Świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.56.333

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 1 sierpnia 1990 r.

w sprawie świadectw miejsca pochodzenia zwierząt.

Na podstawie art. 17 ust. 1 lit. b) i art. 97 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1984 r. Nr 49, poz. 373, z 1951 r. Nr 1, poz. 4 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Posiadacze zwierząt gospodarskich: koni, bydła, świń, owiec i kóz będących przedmiotem obrotu lub przemieszczania z jednej miejscowości do drugiej są obowiązani do zaopatrzenia zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, zwane dalej "świadectwami".

2. W rozumieniu rozporządzenia nie jest przemieszczaniem przepędzanie, przewożenie lub przenoszenie zwierząt:

1) w związku z zabiegami zootechnicznymi, leczniczymi, wyposażeniem lub używaniem ich w drodze jako siły pociągowej,

2) źrebiąt w wieku do 3 miesięcy towarzyszących matce, chyba że są one przewożone środkami transportu publicznego,

3) przeznaczonych do uboju w wyniku zwalczania z urzędu zaraźliwych chorób zwierząt,

4) w ramach gospodarstwa.

§ 2. Świadectwo wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) albo z jego upoważnienia sołtys.

§  3.

1. Świadectwo jednostkowe (oddzielnie dla każdej sztuki) wydaje się dla koni i bydła.

2. W odniesieniu do innych zwierząt tego samego gatunku i należących do tego samego posiadacza wydaje się świadectwa zbiorcze. Świadectwa zbiorcze wydaje się również w odniesieniu do bydła rzeźnego i cieląt w wieku do 3 miesięcy, należących do jednego posiadacza.

3. Na podstawie świadectwa zbiorczego może być w razie potrzeby wydane świadectwo jednostkowe, z zamieszczeniem o tym wzmianki w treści obydwóch świadectw.

§  4.

1. Świadectwo powinno zawierać dane niezbędne do ustalenia tożsamości zwierzęcia oraz jego posiadacza, miejsca pochodzenia, miejsca i celu przemieszczenia, stwierdzenia, że pochodzi z gospodarstwa wolnego od zaraźliwych chorób, oraz inne niezbędne informacje - według urzędowego wzoru.

2. Formularze świadectw są drukami ścisłego zarachowania.

3. Świadectwo jest ważne 10 dni; jego ważność może być przedłużona o dalsze 10 dni.

4. Świadectwa nie wystawia się w razie wystąpienia na określonym obszarze zaraźliwych chorób zwierzęcych.

§  5.

1. 1 Za wydawanie świadectw pobiera się następujące opłaty:

1) 2 za świadectwa jednostkowe 1 zł,

2) 3 za świadectwa zbiorcze 3 zł.

2. Za przedłużenie ważności świadectwa lub wydanie świadectwa jednostkowego na podstawie świadectwa zbiorczego bądź zamieszczenie wzmianki na świadectwie o zmianie posiadacza pobiera się opłaty w wysokości 50% opłat ustalonych w ust. 1.

§  6.

1. Za wydawanie świadectw sołtys otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 50% opłaty pobranej od posiadacza zwierząt.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala właściwy organ gminy (miasta).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

¹ § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1994 r. (Dz.U.94.54.222) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 1994 r.

² § 5 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 października 1994 r. (Dz.U.94.120.589) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1994 r.

³ § 5 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 października 1994 r. (Dz.U.94.120.589) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1994 r.