Rozdział 3 - Szczególny nadzór podatkowy w zakresie wytwarzania, przerobu, zużywania, magazynowania i przewozu spirytusu - Szczególny nadzór podatkowy oraz zasady i tryb wykonywania tego nadzoru.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.26.91

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lutego 1994 r.

Rozdział  3

Szczególny nadzór podatkowy w zakresie wytwarzania, przerobu, zużywania, magazynowania i przewozu spirytusu

§  21.
1.
Wytwarzanie, wydzielanie z innego wytworu i oczyszczanie spirytusu może odbywać się tylko w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.
2.
Jednostka organizacyjna obowiązana jest przesłać urzędowi kontroli skarbowej na 7 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, wydzielaniem lub oczyszczaniem spirytusu pisemne zgłoszenie, podając ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których spirytus ma być wytworzony lub odzyskany, miejsce i czas trwania czynności z tym związanych, przewidywaną ilość uzyskanego spirytusu oraz sposób ustalenia tej ilości.
3.
Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest konieczna, jeżeli zabezpieczenia urzędowe nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę i pojemniki wykluczają dostęp do spirytusu lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego spirytusu.
4.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego spirytusu 100% nie przekracza 300 dm3.
5.
Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni rolniczych.
§  22.
Urządzenia służące do wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, oczyszczania, stężania i odwadniania spirytusu powinny być przystosowane do nałożenia zabezpieczeń urzędowych oraz umożliwiać dokonanie pomiaru ilości uzyskanego spirytusu.
§  23.
Spirytus może być przerabiany i zużywany jedynie na cele, na jakie został nabyty.
§  24.
1.
W gorzelniach przemysłowych, rektyfikacjach, zakładach odwadniania spirytusu i wytwórniach wódek sprawowany jest stały nadzór podatkowy.
2.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wprowadzić stały nadzór podatkowy w jednostkach nie wymienionych w ust. 1, jeżeli przerabiają one lub zużywają i magazynują ilości przekraczające 20.000 dm3 100% spirytusu rocznie.
§  25.
1.
Urzędowemu sprawdzeniu pomieszczeń i urządzeń, o których mowa w § 10, nie podlegają:
1)
jednostki organizacyjne, które przerabiają lub zużywają ilości nie przekraczające w ciągu roku:
a)
500 dm3 100% spirytusu w stanie nieskażonym lub
b)
1000 dm3 100% spirytusu skażonego środkiem szczególnym,
2)
jednostki naukowe i doświadczalne, samodzielne laboratoria naukowe i doświadczalne, pracownie szkolne, apteki, szpitale oraz zakłady sanitarne, które zużywają rocznie do 1000 dm3 100% spirytusu w stanie nieskażonym, a także zużywają spirytus w stanie skażonym - niezależnie od ilości.
2.
Jednostki wymienione w ust. 1 są obowiązane na 14 dni przed zamierzonym rozpoczęciem przerobu lub zużycia spirytusu zawiadomić o tym urząd kontroli skarbowej, podając równocześnie, do jakich celów, według jakich normatywów i jaki rodzaj spirytusu ma być używany.
3.
Jednostki wymienione w ust. 1 podlegają tylko doraźnym kontrolom obrachunkowym.
4.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może zwolnić jednostkę organizacyjną od obowiązku podania normatywów zużycia spirytusu, określonego w ust. 2.
§  26.
1.
Skażanie spirytusu odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności skażenia sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, z których jeden (kopię) otrzymuje urząd kontroli skarbowej.
2.
Jednostka organizacyjna, w której nie jest sprawowany stały nadzór podatkowy, jest obowiązana przesłać urzędowi kontroli skarbowej na 7 dni przed zamierzonym skażaniem spirytusu pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:
1)
datę zamierzonego skażenia, nazwę pomieszczenia i jakie naczynia będą użyte do przeprowadzenia skażania,
2)
ilość dm3 100% spirytusu przeznaczonego do skażania,
3)
stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały w sposób przepisowy zbadane.
3.
Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli jednostka organizacyjna zawiadomi pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania.
4.
