Art. 1. - Szczególna regulacja prawna w okresie przezwyciężenia kryzysu społeczno-ekonomicznego oraz zmiana niektórych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.39.176

Akt utracił moc

Wersja od: 12 sierpnia 1985 r.

Art.  1.

1. W zakładach pracy o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej lub obronności państwa oraz w zakładach użyteczności publicznej i innych zakładach zaspokajających potrzeby ludności, określonych w wykazie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, kierownik zakładu pracy może podwyższyć wymiar czasu pracy do 8 godzin na dobę i 46 godzin na tydzień, jeżeli jest to niezbędne dla realizacji ważnych zadań gospodarczych.

2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów prawa pracy dopuszczających stosowanie dłuższych norm czasu pracy oraz pracy w godzinach nadliczbowych, a także pracy w nocy, niedziele i święta. Godziny przepracowane w dodatkowe dni wolne od pracy nie podlegają wliczeniu do liczby godzin nadliczbowych, dopuszczalnej w myśl art. 133 § 2 Kodeksu pracy.

3. Normy czasu pracy ustalone przez kierownika zakładu pracy, na podstawie ust. 1, dla pracowników objętych tymi normami obowiązują zamiast norm czasu pracy określonych zgodnie z przepisami prawa pracy.

4. Praca wykonywana w myśl ust. 3 ponad normy czasu pracy określone zgodnie z przepisami prawa pracy stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Pozostają w mocy wszystkie powszechnie obowiązujące i branżowe zasady wynagradzania i przyznawania innych świadczeń za pracę w godzinach nadliczbowych i w dniach wolnych od pracy.

5. Przepisy ust. 1-4 nie naruszają, wynikających z przepisów prawa pracy, szczególnych uprawnień w zakresie czasu pracy kobiet w ciąży, kobiet opiekujących się małymi dziećmi, pracowników młodocianych, pracowników zatrudnionych przy pracach szczególnie uciążliwych lub w warunkach szkodliwych dla zdrowia oraz inwalidów I i II grupy.