Rozdział 2 - Struktura przestrzeni powietrznej dostępnej dla żeglugi powietrznej - Struktura polskiej przestrzeni powietrznej oraz szczegółowe warunki i sposób korzystania z tej przestrzeni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2019.619

Akt obowiązujący
Wersja od: 2 kwietnia 2019 r.

Rozdział  2

Struktura przestrzeni powietrznej dostępnej dla żeglugi powietrznej

§  4. 
1. 
W skład przestrzeni powietrznej kontrolowanej stanowiącej część przestrzeni, w której wszystkim statkom powietrznym zapewnia się służbę ATC, zgodnie z klasyfikacją ICAO, z zastrzeżeniem pkt SERA.5005 i pkt SERA.6001 załącznika do rozporządzenia SERA, wchodzą:
1)
CTA obejmujący:
a)
TMA oraz MTMA - ustanawiane zwykle u zbiegu tras ATS w pobliżu jednego lotniska lub kilku lotnisk,
b)
AWY,
c)
CDR,
d)
przestrzeń powietrzną rozciągającą się od FL 095/9500 ft AMSL do FL 660, z wyjątkiem rejonów i stref, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 4;
2)
CTR oraz MCTR - zabezpieczające manewr podejścia do lądowania, startu i nabrania wysokości;
3)
TRA oraz CBA - dla których określono klasę przestrzeni powietrznej właściwą dla przestrzeni kontrolowanej.
2. 
CDR może być ustanowiona w jednej lub więcej spośród następujących kategorii:
1)
kategoria pierwsza (CDR 1) - warunkowa droga lotnicza kategorii pierwszej możliwa do planowania stałego i dostępna w okresach podanych w AIP Polska;
2)
kategoria druga (CDR 2) - warunkowa droga lotnicza kategorii drugiej możliwa do planowania w okresach podanych w AUP;
3)
kategoria trzecia (CDR 3) - warunkowa droga lotnicza kategorii trzeciej niemożliwa do planowania, która może być wykorzystywana tylko według instrukcji organów ATC.
3. 
Kategorie dla poszczególnych warunkowych dróg lotniczych przydziela Instytucja.
4. 
Projekty AWY, CDR, CTA, CTR, MCTR, TMA oraz MTMA są opracowywane przez Instytucję i przedkładane do akceptacji Prezesowi Urzędu.
5. 
W przypadku zawieszenia albo zakończenia zapewniania służb ATC w TMA lub MTMA albo w CTR lub MCTR, rejon ten albo ta strefa ulega dezaktywacji, a jej przestrzeń przyjmuje klasę przestrzeni powietrznej właściwą do zapewnianej ATS.
§  5. 
1. 
W skład przestrzeni powietrznej niekontrolowanej wchodzi:
1)
przestrzeń powietrzna dostępna dla żeglugi powietrznej inna niż określona w § 4 ust. 1;
2)
ATZ stanowiąca przestrzeń powietrzną nad cywilnym lotniskiem niekontrolowanym i przylegającym terenem niezbędnym do wykonania procedur startów i lądowań oraz zadań szkoleniowych - dla której określono klasę przestrzeni właściwą dla przestrzeni niekontrolowanej;
3)
MATZ stanowiąca przestrzeń powietrzną nad wojskowym lotniskiem niekontrolowanym i przylegającym terenem niezbędnym do wykonania procedur startów i lądowań oraz zadań szkoleniowych - dla której określono klasę przestrzeni właściwą dla przestrzeni niekontrolowanej lub nie została ona sklasyfikowana;
4)
TSA, TRA, TFR, MRT oraz CBA - dla których określono klasę przestrzeni powietrznej właściwą dla przestrzeni niekontrolowanej lub nie zostały one sklasyfikowane.
2. 
Projekty ATZ oraz MATZ są opracowywane przez Instytucję i przedkładane do akceptacji Prezesowi Urzędu.
