłoszonym ruchem gorzelni.
3.
Nałożone zabezpieczenia urzędowe powinny być odnotowane w spisie zabezpieczeń, według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej. W spisie zabezpieczeń odnotowuje się każdorazowo zdjęcie i ponowne nałożenie zabezpieczenia urzędowego.
4.
Do akt weryfikacji gorzelni (§ 12 ust. 1) należy włączyć:
1)
metrykę techniczną gorzelni, sporządzoną w czasie urzędowego sprawdzenia gorzelni, według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej; dokonanie zasadniczych zmian w stanie technicznym gorzelni wymaga ponownego sporządzenia metryki technicznej tej gorzelni,
2)
protokół badania stanu aparatu destylacyjnego, sporządzony według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej,
3)
protokół urzędowego sprawdzenia, sporządzony według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej.
5.
Dokumenty określone w ust. 4 pkt 2 i 3 są sporządzane w czasie każdego urzędowego sprawdzenia gorzelni.
§  41.
1.
Za ruch gorzelni rolniczej uważa się czynności mające na celu produkcję spirytusu, począwszy od dodania drożdży do zacieru słodkiego.
2.
Pierwsza destylacja spirytusu po rozpoczęciu ruchu gorzelni rolniczej może odbywać się tylko w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, który sprawdza szczelność aparatury, przewodów i zbiornika magazynowego spirytusu.
3.
Ruch gorzelni rolniczej powinien odbywać się zgodnie ze zgłoszeniem o zamierzonej produkcji spirytusu, sporządzonym przez kierownika gorzelni rolniczej według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej. Kopię tego zgłoszenia jednostka organizacyjna przesyła do urzędu kontroli skarbowej na 7 dni przed rozpoczęciem ruchu gorzelni.
4.
Zmiana produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej, wynikająca ze zmian w czasie procesu fermentacji, ilości zacierów, jak również surowca powodującego zmianę ceny zbytu spirytusu, wymaga ponownego zgłoszenia zamierzonej produkcji spirytusu.
5.
Przebieg produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze produkcji i rozchodu spirytusu, sporządzonej według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej. W księdze tej powinny być również odnotowane zmiany w produkcji spirytusu nie wymagające ponownego zgłoszenia zamierzonej produkcji spirytusu oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego i posadzki pomieszczeń magazynowych spirytusu.
§  42.
1.
Urządzenia i aparatura gorzelni rolniczej, które są objęte systemem zabezpieczeń urzędowych, nie mogą być używane do innych celów niż do produkcji spirytusu także w okresie przerw w tej produkcji.
2.
Za stan zabezpieczeń urzędowych, stan techniczny urządzeń oraz naczyń służących do produkcji, magazynowania i przewozu spirytusu, a także za prawidłowość przebiegu procesu produkcji spirytusu jest odpowiedzialny kierownik gorzelni.
§  43.
1.
Lokal mieszkalny znajdujący się w budynku gorzelni rolniczej może być zajmowany wyłącznie przez kierownika tej gorzelni.
2.
Jeżeli w budynku gorzelni rolniczej znajdują się inne lokale mieszkalne niż wymienione w ust. 1, przejścia z tych lokali do pomieszczeń gorzelni powinny być zlikwidowane.
§  44.
1.
Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego otwierają i badają przyrząd pomiarowy podczas jego włączenia przed i po zakończeniu kampanii gorzelniczej oraz w razie jego wadliwego działania lub czyszczenia.
2.
Czynności otwarcia i badania przyrządu pomiarowego stwierdza się zapisem w księdze produkcji i rozchodu spirytusu, zamieszczając informację o dacie i powodzie otwarcia, stanie licznika początkowym i końcowym oraz stanie zabezpieczeń urzędowych zdjętych i nałożonych.
§  45.
1.
W razie zacięcia się licznika przyrządu pomiarowego albo nieszczelności aparatury, przewodów i urządzeń oraz związanego z tym nieznacznego wycieku spirytusu lub jego par, jak również przepełnienia spirytusem naczynia przelewowego w szafce stągwi, zbiornika pomocniczego (odbieralnika) albo zbiornika magazynowego, kierownik gorzelni rolniczej jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tych faktach pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, odnotowując je w księdze produkcji i rozchodu spirytusu oraz zamieszczając datę, godzinę i stan licznika przyrządu pomiarowego.
2.
Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego przeprowadzają szczegółowe badania przyczyn usterek, o których mowa w ust. 1, a po ich usunięciu nakładają ponownie zabezpieczenia urzędowe, sporządzają z tych czynności protokół i dokonują adnotacji o przyczynach powstania usterek w księdze produkcji i rozchodu spirytusu.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku spirytusu spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym kierownik gorzelni jest obowiązany natychmiast powiadomić o tym zdarzeniu dyrektora lub właściciela jednostki organizacyjnej, w skład której wchodzi gorzelnia, i właściwą jednostkę organizacyjną Policji.
§  46.
1.
Każda ilość spirytusu wydawana z magazynu gorzelni rolniczej powinna być zapisana w księdze produkcji i rozchodu spirytusu i udokumentowana świadectwem przewozowym (§ 31 ust. 1).
2.
Stwierdzony stan spirytusu w magazynie przed i po jego wydaniu należy wpisać do księgi rewizyjnej magazynu spirytusu, sporządzonej według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej.
3.
Napełnione spirytusem naczynia transportowe powinny być urzędowo zabezpieczone niezależnie od zabezpieczeń gorzelni, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń należy odnotować w świadectwie przewozowym.
4.
Z czynności związanych z nalewem spirytusu do naczyń transportowych sporządza się protokół według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej.
5.
Po wysyłce spirytusu wtórnik świadectwa przewozowego powinien być bezzwłocznie przesłany do stałego nadzoru podatkowego w zakładzie przemysłu spirytusowego lub do urzędu kontroli skarbowej właściwego dla odbiorcy spirytusu.
§  47.
Księga produkcji i rozchodu spirytusu, księga rewizyjna magazynu spirytusu, spis zabezpieczeń urzędowych oraz świadectwa przewozowe spirytusu są drukami ścisłego zarachowania, które pieczętuje urząd kontroli skarbowej. Za prawidłowe prowadzenie ksiąg, dokumentacji produkcyjnej oraz świadectw przewozowych jest odpowiedzialny kierownik gorzelni.
§  48.
Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego przeprowadzają w gorzelni rolniczej kontrole obrachunkowe obejmujące kolejne okresy produkcji.