Rozdział 1 - Postanowienia ogólne. - Stosunek służbowy profesorów państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.76.551 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 30 września 1953 r.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Warunkami mianowania profesora państwowej szkoły akademickiej są, obok kwalifikacyj naukowych: nieskazitelna przeszłość i zdolność do działań prawnych.

Osoba, przeciw której toczy się postępowanie karno - sądowe lub upadłościowe, albo postępowanie o pozbawienie jej własnowolności, nie może być mianowana profesorem.

Profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych mianuje Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przedstawiony zgodnie z przepisami o organizacji szkół akademickich; wniosek ten przedstawia Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego po porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.

Profesorami na wydziałach teologicznych rzymsko - katolickich mogą być mianowane tylko osoby posiadające upoważnienie właściwej władzy duchownej.

W związku z nominacją Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego określa najniższy obowiązkowy wymiar godzin wykładów i ćwiczeń w tygodniu oraz ewentualnie zakład, którego kierownictwo zostaje powierzone profesorowi.

Stosunek służbowy profesora zwyczajnego i nadzwyczajnego zawiązuje się z chwilą doręczenia mu pisma nominacyjnego.

Objęcie obowiązków następuje w dniu, który oznaczy Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Datę objęcia obowiązków rektor stwierdza na piśmie nominacyjnem i zarządza zanotowanie jej w aktach personalnych profesora. W razie niezgłoszenia się profesora w terminie oznaczonym i nieusprawiedliwienia zwłoki w ciągu dalszych dni 15 mianowanie traci ważność, co stwierdza pisemnie Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Czas służby profesorskiej liczy się od dnia rzeczywistego jej objęcia. W razie bezpośredniego przejścia ze służby państwowej, unormowanej innemi przepisami, czas służby poprzedniej zalicza się do czasu służby profesorskiej, o ile był zaliczony według przepisów, normujących dany rodzaj służby.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może zaliczyć profesorom na wniosek rady wydziałowej do służby profesorskiej w całości lub w części czas poprzedniej służby państwowej, jeżeli przejście nie nastąpiło bezpośrednio, a za zgodą Ministra Skarbu - poprzedni czas pracy zawodowej, o ile praca ta przysposobiła ich do wykonywania czynności profesorskich.

Sposób obliczania czasu służby do wysługi emerytalnej określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnem.

Przy pierwszej nominacji, oraz przy nominacji po przerwie w służbie profesorskiej, profesor składa na ręce rektora ślubowanie, którego brzmienie i sposób składania ustali rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Dla każdego profesora prowadzi się wykaz służbowy, do którego wpisuje się wszystkie istotne dane, dotyczące profesora i przebiegu jego służby.

Profesor przy pierwszem objęciu służby składa dokumenty osobiste, potrzebne do wypełnienia wykazu służbowego, w dalszym zaś ciągu służby obowiązany jest składać dokumenty, stwierdzające zmiany, które nie wynikają z zarządzeń władz. Władza zatrzymuje w aktach odpisy złożonych dokumentów, same zaś dokumenty zwraca ich właścicielowi.

Profesor ma prawo przeglądać swój wykaz służbowy, czynić z niego odpisy i wnosić reklamacje.

Wzór wykazu służbowego, jako też szczegółowe przepisy co do jego prowadzenia ustala Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.

Profesor tytularny nie pobiera przewidzianego dla profesorów uposażenia w służbie czynnej i emerytalnego.