Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Świadczenia na rzecz obrony.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.18.168

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 2004 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe zasady i tryb planowania oraz nakładania obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych, a także ich wykonywania,

2) zadania i właściwość organów w sprawach, o których mowa w pkt 1,

3) kategorie osób zwolnionych od obowiązku świadczeń osobistych, jak również nieruchomości i rzeczy ruchome, które nie mogą być przedmiotami świadczeń rzeczowych,

4) tryb żądania i składania informacji o przedmiotach świadczeń rzeczowych,

5) tryb wypłacania ryczałtu i należności pieniężnych za wykonanie świadczeń osobistych oraz wysokość i tryb wypłacania ryczałtu za używanie przedmiotów świadczeń rzeczowych,

6) tryb dochodzenia roszczeń z tytułu oddania przedmiotów świadczeń rzeczowych do używania,

7) obowiązki i uprawnienia użytkowników przedmiotów świadczeń rzeczowych oraz uprawnienia osób wykonujących świadczenia osobiste,

8) zasady przyznawania bezpłatnego wyżywienia osobom wykonującym świadczenia osobiste.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3. Przedmioty świadczeń rzeczowych mogą być wykorzystywane:

1) na uzupełnienie potrzeb wynikających z wojennych struktur organizacyjnych jednostek Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", oraz państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa, zwane dalej "etatowymi świadczeniami rzeczowymi",

2) do używania przez jednostki Sił Zbrojnych oraz jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 208 ust. 2 i art. 217 ust. 1 ustawy, jako niepodlegające włączeniu w skład ich struktur organizacyjnych, zwane dalej "doraźnymi świadczeniami rzeczowymi".

§ 4. W rozumieniu przepisów niniejszego rozporządzenia państwowymi jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na potrzeby obrony państwa są:

1) jednostki przewidziane do militaryzacji,

2) Policja,

3) Urząd Ochrony Państwa,

4) Biuro Ochrony Rządu,

5) Straż Graniczna,

6) Państwowa Straż Pożarna,

7) Służba Więzienna,

8) jednostki organizacyjne podporządkowane lub nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, niewchodzące w skład Sił Zbrojnych, oraz przedsiębiorstwa państwowe, dla których jest on organem założycielskim,

9) przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 221 ust. 1 ustawy.

§ 5. Prace wykonywane w ramach obowiązku świadczeń osobistych powinny odpowiadać stanowi zdrowia oraz, w miarę możliwości, kwalifikacjom zawodowym osoby, na którą nałożono ten obowiązek.