Jeżeli skażanie będzie odbywać się w przewidzianych terminach i w nie zmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, jednostka organizacyjna dokonuje jednorazowo.
§  27.
W octowni kadź denaturacyjną i inne naczynia służące do celów produkcyjnych należy wywzorcować metodą objętościową, jeżeli nie podlegają legalizacji na zasadach ogólnych.
§  28.
1.
W pomieszczeniach przeznaczonych do magazynowania spirytusu powinny znajdować się tylko urządzenia i naczynia służące do przechowywania lub skażania spirytusu.
2.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wyrazić zgodę na odstąpienie od wymagania określonego w ust. 1.
3.
Na naczyniach, w których jest przechowywany spirytus, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj spirytusu oraz środki skażające, a jeżeli naczyniami tymi są beczki - także numer oraz tarę.
§  29.
1.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może nakazać, aby przechowywanie spirytusu odbywało się tylko w urzędowo zabezpieczonym magazynie (naczyniach) oraz wydanie spirytusu do przerobu lub zużycia następowało w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.
2.
Jednostka organizacyjna zawiadamia urząd kontroli skarbowej na 7 dni przed każdym zamierzonym pobraniem spirytusu z magazynu, podając rodzaj i ilości spirytusu, jakie zamierza zużyć lub przerobić.
3.
Przepisy § 26 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
§  30.
1.
Jednostka organizacyjna jest obowiązana zgłosić każdą zamierzoną wysyłkę spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem urzędowi kontroli skarbowej na 7 dni przed odprawą, a w razie sprawowania stałego nadzoru podatkowego w tej jednostce - pracownikowi szczególnego nadzoru podatkowego na dzień przed wysyłką.
2.
Odprawa przesyłek, o których mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Napełnione naczynia transportowe powinny być urzędowo zabezpieczone niezależnie od zabezpieczeń jednostki organizacyjnej, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń należy odnotować w świadectwie przewozowym.
§  31.
1.
Do każdej przesyłki określonej w § 30 ust. 1 należy dołączyć świadectwo przewozowe według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. Świadectwo przewozowe składa się z grzbietu, właściwego świadectwa przewozowego i jego wtórnika.
2.
Świadectwa przewozowe powinny być ponumerowane i opieczętowane przez urząd kontroli skarbowej.
3.
Przy przewozie przesyłek publicznymi środkami transportu świadectwo przewozowe dołącza się do listu przewozowego, a w razie przewozu spirytusu środkami transportu własnego, świadectwo przewozowe wręcza się pracownikowi odpowiedzialnemu za przesyłkę.
4.
Wtórnik świadectwa przewozowego powinien być bezzwłocznie przesłany do urzędu kontroli skarbowej, właściwego miejscowo dla odbiorcy przesyłki, a w razie sprawowania stałego nadzoru podatkowego w jednostce organizacyjnej będącej odbiorcą przesyłki - do pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Wtórnik świadectwa przewozowego może być również doręczony przez posłańca za pokwitowaniem.
5.
Wtórnik świadectwa przewozowego, po sprawdzeniu zgodności ze świadectwem przewozowym, urząd kontroli skarbowej zwraca jednostce organizacyjnej wysyłającej przesyłkę w ciągu 30 dni od daty przyjęcia przesyłki. Nie dotyczy to przesyłek przeznaczonych dla jednostek wymienionych w § 25 ust. 1 pkt 1 i 2.
§  32.
Jeżeli podczas transportu przesyłka spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem została uszkodzona i zachodzi konieczność ich przelania do innych naczyń, przewoźnik jest obowiązany zawiadomić o tym urząd kontroli skarbowej, właściwy dla miejsca uszkodzenia przesyłki lub miejsca stwierdzenia uszkodzenia, oraz odnotować w liście przewozowym datę i godzinę uszkodzenia przesyłki, jak również nazwę urzędu kontroli skarbowej, do którego przesłano zawiadomienie.
§  33.
1.
Przyjęcie przesyłki spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Jednostka organizacyjna odbierająca przesyłkę jest obowiązana najpóźniej w dniu następnym po nadejściu przesyłki zawiadomić o tym urząd kontroli skarbowej, a w razie sprawowania stałego nadzoru podatkowego w tej jednostce - pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.