3. 
Dopuszcza się utworzenie ATZ albo MATZ w geograficznych granicach odpowiedniej CTR lub MCTR, w której zawieszono albo zakończono zapewnianie służb ATC. Przepis ust. 2 stosuje się.
4. 
W przypadku zawieszenia albo zakończenia zapewniania ATS w MATZ, strefa ta ulega dezaktywacji, a jej przestrzeń przyjmuje klasę przestrzeni powietrznej właściwą do zapewnianej ATS.
§  6. 
1. 
Z CTR może zostać wydzielona przez Instytucję, na czas dłuższy niż 3 miesiące, przestrzeń powietrzna do wykonywania operacji bezzałogowym statkiem powietrznym.
2. 
Projekt przestrzeni powietrznej wydzielonej do wykonywania operacji bezzałogowym statkiem powietrznym jest opracowywany przez Instytucję i przedkładany do akceptacji Prezesowi Urzędu.
§  7. 
W przestrzeni powietrznej FIR Warszawa:
1)
wydziela się R, D, P oraz ADIZ określone w przepisach wydanych na podstawie art. 119 ust. 4 pkt 1 ustawy;
2)
można wydzielić R oraz D, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 119 ust. 4 pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem stref, o których mowa w pkt 1.
§  8. 
1. 
Przestrzeń powietrzną klasyfikuje się odpowiednio dla przestrzeni kontrolowanej i niekontrolowanej, zgodnie z przepisami ICAO, z zastrzeżeniem pkt SERA.5005 i pkt SERA.6001 załącznika do rozporządzenia SERA.
2. 
Projekt klasyfikacji przestrzeni powietrznej jest opracowywany przez Instytucję i przedkładany do akceptacji Prezesowi Urzędu.
§  9. 
1. 
TSA i TRA ustanawia się dla realizacji jednego z następujących celów:
1)
zaspokojenia potrzeb operacyjnych lotów statków powietrznych wynikających z realizacji prac badawczo-rozwojowych, lotów treningowych lub lotów próbnych, ze względu na bezpieczeństwo tych statków i innych uczestników ruchu lotniczego;
2)
prowadzenia działań w ramach szkolenia lotniczego oraz ćwiczeń, podczas których manewry statku powietrznego nie są zgodne z przepisami o ruchu lotniczym;
3)
wykonywania operacji, w tym prowadzenia szkolenia, bezzałogowym statkiem powietrznym poza zasięgiem widoczności wzrokowej (BVLOS).
2. 
CBA ustanawia się w celu:
1)
umożliwienia przeprowadzenia szkolenia lotniczego i wykonywania innych lotów operacyjnych lotnictwa wojskowego;
2)
polepszenia struktur przestrzeni powietrznej wykorzystywanych w cywilnym ruchu lotniczym kontrolowanym i niekontrolowanym.
3. 
W celu efektywnego wykorzystania TSA, TRA i CBA, strefy te i ten rejon mogą być podzielone na mniejsze części (segmenty).
4. 
Przestrzeń powietrzną w TFR, TSA, TRA i CBA klasyfikuje się odpowiednio dla przestrzeni kontrolowanej lub niekontrolowanej albo pozostaje ona niesklasyfikowana.
5. 
Zezwolenie na korzystanie na określony czas z przestrzeni powietrznej w CBA przydziela się poszczególnym użytkownikom przestrzeni powietrznej zgodnie z zasadami określonymi w porozumieniach międzynarodowych ustanawiających CBA.
6. 
TFR jest ustanawiana w celu wykonania lotu do TSA albo TRA oraz przelotu między tymi strefami.
7. 
W TFR nie mogą być wykonywane loty inne niż wymienione w ust. 6.
8. 
Projekty TFR, TSA, TRA oraz CBA są opracowywane przez Instytucję i przedkładane do akceptacji Prezesowi Urzędu.
§  10. 
1. 
