Art. 13. - [Obowiązek sporządzania, posiadania i udostępniania dokumentacji potwierdzającej kraj pochodzenia węgla] - Szczególne rozwiązania w zakresie przeciwdziałania wspieraniu agresji na Ukrainę oraz służące ochronie bezpieczeństwa narodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.507 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 kwietnia 2024 r.
Art.  13.  [Obowiązek sporządzania, posiadania i udostępniania dokumentacji potwierdzającej kraj pochodzenia węgla]
1. 
Przedsiębiorca, który wprowadził lub przemieścił na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej węgiel, bez względu na kraj pochodzenia tego węgla, jest obowiązany posiadać i udostępniać na żądanie wojewódzkiego inspektora Inspekcji Handlowej i naczelnika urzędu celno-skarbowego dokumenty potwierdzające kraj pochodzenia węgla, datę wprowadzenia lub przemieszczenia węgla na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia jest Ukraina, także region wydobycia węgla. Dokumenty przechowuje się przez okres 5 lat od daty wprowadzenia węgla na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. 
Przedsiębiorca dokonujący obrotu węglem, przez co rozumie się sprzedaż lub inną formę zbycia węgla na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany sporządzić i przekazać nabywcy informację o kraju pochodzenia węgla, a także:
1)
dacie wprowadzenia lub przemieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia nie jest Rzeczpospolita Polska;
2)
regionie wydobycia węgla i dacie wprowadzenia lub przemieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia jest Ukraina;
3)
dacie nabycia od kopalni, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia jest Rzeczpospolita Polska.
3. 
Informację, o której mowa w ust. 2, sporządza się w formie oświadczenia, do którego mogą zostać dołączone kopie dokumentów potwierdzających prawdziwość zawartych w oświadczeniu danych dotyczących węgla.
4. 
Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadoma/świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
5. 
Oświadczenie zawiera:
1)
numer identyfikacyjny oświadczenia, nadany przez przedsiębiorcę składającego oświadczenie;
2)
oznaczenie przedsiębiorcy składającego oświadczenie, jego siedziby i adresu oraz adresu punktu sprzedaży węgla, jeśli jest inny niż adres siedziby przedsiębiorcy;
3)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy składającego oświadczenie oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeżeli został nadany, albo numer identyfikacyjny w odpowiednim rejestrze państwa obcego;
4)
oznaczenie faktury wystawionej przez przedsiębiorcę składającego oświadczenie obejmującej węgiel, którego dotyczy oświadczenie;
5)
określenie kraju pochodzenia węgla;
6)
określenie daty wprowadzenia lub przemieszczenia węgla na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia nie jest Rzeczpospolita Polska;
7)
określenie regionu wydobycia węgla, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia jest Ukraina;
8)
datę nabycia od kopalni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku węgla, którego krajem pochodzenia jest Rzeczpospolita Polska;
9)
datę i miejsce złożenia oświadczenia;
10)
podpis przedsiębiorcy składającego oświadczenie albo osoby upoważnionej do jego reprezentowania.
6. 
Przedsiębiorca dokonujący obrotu węglem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do przechowywania kopii wydanych i otrzymanych oświadczeń przez okres 5 lat, licząc od dnia ich wydania lub przekazania.
7. 
Kontrolę wykonywania obowiązków określonych w niniejszym artykule prowadzą wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej.
8. 
Do prowadzania kontroli oraz do postępowania pokontrolnego stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 312).
9. 
Do prowadzenia kontroli nie mają zastosowania przepisy art. 48 ust. 1, art. 49 ust. 7 i art. 50 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236), a czasu prowadzenia kontroli nie wlicza się do czasu trwania wszystkich kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym, o którym mowa w art. 55 tej ustawy.
10. 
W przypadku gdy wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej stwierdzi naruszenie zakazu, o którym mowa w art. 8:
1)
powiadamia o tym naczelnika urzędu celno-skarbowego i przekazuje niezwłocznie poświadczone za zgodność z oryginałem akta kontroli;
2)
w drodze postanowienia zabezpiecza węgiel na czas niezbędny do podjęcia działań przez naczelnika urzędu celno - skarbowego, nie dłuższy niż 30 dni.
11. 
Na wniosek naczelnika urzędu celno-skarbowego wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej uchyla zabezpieczenie.
12. 
Przedsiębiorca, który nie wypełnia obowiązków określonych w ust. 1 lub 2, podlega karze pieniężnej.
13. 
Karę pieniężną, o której mowa w ust. 12, nakłada wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej w drodze decyzji, do wysokości 10 000 000 zł.
14. 
Przy nakładaniu kary pieniężnej uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, wielkość obrotów oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, który nie wypełnił obowiązków określonych w ust. 1 lub 2.
15. 
Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 12, stanowią dochód budżetu państwa.