Rozdział 13 - Kary. - Statut oficerskich sądów honorowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.93.834

Akt utracił moc

Wersja od: 9 sierpnia 1933 r.

Rozdział  XIII.

Kary.

§ 97. W wypadku uznania oficera winnym naruszenia honoru lub godności oficerskiej, sąd honorowy, o ile nie uważa za dostateczne udzielenia napomnienia orzeka jedną z następujących kar:

1) karę nagany,

2) karę surowej nagany,

3) karę wykluczenia z korpusu oficerskiego.

Orzekanie innych kar jest wzbronione.

§ 98. O tem, która z kar w § 97 wymienionych ma być wymierzona, decyduje wyłącznie oficerski sąd honorowy wedle swego swobodnego uznania i w tej mierze nie jest on pozatem niczem związany prócz postanowień niniejszego statutu.

Przy orzekaniu sąd honorowy winien jest brać pod uwagę okoliczności tak obciążające jak i łagodzące. W szczególności zaś ma uwzględniać jako okoliczność obciążającą fakt poprzedniego ukarania oficera przez sąd honorowy.

§ 99. Kary orzeczone prawomocnem orzeczeniem sądu honorowego wpisuje się do ewidencji i listy kwalifikacyjnej danego oficera.

§ 100. Niezależnie od skutków w innych przepisach określonych, kara surowej nagany pociąga za sobą zakaz uczęszczania do kasyn oficerskich i do utrzymywania towarzyskich stosunków z oficerami przez przeciąg 14 dni od ogłoszenia kary.

Kara wykluczenia z korpusu oficerskiego pociąga za sobą rozwiązanie stosunku służbowego.

W razie ukarania za naruszenie honoru, pociąga za sobą kara wykluczenia z korpusu oficerskiego również honorową dyskwalifikację wykluczonego.

§ 101. Wszystkie kary, orzeczone prawomocnie przez oficerski sąd honorowy mają być ogłaszane:

a) co do oficerów zawodowych w stanie czynnym, oficerów kontraktowych, oraz pełniących w danej chwili służbę czynną, oficerów w stanie spoczynku, oficerów rezerwy i oficerów pospolitego ruszenia-w dodatku tajnym do rozkazu dziennego tej formacji (jednostki), w której dany oficer pełni służbę,

b) co do oficerów zawodowych w stanie nieczynnym oraz nie pełniących w danej chwili służby czynnej oficerów rezerwy lub pospolitego ruszenia - w dodatku tajnym do rozkazu dziennego komendy garnizonu (obozu warownego, miasta) miejsca pobytu, oraz w dodatku tajnym do rozkazu dziennego formacji macierzystej,

c) co do oficerów w stanie spoczynku, nie pełniących służby czynnej, w dodatku tajnym do rozkazu dziennego komendy garnizonu (obozu warownego, miasta) miejsca pobytu danego oficera.

Odnośne tajne rozkazy mają być podane do wiadomości tylko oficerom, posiadającym co najmniej ten sam stopień co ukarany, z wyjątkiem ogłoszenia o wykluczeniu z korpusu oficerskiego, które mają być podane do wiadomości wszystkim oficerom bez względu na stopień.

§ 102. Kara nagany i surowej nagany zostaje puszczona w niepamięć i ulega wykreśleniu z ewidencji kar i listy kwalifikacyjnej w ten sposób, żeby stała się nieczytelną, jeżeli od orzeczenia jej minęły dwa lata, a ukarany oficer przez cały ten czas nie otrzymał w drodze orzeczenia oficerskiego sądu honorowego żadnej kary.

Jeżeli w okresie powyższym oficer w drodze nowego orzeczenia oficerskiego sądu honorowego otrzymał karę, czasokres ten się przerywa, czas zaś potrzebny do wykreślenia dawnej kary zaczyna się liczyć od wydania nowego orzeczenia.

§ 103. Otrzymanie napomnienia w drodze orzeczenia oficerskiego sądu honorowego ma być zakomunikowane tylko danemu oficerowi, oraz jego przełożonemu.

Napomnienia nie ogłasza się w rozkazie, ani też nie wpisuje się go do karty ewidencyjnej lub kwalifikacyjnej oficera.

Wszystkie osoby, które z urzędu były poinformowane o udzieleniu napomnienia, są obowiązane do tajemnicy.