Art. 13. - Statut Oficerskich Sądów Honorowych Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.37.217

Akt utracił moc
Wersja od: 26 września 1945 r.
Art.  13.
§  1.
Oficerskie sądy honorowe są uprawnione do korzystania z pomocy prawnej innych oficerskich sądów honorowych, a to dla przeprowadzenia poszczególnych czynności, a w szczególności celem przesłuchania świadków poza siedzibą sądu proszącego o pomoc.
§  2.
Jeżeli w miejscu, w którym ma być dokonana jakaś czynność, nie ma sądu honorowego danej lub wyższej kategorii, może sąd honorowy zwrócić się do każdego dowództwa nie niżej dowództwa pułku (równorzędnego) z prośbą o dokonanie tej czynności. W prośbie swej o pomoc prawną, skierowanej do innego sądu honorowego lub do dowództwa, winien sąd honorowy wskazać, jaka czynność ma być dokonaną, względnie na jakie okoliczności świadek ma być przesłuchany.
§  3.
Sąd honorowy, proszony przez inny sąd honorowy o dokonanie czynności, wyznacza dla tego celu dwóch członków danego sądu honorowego. Tak samo wyznacza dowódca formacji, proszony przez sąd honorowy o dokonanie czynności, zależnie od kategorii sądu, dla którego odnośna czynność ma być dokonaną, dwóch oficerów młodszych względnie sztabowych. Wyznaczeni w ten sposób oficerowie, dokonując zlecone im czynności, stosują się zasadniczo do wskazówek prośby o pomoc prawną. Mogą oni jednakże stosownie do okoliczności, ujawnionych przy przeprowadzaniu zleconej im czynności, rozszerzyć tę czynność także na okoliczności ważne dla sprawy, a w prośbie o pomoc prawną nie wymienione.
§  4.
Prowadzący dochodzenie mogą się zwracać do poszczególnych osób również w drodze pisemnej o udzielenie pisemnych wyjaśnień, potrzebnych sądowi honorowemu.