Część 4 - ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA I DYSCYPLINARNA FUNKCJONARJUSZÓW STRAŻY WIĘZIENNEJ. - Straż Więzienna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.74.667

Akt utracił moc

Wersja od: 29 sierpnia 1932 r.

CZĘŚĆ  IV.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA I DYSCYPLINARNA FUNKCJONARJUSZÓW STRAŻY WIĘZIENNEJ.

Art.  73.

Funkcjonarjuszów Straży Więziennej, którzy naruszają swe obowiązki w służbie lub poza służbą, pociąga się, niezależnie od odpowiedzialności karnej lub cywilnej, do odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej.

Art.  74.

Kary porządkowe są następujące:

1) nagana,

2) dyżury dodatkowe,

3) areszt od jednego do siedmiu dni.

Art.  75.

Kary dyscyplinarne są następujące:

1) areszt od jednego do czternastu dni,

2) degradacja o jeden stopień,

3) zwolnienie ze służby,

4) wydalenie ze służby.

Art.  76.

Skazani na karę dyscyplinarną aresztu funkcjonarjusze Straży Więziennej nie mogą w ciągu jednego roku od orzeczenia tej kary:

a) otrzymać awansu,

b) być członkami komisji dyscyplinarnej i ich zastępcami.

Skazani na karę degradacji funkcjonarjusze Straży Więziennej nie mogą w ciągu lat dwu od orzeczenia tej kary:

a) otrzymać awansu,

b) być członkami komisji dyscyplinarnej i ich zastępcami.

Art.  77.

Zwolnienie ze służby w Straży Więziennej nie pociąga za sobą utraty praw, wynikających ze stosunku służbowego; przy wydaniu jednak orzeczenia dyscyplinarnego, przysługujące funkcjonarjuszowi Straży Więziennej zaopatrzenie emerytalne, bądź też odprawa, przewidziana w art. 62, będą zmniejszone, wszakże nie powyżej 50% ich zwyczajnego wymiaru.

Art.  78.

Wydalenie ze służby w Straży Więziennej pociąga za sobą utratę wszystkich praw, wynikających ze stosunku służbowego, wśród nich prawa do zaopatrzenia emerytalnego. W przypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie, władza, orzekająca wydalenie, może przyznać członkom rodziny wydalonego stały zasiłek najwyżej do wysokości ich normalnego zaopatrzenia wdowiego lub sierocego.

Zasiłek taki przyznać można bądź od chwili wstrzymania wypłaty uposażenia funkcjonarjusza wydalonego, bądź też od chwili jego śmierci.

Przy udzielaniu powyższego zasiłku stosują się postanowienia przepisów emerytalnych o utracie prawa do zaopatrzenia wdowiego i sierocego.

Art.  79.

Minister Sprawiedliwości ma prawo nakładać kary porządkowe i dyscyplinarne na każdego funkcjonarjusza Straży Więziennej.

Główny Inspektor Straży Więziennej ma prawo nakładania w stosunku do wszystkich funkcjonarjuszów kar porządkowych, w stosunku do funkcjonarjuszów niższych - również kar dyscyplinarnych, nadto, w stosunku do wyższych funkcjonarjuszów - kary dyscyplinarnej aresztu.

Inspektorzy są uprawnieni do nakładania w stosunku do wszystkich funkcjonarjuszów kar porządkowych, w stosunku jednak do nadkomisarzy i komisarzy nie mogą nakładać kary porządkowej aresztu.

Art.  80.

Karę degradacji, zwolnienia lub wydalenia ze służby w stosunku do wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej orzeka Minister Sprawiedliwości, pozostałe kary dyscyplinarne, w stosunku do wszystkich funkcjonarjuszów Straży Więziennej, orzeka Główny Inspektor.

Art.  81.

Naczelnicy więzień są uprawnieni do nakładania, w stosunku do podległych im funkcjonarjuszów, kar porządkowych, z wyjątkiem kary porządkowej aresztu, w stosunku do wyższych funkcjonarjuszów.

Art.  82.

Karę dyscyplinarną można wymierzyć dopiero po wysłuchaniu opinji właściwej komisji dyscyplinarnej.

Art.  83.

Funkcjonarjusz Straży Więziennej, skazany prawomocnym wyrokiem sądu karnego, będzie wydalony ze służby bez wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli skazanie pociąga za sobą utratę zdolności do sprawowania urzędu publicznego.

Art.  84.

Od orzeczenia, wymierzającego karę porządkową lub dyscyplinarną, niema odwołania.

Art.  85.

Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść funkcjonarjusza może nastąpić, jeżeli sprawę umorzono, albo orzeczenie wydano wskutek przestępstwa karnego, albo jeżeli w ciągu pięciu lat od umorzenia lub orzeczenia uniewinniającego wyjdą najaw nowe okoliczności lub dowody, które mogą uzasadnić skazanie.

Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na korzyść funkcjonarjusza, skazanego na karę dyscyplinarną, może nastąpić nawet po jego śmierci, jeżeli wyjdą najaw nowe okoliczności lub dowody, które mogą uzasadnić uniewinnienie lub wymierzenie kary łagodniejszej. W razie śmierci skazanego wnioski o wznowienie mogą przedstawić: żona skazanego, jego krewni w linji prostej.

Art.  86.

O wznowieniu postępowania dyscyplinarnego rozstrzyga bez wysłuchania opinji komisji dyscyplinarnej - Minister Sprawiedliwości w stosunku do wyższych funkcjonarjuszów, a Główny Inspektor Straży Więziennej w stosunku do niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej.

Art.  87.

Skutki nowego orzeczenia dyscyplinarnego liczą się: od dnia jego wydania w przypadku, przewidzianym w ust. 1 art. 85, w przypadku zaś, przewidzianym w ust. 2 art. 85 - od dnia wydania poprzedniego orzeczenia.

Art.  88.

Komisja dyscyplinarna dla wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej urzęduje przy Ministerstwie Sprawiedliwości i składa się z urzędnika jego Ministerstwa jako przewodniczącego i dwóch członków: inspektora Straży Więziennej oraz nadkomisarza lub komisarza.

Przewodniczącego, członków komisji oraz potrzebną liczbę zastępców mianuje na okres roczny Minister Sprawiedliwości.

Art.  89.

Komisja dyscyplinarna dla niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej, pełniących służbę na obszarze danego okręgu apelacyjnego, urzęduje przy prokuraturze sądu apelacyjnego i składa się: z wyznaczonego przez prokuratora sądu apelacyjnego przedstawiciela prokuratury apelacyjnej lub okręgowej-jako przewodniczącego, oraz dwóch członków: komisarza lub podkomisarza i przodownika Straży Więziennej.

Członków komisji oraz potrzebną ilość zastępców mianuje na okres roczny Główny Inspektor Straży Więziennej.

Art.  90.

Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko inspektorom Straży Więziennej zarządza Minister Sprawiedliwości.

Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko wszystkim innym funkcjonarjuszom Straży Więziennej zarządza Główny Inspektor Straży Więziennej z własnej inicjatywy, bądź na wniosek inspektora, bądź też władz prokuratorskich, a przeciwko niższym funkcjonarjuszom - naczelnik więzienia z własnej inicjatywy, bądź na polecenie Głównego Inspektora lub inspektora Straży Więziennej, albo władz prokuratorskich.

Art.  91.

Prawo zawieszenia funkcjonarjusza Straży Więziennej w urzędowaniu przysługuje Ministrowi Sprawiedliwości, Głównemu Inspektorowi Straży Więziennej i inspektorom.

Zawieszenie, zarządzone przez inspektora Straży Więziennej, winno być zatwierdzone przez Głównego Inspektora Straży Więziennej.

Art.  92.

Prokurator okręgowy władny jest tymczasowo zawiesić w urzędowaniu funkcjonarjuszów Straży Więziennej, pełniących służbę w więzieniach jego okręgu.

O zarządzonem zawieszeniu prokurator winien zawiadomić niezwłocznie Ministra Sprawiedliwości.

Art.  93.

Naczelnik więzienia ma prawo tymczasowo zawiesić w urzędowaniu funkcjonarjusza Straży Więziennej, pełniącego służbę w powierzonem mu więzieniu, tylko w przypadkach nagłych, gdy dalsze pełnienie przez funkcjonarjusza obowiązków może być szkodliwe dla służby.

O zarządzonem zawieszeniu naczelnik więzienia niezwłocznie zawiadamia Głównego Inspektora Straży Więziennej.

Art.  94.

Funkcjonarjusz Straży Więziennej, tymczasowo aresztowany, winien być niezwłocznie zawieszony w urzędowaniu.

Art.  95.

Funkcjonarjuszom Straży Więziennej, zawieszonym w urzędowaniu, może być na czas trwania zawieszenia wstrzymana wypłata części uposażenia, nie przewyższającej połowy. Decyzja w tej mierze należy do Głównego Inspektora Straży Więziennej.

Art.  96.

Jeżeli w wyniku postępowania dyscyplinarnego funkcjonarjusz Straży Więziennej został ukarany jedną z kar dyscyplinarnych, wymienionych w art. 75, wówczas okresu zawieszenia w służbie nie wlicza się do czasu służby czynnej, a zatrzymana w tym czasie część uposażenia nie będzie wypłacona.

Art.  97.

W przypadku umorzenia postępowania dyscyplinarnego, uniewinnienia obwinionego lub nałożenia kary łagodniejszej, niż wymienione w artykule poprzednim, okres zawieszenia liczy się do służby czynnej a zatrzymana część uposażenia będzie wypłacona.

Przepisy przejściowe.

Art.  98.

