Art. 12. - Świadczenia pieniężne przysługujące w razie wypadków przy pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.8

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1972 r.

Art.  12.

1. Pracownikowi, który wskutek wypadku doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w stopniu pociągającym za sobą utratę zdolności do zarobkowania co najmniej w 25%, a nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów, przysługuje przez okres trzech lat od zakładu pracy zatrudniającego pracownika w czasie wypadku świadczenie wyrównawcze w wysokości różnicy między 90% przeciętnego zarobku przed wypadkiem a przeciętnym zarobkiem uzyskiwanym po wypadku - nie więcej jednak niż 15% zarobku przed wypadkiem, jeżeli:

1) pracownik ten wykonuje zatrudnienie z przeciętnym miesięcznym zarobkiem niższym niż 80% zarobku uzyskiwanego przed wypadkiem,

2) obniżenie się zarobku posiada charakter trwały i jest oczywiste, że doznany uszczerbek na zdrowiu jest wyłączną przyczyną tego obniżenia.

2. Świadczenie określone w ust. 1 przysługuje od zakładu pracy, który zatrudniał pracownika w czasie wypadku, również w razie podjęcia przez pracownika zatrudnienia w innym zakładzie pracy.

3. Pracownik traci prawo do świadczenia wyrównawczego, jeżeli sam rozwiązał stosunek pracy w sposób powodujący utratę ciągłości pracy lub też rozwiązanie stosunku przez zakład pracy nastąpiło z jego winy.

4. prawo do świadczenia wyrównawczego nie przysługuje, jeżeli zakład pracy wykaże, iż obniżenie zarobku pracownika nastąpiło na skutek niewłaściwego wykonywania przezeń obowiązków.

5. Przeciętne zarobki, o których mowa w ust. 1, oblicza się w sposób określony w art. 4 ust. 3.

6. Rada Ministrów może określić warunki i zasady wypłacania na wniosek pracownika jednorazowej kwoty pieniężnej zamiast świadczenia wyrównawczego, o którym mowa w ust. 1.