2.
Z dokonania przyjęcia przesyłki sporządza się protokół sprawdzenia i przyjęcia według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia.
3.
Jednostka organizacyjna odbierająca przesyłkę jest obowiązana dokładnie opróżnić naczynia transportowe i nałożyć własne zabezpieczenie (plomby) na te naczynia.
4.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostek wymienionych w § 25 ust. 1 pkt 2 oraz do jednostek organizacyjnych zwolnionych od tego obowiązku przez urząd kontroli skarbowej.
§  34.
1.
Jeżeli w przyjęciu przesyłki spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem następuje zwłoka przekraczająca 2 doby od daty nadejścia przesyłki, przedstawiciel jednostki organizacyjnej odbierającej przesyłkę dokonuje w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego tymczasowego przyjęcia przesyłki przez protokolarne ustalenie wagi brutto przesyłki i przeciętnej mocy produktów we wszystkich naczyniach wchodzących w skład przesyłki.
2.
Po dokonaniu tymczasowego przyjęcia przesyłki naczynia z produktami powinny być ponownie zabezpieczone przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego i pracownika jednostki organizacyjnej. Ostateczne przyjęcie przesyłki odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.
3.
Dozwolone ubytki w czasie przewozu oblicza się do dnia przeprowadzenia tymczasowego przyjęcia przesyłki.
§  35.
Jeżeli jednostka organizacyjna zgłosiła urzędowi kontroli skarbowej odprawę lub przyjęcie przesyłki, o których mowa w § 30 ust. 1 i § 33 ust. 1, a pracownik szczególnego nadzoru podatkowego nie przybył w ciągu 1 doby od wskazanej daty wysłania lub przyjęcia przesyłki, czynności tych dokonuje jednostka organizacyjna we własnym zakresie.
§  36.
1.
Jednostka organizacyjna dokonująca eksportu spirytusu i wyrobów spirytusowych zawiadamia urząd kontroli skarbowej na 7 dni przed przewidywanym terminem wydania wyrobów na eksport o zamiarze eksportu i jest obowiązana w ciągu 14 dni od daty dokonania kontroli celnej wywozowej przedstawić urzędowi kontroli skarbowej potwierdzenie wywozu tych wyrobów za granicę, wystawione przez graniczny urząd celny.
2.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może zarządzić na koszt jednostki organizacyjnej konwojowanie do granicy oraz sprawdzenie zawartości przesyłki wyrobów wymienionych w ust. 1 w czasie kontroli celnej wywozowej na granicy.
3.
W wypadkach określonych w ust. 2 pracownik szczególnego nadzoru podatkowego uczestniczący w tych czynnościach dokonuje odpowiedniej adnotacji w dokumencie kontroli celnej.
4.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do eksportu wyrobów winiarskich, piwa i innych napojów alkoholowych.
§  37.
1.
Jednostki organizacyjne dokonujące przerobu lub zużycia spirytusu prowadzą księgę kontroli:
1)
obrotu spirytusem nieskażonym (czystym) - według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia,
2)
skażenia i obrotu spirytusem skażonym - według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia,
3)
przerobu spirytusu na ocet - według wzoru ustalonego z urzędem kontroli skarbowej.
2.
W razie otrzymywania spirytusu powstałego w wyniku oczyszczania lub odwodnienia, jednostki organizacyjne prowadzą księgę kontroli spirytusu powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia.
3.
Jednostki organizacyjne prowadzące działalność określoną w § 1 ust. 1 pkt 1 w zakresie rektyfikacji spirytusu i wytwarzania wyrobów spirytusowych sporządzają księgi i dokumenty wymienione w § 31 ust. 1, § 33 ust. 2, § 37 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 według wzorów uzgodnionych z Ministerstwem Finansów.
§  38.
Jednostki organizacyjne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane zgłosić w urzędzie kontroli skarbowej w terminie 2 tygodni fakt wejścia w posiadanie przyrządów służących do wytwarzania, destylacji, wydzielania z innego wytworu, oczyszczania lub stężania spirytusu.