Rozdział 3 - Procedura. - Statut Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, przewidziany w artykule 14 Paktu Ligi Narodów. Genewa.1920.12.16.
Dz.U.1923.106.839
Akt utracił mocROZDZIAŁ III.
Procedura.
Procedura.
Językami urzędowemi Trybunału są francuski i angielski. Jeżeli strony zgadzają się, aby procedura cała odbywała się po francusku, wyrok będzie ogłoszony w tym języku. Jeżeli strony zgadzają się, aby cała procedura odbywała się po angielsku, wyrok będzie ogłoszony w tym języku.
W braku porozumienia co do języka, jaki ma być użyty, Strony będą mogły używać w przemówieniach tego z dwóch języków, który będą wolały, a wyrok Trybunału ogłoszony będzie po francusku i po angielsku. W takim razie Trybunał wskaże równocześnie, który z dwóch tekstów będzie wiarogodny.
Trybunał będzie mógł, na żądanie którejkolwiek Strony, zezwolić na używanie innego języka, niż francuski lub angielski.
Sprawy wnoszone będą do Trybunału, zależnie od wypadku, bądź przez notyfikację kompromisu, bądź w formie podania, składanych do Sekretarjatu Trybunału; w obydwóch wypadkach winien być podany przedmiot sporu, oraz wymienione strony pozostające w sporze.
Sekretarjat komunikuje niezwłocznie otrzymane podanie wszystkim zainteresowanym, zawiadamia on również o tem, za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Członków Ligi Narodów, oraz Państwa dopuszczone do występowania przed Trybunałem
Trybunał ma możność wskazać, jeśli uważa, że okoliczności tego wymagają, jakie środki, ochraniające prawa każdej strony, mają być zarządzone prowizorycznie. W oczekiwaniu ostatecznego orzeczenia, wskazanie tych środków będzie niezwłocznie notyfikowane stronom oraz Radzie.
Strony są reprezentowane przez agentów.
Stronom mogą towarzyszyć przed Trybunałem doradcy lub adwokaci.
Procedura dzieli się na dwie fazy: pisemną i ustną.
Procedura pisemna obejmuje podanie do wiadomości sędziego i stron memorjałów, kontrmemorjałów oraz ewentualnie replik, jakoteż wszelkich aktów i dokumentów, popierających je.
Zawiadomienie odbywa się za pośrednictwem Sekretarjatu w porządku i terminach, oznaczonych przez Trybunał.
Wszelki akt, sporządzony prze? jedną ze stron, musi być zakomunikowany drugiej stronie w postaci uwierzytelnionego odpisu.
Procedura ustna polega na przesłuchaniu przez Trybunał świadków, ekspertów, agentów, doradców i adwokatów.
Gdy należy dokonać notyfikacji osobom innym niż agenci, doradcy i adwokaci, Trybunał zwraca się bezpośrednio do Rządu Państwa, na terytorjum którego notyfikacja ma odnieść skutek.
Postępuje się podobnie, gdy chodzi o ustalenie na miejscu wszelkich środków dowodowych.
Debatami kieruje Prezes, a w razie jego nieobecności Wice-prezes; w razie jakiej ku temu przeszkody, najstarszy z obecnych sędziów.
Posiedzenia są publiczne, chyba, że Trybuna! zadecyduje inaczej, lub jeżeli obie strony zażądają, aby publiczność nie była dopuszczoną.
Z każdej sesji zostaje sporządzony protokół, podpisany przez Sekretarza i Prezesa.
Jedynie taki protokół ma charakter autentyczny.
Trybunał wydaje zarządzenia co do kierunku procesu, określenia form i terminów, w jakich każda ze stron ma ostatecznie sprecyzowane swe wnioski. Trybunał podejmuje wszelkie kroki, jakich wymaga ustalenie dowodów.
Nawet przed rozpoczęciem rozprawy Trybunał może zażądać od agentów przedłożenia wszelkich dokumentów i dostarczenia wszelkich wyjaśnień.
