Art. 2. - System zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylenie decyzji Rady Unii Europejskiej nr 2014/335/UE, Euratom, z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.1251

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 czerwca 2021 r.

Artykuł  2

Kategorie zasobów własnych i specjalne metody ich obliczania

1. Na zasoby własne zapisane w budżecie Unii składają się dochody pochodzące z następujących źródeł:

a) tradycyjne zasoby własne składające się z opłat, składek, kwot dodatkowych lub wyrównawczych, kwot lub czynników dodatkowych, ceł pobieranych na podstawie wspólnej taryfy celnej i innych ceł, które zostały lub zostaną ustanowione przez instytucje Unii w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi, ceł na produkty objęte nieobowiązującym już Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, a także wkładów i innych opłat przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynków cukru;

b) zastosowanie jednolitej stawki poboru w wysokości 0,30 % dla wszystkich państw członkowskich do całkowitej kwoty wpływów z VAT pobranych w odniesieniu do wszystkich dostaw podlegających opodatkowaniu podzielonej przez średnią ważoną stawkę VAT obliczoną dla odnośnego roku kalendarzowego, jak przewidziano w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 ⁴ . Dla każdego państwa członkowskiego podstawa VAT, którą należy uwzględnić w tym celu, nie może przekroczyć 50 % DNB;

c) zastosowanie jednolitej stawki poboru do masy odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych wytworzonych w poszczególnych państwach członkowskich, która nie została poddana recyklingowi. Jednolita stawka poboru wynosi 0,80 EUR za kilogram. W odniesieniu do niektórych państw członkowskich stosuje się roczną obniżkę ryczałtową, jak określono w ust. 2 akapit trzeci;

d) zastosowanie jednolitej stawki poboru, którą należy określić zgodnie z procedurą budżetową z uwzględnieniem łącznej kwoty wszystkich innych dochodów, do sumy DNB wszystkich państw członkowskich.

2. Do celów ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu "tworzywa sztuczne" oznaczają polimer w rozumieniu art. 3 pkt 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵ , do którego mogły zostać dodane dodatki lub inne substancje; "odpady opakowaniowe" i "recykling" mają znaczenie przypisane tym terminom odpowiednio w art. 3 pkt 2) i 2c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE ⁶  i w decyzji Komisji 2005/270/WE ⁷ .

Masę odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, które nie są poddawane recyklingowi, oblicza się jako różnicę między masą odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych wytwarzanych w państwie członkowskim w danym roku a masą odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, które są poddawane recyklingowi w danym roku, określoną zgodnie z dyrektywą 94/62/WE.

Następujące państwa członkowskie mają prawo do rocznej obniżki ryczałtowej, wyrażonej w cenach bieżących, która ma być stosowana odpowiednio do ich wkładu, o którym mowa w ust. 1 lit. c), w kwotach: 22 mln EUR dla Bułgarii, 32,1876 mln EUR dla Czech, 4 mln EUR dla Estonii, 33 mln EUR dla Grecji, 142 mln EUR dla Hiszpanii, 13 mln EUR dla Chorwacji, 184,0480 mln EUR dla Włoch, 3 mln EUR dla Cypru, 6 mln EUR dla Łotwy, 9 mln EUR dla Litwy, 30 mln EUR dla Węgier, 1,4159 mln EUR dla Malty, 117 mln EUR dla Polski, 31,3220 mln EUR dla Portugalii, 60 mln EUR dla Rumunii, 6,2797 mln EUR dla Słowenii i 17 mln EUR dla Słowacji.

3. Do celów ust. 1 lit. d) jednolita stawka poboru ma zastosowanie do DNB każdego państwa członkowskiego.

DNB, o którym mowa w ust. 1 lit. d), oznacza DNB za dany rok w cenach rynkowych, podany przez Komisję w ramach stosowania rozporządzenia (UE) nr 549/2013.

4. W okresie 2021-2027 następujące państwa członkowskie korzystają z obniżki brutto swoich rocznych wkładów opartych na DNB zgodnie z ust. 1 lit. d) w kwotach: 565 mln EUR dla Austrii, 377 mln EUR dla Danii, 3 671 mln EUR dla Niemiec, 1 921 min EUR dla Niderlandów i 1 069 min EUR dla Szwecji. Powyższe kwoty są mierzone w cenach z 2020 r. i dostosowywane do cen bieżących przez zastosowanie najbardziej aktualnego deflatora produktu krajowego brutto dla Unii wyrażonego w euro, podanego przez Komisję, który jest dostępny w chwili opracowywania projektu budżetu. Te obniżki brutto są finansowane przez wszystkie państwa członkowskie.

5. Jeżeli na początku roku budżetowego budżet Unii nie został jeszcze przyjęty, do czasu wejścia w życie nowych stawek nadal stosuje się poprzednie jednolite stawki poboru zasobów opartych na DNB.

⁴ Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 z dnia 29 maja 1989 r. sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 155 z 7.6.1989, s. 9).

⁵ Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

⁶ Dyrektywa 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10).

⁷ Decyzja Komisji 2005/270/WE z dnia 22 marca 2005 r. ustanawiająca formaty w odniesieniu do systemu baz danych zgodnie z dyrektywą 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 86 z 5.4.2005, s. 6).