§ 22. - Szczególne uprawnienia żołnierzy i osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej oraz członków ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.5.32 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1990 r.
§  22.
1.
Dzieciom uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych na podstawie prawomocnego wyroku, postanowienia sądu w sprawie o rozwód lub zarządzenia tymczasowego w sprawie o alimenty albo ugody zawartej przed sądem od żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową przysługują zasiłki w wysokości świadczeń alimentacyjnych, nie wyższej jednak niż kwota zasiłków miesięcznych przewidziana dla analogicznej liczby osób.
2.
Zasiłki, o których mowa w ust. 1, przyznaje się również, gdy sąd oddalił powództwo o alimenty wyłącznie z uwagi na brak dochodu spowodowany odbywaniem zasadniczej służby wojskowej; w tym wypadku zasiłki przyznaje się w wysokości zasiłków miesięcznych, przewidzianej dla analogicznej liczby osób.
3.
Zasiłki, o których mowa w ust. 1, wypłacają terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej stopnia podstawowego na wniosek osoby uprawnionej do świadczeń alimentacyjnych lub jej opiekuna albo żołnierza zobowiązanego do tych świadczeń.
4.
Zasiłki przysługują począwszy od następnego miesiąca kalendarzowego po powołaniu żołnierza do służby wojskowej do końca miesiąca, w którym żołnierz został zwolniony ze służby. Jeżeli żołnierz został zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych w czasie odbywania służby wojskowej, zasiłki przysługują z dniem powstania obowiązku świadczeń. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, zasiłki wypłaca się za okres od dnia wniesienia powództwa, nie wcześniej jednak niż od dnia wcielenia żołnierza do służby wojskowej.
5.
Osobom, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje prawo do jednoczesnego korzystania ze świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
6.
Przepisy § 20 ust. 3 i 4 oraz § 21 stosuje się odpowiednio.