§ 12. - Szczególne uprawnienia żołnierzy i osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej oraz członków ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.85.430

Akt utracił moc
Wersja od: 2 lipca 2006 r.
§  12.
1.
Członkom rodziny uprawnionym - na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub zarządzenia tymczasowego w sprawie o alimenty, ugody zawartej przed sądem albo umowy - do świadczeń alimentacyjnych od żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) wypłacają, na wniosek osoby uprawnionej do świadczenia, jej opiekuna albo zobowiązanego żołnierza, zasiłki w wysokości świadczeń alimentacyjnych, nie wyższej jednak niż kwota zasiłków, o których mowa w § 9 ust. 1 i 2, przysługujących dla analogicznej liczby osób.
2.
W przypadku gdy sąd oddali powództwo o alimenty wyłącznie z uwagi na brak dochodu spowodowany odbywaniem przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej, wypłaca się zasiłki, o których mowa w § 9 ust. 1 i 2, w wysokości kwoty zasiłków przysługujących dla osób, na których rzecz zostało wniesione to powództwo.
3.
Zasiłki, o których mowa w ust. 1, przysługują począwszy od następnego miesiąca kalendarzowego po stawieniu się żołnierza do zasadniczej służby wojskowej do końca miesiąca kalendarzowego, w którym żołnierz został zwolniony z tej służby, na podstawie odpowiedniego tytułu wykonawczego oraz zawiadomienia wojskowego komendanta uzupełnień stawieniu się lub zwolnieniu żołnierza z zasadniczej służby wojskowej. Jeżeli żołnierz został obowiązany do świadczeń alimentacyjnych w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej, zasiłki przysługują od dnia powstania obowiązku tych świadczeń.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2 , zasiłki przysługują od dnia wniesienia powództwa, nie wcześniej jednak niż od dnia stawienia się żołnierza do zasadniczej służby wojskowej.
5.
Osobom, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje prawo do jednoczesnego korzystania ze świadczeń z funduszu alimentacyjnego.