Rozdział 5 - Odpowiedzialność dyscyplinarna. - Stosunek służbowy profesorów państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.76.551 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 1953 r.

Rozdział  V.

Odpowiedzialność dyscyplinarna.

Art.  28.

Za naruszenie swych obowiązków profesor w stanie czynnym i nieczynnym podlega niezależnie od odpowiedzialności karnej lub cywilnej, odpowiedzialności dyscyplinarnej według postanowień art. 29 - 88.

Art.  29.

Jeżeli w tej samej sprawie wszczęto postępowanie karno-sądowe i postępowanie dyscyplinarne. to ostatnie może być tylko wtedy zawieszone, jeżeli orzeczenie komisji dyscyplinarnej jest ściśle uzależnione od wyroku sądu karnego.

Art.  30.

Profesor skazany na karę sądową, która pociąga za sobą utratę zdolności do piastowania urzędu publicznego, zostaje usunięty z katedry przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego bez postępowania dyscyplinarnego.

Art.  31.

Kary dyscyplinarne są:

1) upomnienie,

2) nagana,

3) utrata prawa do sprawowania godności akademickich z wyboru na przeciąg czasu od roku do lat trzech,

4) przeniesienie w stan spoczynku,

5) przeniesienie w stan spoczynku z umniejszonem uposażeniem emerytalnem najwyżej o 50%,

6) usunięcie z katedry.

Art.  32.

Kary dyscyplinarne mogą być nakładane tylko orzeczeniem właściwej komisji dyscyplinarnej.

Przy wymierzaniu kar dyscyplinarnych należy w każdym poszczególnym wypadku mieć na względzie doniosłość przewinienia i powstałej z tego powodu szkody, stopień winy, jako też dotychczasowe zachowanie się obwinionego.

Art.  33. ⁶

(skreślony).

Art.  34.

Kara usunięcia z katedry powoduje utratę wszelkich praw, związanych ze stanowiskiem profesora, oraz prawa wykładania (venia legendi).

Art.  35.

Członkom rodziny profesora, usuniętego z katedry (art. 30 i 31 p. 6), może Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek rady wydziałowej, w razie okoliczności zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać odpowiedni zasiłek na utrzymanie, który nie może przewyższać ich normalnego zaopatrzenia wdowiego lub sierocego, - a to albo już od daty wstrzymania uposażenia usuniętego profesora, albo dopiero po jego śmierci.

Do zasiłku tego mają zastosowanie przepisy emerytalne o utracie prawa do zaopatrzenia wdowiego i sierocego.

Art.  36.

Profesorowie w stanie spoczynku podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej z powodu przewinień służbowych, popełnionych w służbie czynnej.

Art.  37.

Do profesorów w stanie spoczynku stosuje się następujące kary dyscyplinarne:

1) nagana,

2) stałe lub czasowe zmniejszenie uposażenia najwyżej o 25 %,

3) w razie okoliczności szczególnie obciążających, - utrata wszelkich wynikających ze stosunku służbowego praw profesora i jego rodziny z analogicznem zastosowaniem postanowień art. 35.

Art.  38.

Dla profesora w stanie spoczynku właściwą jest komisja dyscyplinarna, której podlegał w chwili przeniesienia w stan spoczynku.

Art.  39.

Jeżeli od chwili przewinienia do chwili wszczęcia postępowania dyscyplinarnego upłynęło lat pięć, postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte, a w razie wszczęcia - należy je umorzyć.

Jeżeli jednak przewinienie zawiera znamiona przestępstwa karnego, przedawnienie dyscyplinarne nie może nastąpić wcześniej, niż przedawnienie karne.

⁶ Art. 33 skreślony przez art. 1 rozporządzenie z dnia 28 października 1933 r. (Dz.U.33.85.659) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 lutego 1934 r.