Do czasu unormowania uposażenia funkcjonarjuszów Straży Więziennej przez osobną ustawę o uposażeniu, funkcjonarjusze tej straży będą otrzymywali uposażenie, przewidziane dla funkcjonarjuszów państwowych w ustawie z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. Nr. 116, poz. 924), a mianowicie według następujących grup uposażenia:

Inspektor Straży Więziennej - według VI lub V grupy uposażenia;

Nadkomisarz Straży Więziennej - według VI grupy uposażenia;

Komisarz Straży Więziennej - według VII grupy uposażenia;

Podkomisarz Straży Więziennej - według IX lub VIII grupy uposażenia;

Aspirant Straży Więziennej - według X grupy uposażenia;

Przodownik Straży Więziennej - według XI grupy uposażenia;

Starszy strażnik więzienny - według XII grupy uposażenia;

Strażnik więzienny - według XIII grupy uposażenia.

Art.  99.

Urzędnicy i niżsi funkcjonarjusze więzienni, będący w służbie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stają się funkcjonarjuszami Straży Więziennej i, zachowując dotychczasowe swe uposażenie i stanowiska, otrzymują następujące stopnie:

inspektorzv więziennictwa w VI st. sł. - stopień inspektora Straży Więziennej;

naczelnicy więzień w VI st. sł. - stopień nadkomisarza Straży Więziennej;

naczelnicy więzień w VII st. sł. - stopień komisarza Straży Więziennej;

naczelnicy więzień w VIII st. sł. - stopień podkomisarza Straży Więziennej;

naczelnicy więzień w IX st. sł. - stopień podkomisarza Straży Więziennej;

pomocnicy naczelnika więzienia w VIII st. sł. - stopień podkomisarza Straży Więziennej;

pomocnicy naczelnika więzienia w IX st. sł. - stopień podkomisarza Straży Więziennej;

asystenci więzienni w X st. sł. - stopień aspiranta Straży Więziennej;

starsi dozorcy więzienni w XI grupie uposażenia - stopień przodownika Straży Więziennej;

dozorcy więzienni w XII grupie uposażenia - stopień starszego strażnika więziennego;

dozorcy więzienni w XIII grupie uposażenia - stopień strażnika więziennego;

pomocniczy dozorcy więzienni w XIV grupie uposażenia będący w służbie w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, otrzymują stopień strażnika więziennego.

Art.  100.

Urzędnicy kancelaryjni, będący w służbie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stają się funkcjonarjuszami Straży Więziennej i, zachowując dotychczasowe swe uposażenie i stanowiska, otrzymują następujące stopnie:

adjunkci kancelaryjni w IX st. sł. - stopień podkomisarza Straży Więziennej;

adjunkci kancelaryjni w X st. sł. - stopień aspiranta Straży Więziennej;

kanceliści w XI st. sł. - stopień przodownika Straży Więziennej.

Art.  101.

Sprawy dyscyplinarne, w których przed wejściem w życie rozporządzenia niniejszego zapadły już orzeczenia komisyj dyscyplinarnych I instancji - toczą się do końca według przepisów, obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia niniejszego.

Art.  102.

Postanowienia rozporządzenia niniejszego nie stosują się do:

a) kapelanów, nauczycieli, lekarzy i sanitarjuszów;

b) funkcjonarjuszów, pełniących służbę w zakładach wychowawczo-poprawczych.

Art.  103.

Przepisy ust. 1 i 2 art. 62 rozporządzenia niniejszego stosują się do wszystkich funkcjonarjuszów więziennych, będących w służbie w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, z tą zmianą, że przewidziany w ust. 1 art. 62 okres trzyletni zostaje skrócony do jednego roku, który liczyć się będzie od dnia wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, niezależnie od daty rozpoczęcia przez funkcjonarjusza jego służby w więziennictwie.

Art.  104.

Przepis art. 57 stosuje się również do funkcjonarjuszów więziennych będących w służbie w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, jednak tylko co do lat służby w więziennictwie polskiem, poczynając od dnia 1 listopada 1918 r.

Art.  105.

Minister Sprawiedliwości wydaje w drodze rozporządzeń przepisy normujące:

a) zakres pełnienia przez Straż Więzienną obowiązków straży konwojowej (art. 1 ust. 2); rozporządzenie to zostanie wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych i Skarbu;

b) umundurowanie i uzbrojenie funkcjonarjuszów Straży Więziennej (art. 2);

c) wyszkolenie funkcjonarjuszów Straży Więziennej (art. 22);

d) prowadzenie wykazów stanu służby funkcjonarjuszów Straży Więziennej (art. 28);

e) kształcenie na koszt Skarbu Państwa dzieci funkcjonarjuszów Straży Więziennej, którzy utracili życie w służbie (art. 59); rozporządzenie to zostanie wydane w porozumieniu z Ministrami: Opieki Społecznej, Skarbu oraz Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;

f) postępowanie dyscyplinarne (art. 79).

Postanowienia końcowe.

Art.  106.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  107.

Rozporządzenie niniejsze, z wyjątkiem ust. 2 art. 1, wchodzi w życie z dniem 1 września 1932 r.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe przepisy w sprawach unormowanych niniejszem rozporządzeniem.

Przepis ust. 2 art. 1 wejdzie w życie w terminie, określonym przez rozporządzenie, przewidziane w punkcie a art. 105.