W razie odmowy Trybunał formalnie to stwierdza.
W każdej chwili Trybunał powierzyć może śledztwo lub ekspertyzą każdej osobie, ciału, biuru, komisji lub organowi przez siebie wybranym.
Podczas rozpraw wszelkie potrzebne pytania stawiane będą świadkom i ekspertom według warunków, które ustali Trybunał w regulaminie, wskazanym w artykule 30.
Otrzymawszy dowody i zeznania w terminach, oznaczonych przez siebie, Trybunał może uchylić wszelkie nowe zeznania i dokumenty, jakieby jedna ze stron chciała mu przedstawić bez zgody drugiej strony.
Jeżeli jedna ze stron się nie stawi lub wzbrania się od przedstawienia do oceny dowodów, druga strona może zażądać, aby Trybunał przysądził jej wnioski.
Zanim Trybunał wyda odnośne orzeczenie, winien upewnić się, że nietylko ma ku temu kompetencją w myśl artykułów 36 i 37 cle, że wnioski te są uzasadnione pod wzglądem faktycznym i prawnym.
Kiedy agenci, adwokaci i doradcy przedstawili do oceny pod kontrolą Trybunału wszelkie środki, jakie uważają za potrzebne, Prezes ogłasza zamknięcie rozpraw.
Trybunał udaje się do Izby Rady-na naradę.
Narady Trybunału są i pozostają tajnemi.
Decyzje Trybunału zapadają większością głosów sędziów obecnych, W razie podziału głosów przeważa głos Prezesa, lub osoby, która go zastępuje.
Wyrok jest motywowany.
Wymienia, on nazwiska sędziów, którzy brali udział w jego wydaniu.
Jeżeli wyrok nie wyraża w całości lub w części jednogłośnej opinji sędziów, oponenci mają prawo dołączyć do niego wykład swej osobistej opinji.
Wyrok podpisują Prezes i Sekretarz, Odczytuje się go na posiedzeniu publicznem, po należytem uprzedzeniu agentów stron.
Orzeczenie Trybunału jest obowiązujące tylko dla stron, będących w sporze i odnośnie do wypadku, co do którego zapadła decyzja.
Wyrok jest ostateczny i nie podlega apelacji. W razie kwestjonowania znaczenia i doniosłości wyroku, do Trybunału należy jego interpretacja na żądanie każdej ze stron.
Można ewentualnie żądać od Trybunału rewizji wyroku jedynie w razie odkrycia nowego faktu, mogącego wywrzeć wpływ decydujący, a który przed wydaniem wyroku był nieznany Trybunałowi i stronie, żądającej rewizji, o ile nie ze swojej winy o nim nie wiedziała.
Procedura rewizji rozpoczyna się od orzeczenia decyzji Trybunału stwierdzającego wyraźnie o istnieniu nowego faktu, któremu się przyznaje cechy, powodujące rewizję, oraz oświadczającego, że z tego powodu żądanie rewizji jest możliwe do przyjęcia.
Trybunał może uzależnić rozpoczęcie postępowania rewizyjnego od uprzedniego wykonania wyroku.
Żądanie rewizji może być zgłoszone najpóźniej w okresie 6 miesięcy od daty ustalenia nowego faktu.
Żadne żądanie rewizji nie będzie mogło być zgłoszone po upływie terminu 10 lat od daty wyroku.
Jeżeli jakie Państwo uznaje, że w sporze wchodzi w grę jego interes natury prawnej, może zgłosić do Trybunału akcję i prosić go o interwencję.
Decyzja należy do Trybunału.
O ile chodzi o interpretację konwencji, do jakiej należały inne Państwa oprócz stron, będących w sporze, Sekretarjat zawiadamia je o tem niezwłocznie.
Każde z nich ma prawo interwencji w procesie, i, o ile skorzysta z tego prawa, interpretacja, zawarta w wyroku obowiązuje również i w stosunku do niego.
O ile Trybunał nie zadecyduje inaczej, każda ze stron ponosi za siebie koszta postępowania.