Rozdział 8 - Opłata rat i ściąganie zaległości. - Statut Polskiego Państwowego Banku Rolnego.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.12.134

Akt utracił moc
Wersja od: 6 lutego 1919 r.

VIII.

Opłata rat i ściąganie zaległości.

Raty, należne za bieżące półrocze kalendarzowe od pożyczek długoterminowych, amortyzacyjnych, powinny być wpłacane w gotowiźnie pomiędzy 1 i 15 kwietnia oraz 1 i 15 października każdego roku do jednej z kas Banku lub do instytucji, wskazanych przez Dyrekcję Banku.

Pierwsza rata od tych pożyczek obliczona będzie bez kwoty na umorzenie i na wydatki administracyjne, czyli obejmować będzie tylko procent od kapitału za część półrocza od daty wypłaty pożyczki do dnia 30 czerwca respective 31 grudnia. Jeżeli pożyczka została wypłacona przed dniem 15 marca lub 15 września, pierwsza rata powinna być wpłacona w najbliższym terminie 1-go kwietnia lub 1-go października; w razie późniejszego wypłacenia pożyczki, pierwsza rata może być wpłacona łącznie z drugą ratą w następnem półroczu. Opłata na wydatki administracyjne Banku oraz wliczenie do raty kwoty na umorzenie lub wzamian niej kwoty na pokrycie strat Banku (art. 7 i 30), spowodowanych przez realizację listów zastawnych, rozpoczyna się od drugiej raty.

Raty nie wpłacone w terminie będą uważane za zaległe. Od sumy zaległej pobierana będzie kara w stosunku 1/2% za każdy cały lub rozpoczęty miesiąc zaległości.

Jeżeli w ciągu 30 dni po terminie płatności raty zaległości nie zostaną zapłacone, lub też jeżeli nie zostanie dłużnikowi przyznana ulga w opłacie rat wskutek poniesionej klęski (art. 51), Bank przystąpi do ściągania zaległości drogą przymusową.

Środki egzekucyjne powinny być zastosowane w następującej kolei:

a)
zajęcie i sprzedaż części ruchomego majątku dłużnika, a mianowicie: ruchomości domowych, zapasów produktów rolniczych oraz inwentarzy żywych i martwych, które nie są niezbędne dla dalszego prowadzenia gospodarstwa i skromnego utrzymania dłużnika i jego rodziny;
b)
wydzierżawienie części lub całej posiadłości;
c)
sprzedaż posiadłości z licytacji, o ile okaże się, że przez zastosowanie wyżej wymienionych środków egzekucyjnych ściągnięcie zaległości jest niemożliwe.

Sprzedaż posiadłości dłużników niewypłacalnych może być w każdej chwili przed terminem licytacji odwołaną, jeżeli dłużnik wniesie część zaległości i da rękojmie zapłacenia reszty, uznane przez Bank za dostateczne.

Jeżeli licytacja z powodu braku nabywców nie dojdzie do skutku, wyznaczony będzie nowy termin licytacji. Jeżeli licytacja z tegoż powodu nie dojdzie do skutku w drugim terminie, to wyznaczona na sprzedaż posiadłość ziemska przechodzi na własność Banku.

Prawo Banku do dochodzenia i egzekwowania swej należności nie może być ograniczone ani umowami dzierżawnemi, ani innego rodzaju zobowiązaniami dłużnika.

W razie sprzedaży posiadłości z licytacji pożyczki Banku mogą być pozostawione nowonabywcom, jeżeli odpowiadają oni warunkom, zastrzeżonym w art. 10.

Bank przesyła wszelkie zawiadomienia lub wezwania za pośrednictwem urzędów administracyjnych albo pocztą. Za dowód doręczenia służy potwierdzenie właściwego urzędu lub kwit zwrotny poczty. Doręczenia przez rejentów i woźnych nie są obowiązkowe.

W wypadkach, gdy prawo przewiduje wezwania przez publikacje, Bank czynić je będzie za pomocą obwieszczeń, drukowanych w gazecie urzędowej.

Egzekucja należności Banku Rolnego (art. 44) odbywa się trybem, przewidzianym dla egzekucji bezspornych należności skarbowych.

Postępowanie egzekucyjne będzie bliżej określone przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.