Art. 16. - Świadczenia pieniężne przysługujące w razie wypadków przy pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.8

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1972 r.

Art.  16.

1. Świadczenia określone w art. 3, 6 i 10-13 przyznaje się i wypłaca na wniosek uprawnionych do jego zgłoszenia, a świadczenia określone w art. 9 - z urzędu.

2. Od decyzji i orzeczeń w sprawach świadczeń określonych w art. 3, 6 i 9 przysługują takie środki prawne, jakie przysługują w sprawach rent i zaopatrzeń oraz innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

3. W razie odmowy wypłaty przez zakład pracy w całości lub w części świadczeń określonych w art. 10-13, zainteresowany ma prawo wystąpić do zakładowej (terenowej) komisji rozjemczej o rozpoznanie sporu.

4. Zainteresowany ma prawo wystąpić do jednostki nadrzędnej nad zakładem pracy o rozpoznanie sporu, jeżeli:

1) zakładowa (terenowa) komisja rozjemcza nie wydała orzeczenia z powodu nieosiągnięcia jednomyślności lub też gdy nie była właściwa do rozpoznania sporu z uwagi na pełnioną przez pracownika funkcję albo

2) zakład pracy nie jest objęty właściwością zakładowych (terenowych) komisji rozjemczych. Jednostka nadrzędna wydaje orzeczenie w porozumieniu z zarządem okręgowym lub zarządem głównym odpowiedniego związku zawodowego.

5. Orzeczenie zakładowej (terenowej) komisji rozjemczej wydane na podstawie ust. 3, jak również orzeczenie wydane na podstawie ust. 4 może być w terminie 30 dni od jego otrzymania zaskarżone przez każdą ze stron do okręgowego sądu ubezpieczeń społecznych. Od wyroku okręgowego sądu ubezpieczeń społecznych przysługują środki prawne określone w przepisach prawa o sądach ubezpieczeń społecznych.