MRT obejmuje część przestrzeni powietrznej wydzielonej przez Instytucję w postaci korytarza o określonych granicach pionowych i poziomych.
2. 
Projekt MRT jest opracowywany przez Instytucję i przedkładany do akceptacji Prezesowi Urzędu.
3. 
Przestrzeń powietrzną w MRT klasyfikuje się odpowiednio dla przestrzeni niekontrolowanej albo pozostaje ona niesklasyfikowana.
§  11. 
1. 
AMC Polska powiadamia właściwe organy ATM zainteresowanych państw o planowanym korzystaniu z przestrzeni powietrznej nad wodami otwartymi Morza Bałtyckiego w FIR Warszawa.
2. 
Nad wodami otwartymi Morza Bałtyckiego w FIR Warszawa, w przypadkach określonych w § 9 ust. 1, wydziela się D.
§  12. 
1. 
Instytucja opracowuje, każdorazowo przy wprowadzaniu zmian w strukturze tras ATS lub innych zmian w elementach struktury przestrzeni powietrznej, projekt minimalnych wysokości bezwzględnych lotu dla poszczególnych odcinków tras ATS w FIR Warszawa i przedkłada go do akceptacji Prezesowi Urzędu.
2. 
Zaakceptowane przez Prezesa Urzędu minimalne wysokości bezwzględne lotu są publikowane w AIP Polska.
§  13. 
Projekty RMZ oraz TMZ są opracowywane przez Instytucję i przedkładane do akceptacji Prezesowi Urzędu.
§  14. 
1. 
Instytucja konsultuje, w terminie przez nią określonym, projekty, o których mowa w § 4 ust. 4, § 5 ust. 2, § 6 ust. 2, § 8 ust. 2, § 9 ust. 8, § 10 ust. 2 i § 13, z właściwymi użytkownikami, o których mowa w art. 6 ust. 5 rozporządzenia nr 551/2004, w tym z SSRL SZ RP.
2. 
Instytucja uzgadnia z SSRL SZ RP, w terminie przez nią określonym, opracowywane na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej projekty MCTR, MTMA, MATZ, TFR, TSA, TRA i MRT.
3. 
Niezajęcie stanowiska przez właściwych użytkowników, o których mowa w art. 6 ust. 5 rozporządzenia nr 551/2004, w terminie określonym przez Instytucję uważa się za akceptację projektów, chyba że użytkownik przed upływem tego terminu zwróci się do Instytucji o jego przedłużenie, wskazując jednocześnie termin zajęcia stanowiska nie dłuższy niż 14 dni.
4. 
Projekty, o których mowa w § 4 ust. 4, § 5 ust. 2, § 6 ust. 2, § 8 ust. 2, § 9 ust. 8, § 10 ust. 2 i § 13, uwzględniają potrzeby i stopień skomplikowania ruchu lotniczego, plany skuteczności działania na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej oraz potrzeby użytkowników przestrzeni powietrznej, w tym użytkowników państwowych statków powietrznych, a także zawierają informacje na temat mających wpływ na bezpieczeństwo planowanych zmian w systemach funkcjonalnych.
5. 
W przypadku stwierdzenia, że projekty, o których mowa w § 4 ust. 4, § 5 ust. 2, § 6 ust. 2, § 8 ust. 2, § 9 ust. 8, § 10 ust. 2 i § 13, nie uwzględniają przesłanek lub nie zawierają informacji, o których mowa w ust. 4, lub nie zostały skonsultowane lub uzgodnione zgodnie z ust. 1 i 2, Prezes Urzędu zwraca je do Instytucji w celu usunięcia stwierdzonych uchybień lub przeprowadzenia konsultacji lub uzgodnień.
§  15. 
Informacje dotyczące zaakceptowanych przez Prezesa Urzędu elementów struktury przestrzeni powietrznej, klasyfikacji przestrzeni powietrznej oraz ich zmian są publikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego.