Rozdział 3 - Nadzór nad sprawami osobowemi funkcjonarjuszów państwowych. - Stanowiska wojewodów i starostów jako przedstawicieli Rządu.
Dz.U.1931.66.546
Akt utracił mocRozdział III.
Nadzór nad sprawami osobowemi funkcjonarjuszów państwowych.
Nadzór nad sprawami osobowemi funkcjonarjuszów państwowych.
Wojewoda obowiązany jest udzielić odpowiedzi w ciągu miesiąca od chwili otrzymania zapytania. Brak odpowiedzi w tym terminie uważa się za niepodniesienie zastrzeżeń.
O ile wojewoda sprzeciwia się przyjęciu kandydata, winien to umotywować.
Tryb postępowania przewidziany w poprzednich ustępach ma analogiczne zastosowanie, o ile chodzi o sprawę nadania charakteru funkcjonarjusza stałego osobie niepodlegającej przepisom o państwowej służbie cywilnej.
Stanowiska samoistne i kierownicze podaje zał. Nr. 5.
Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z właściwym ministrem może w miarę potrzeby uzupełniać powyższy wykaz.
W wypadkach, gdy stanowisko kierownicze obejmuje działalność rozciągającą się na obszar wchodzący w skład dwóch lub więcej województw, właściwym dla wyrażenia opinji jest wojewoda tego województwa, na którego obszarze znajduje się siedziba urzędu, który ma być obsadzony.
Wojewoda obowiązany jest udzielić opinji w ciągu 14-tu dni.
Brak opinji w powyższym terminie uważa się za niepodniesienie zastrzeżeń.
O ile wojewoda sprzeciwia się wyznaczeniu funkcjonarjusza na dane stanowisko, decyduje właściwy minister; władza lokalna, która zamierza, mimo negatywnej opinji wojewody, przedłożyć wniosek o wyznaczenie danego funkcjonarjusza do decyzji właściwej władzy naczelnej (ministra) obowiązana jest powiadomić o tem równocześnie wojewodę.
Jeżeli ze względu na potrzebę utrzymania ciągłości w urzędowaniu poszczególnej władzy (urzędu, instytucji), okaże się konieczność natychmiastowego powierzenia funkcyj kierowniczych względnie samoistnych - wyznaczenie do tych funkcyj może być dokonane tymczasowo przez właściwą władzę bez uprzedniego zasięgnięcia opinji wojewody, jednak pod warunkiem równoczesnego zawiadomienia go o wydanem zarządzeniu.
Dalsze postępowanie normują ustępy 5, 6 i 7 niniejszego paragrafu.
Władza, do której wojewoda skierował wniosek, obowiązana jest rozpatrzeć go bezzwłocznie i najdalej w ciągu trzydziestu dni powiadomić wojewodę, czy opinję jego podziela, czy też nie podziela opinji wojewody i sprawę przedkłada do decyzji właściwego ministra.
W tym celu wniosek o odznaczenie, sporządzony w formie przepisanej dla przedstawiania tego rodzaju wniosków, zanim zostanie skierowany do władzy powołanej do wydania decyzji, przesyła się wojewodzie z dołączeniem danych o kandydacie, analogicznych do określonych w załączniku Nr. 3 - jeżeli odznaczonym ma być obywatel nie pozostający w stosunku służbowym do Państwa, względnie w załączniku Nr. 4 - jeżeli kandydat do odznaczenia jest funkcjonarjuszem państwowym.
Wojewoda opinję swoją wpisuje do właściwej rubryki formularza wniosku, lub też wyraża opinję w specjalnem piśmie, które powinno być załączone do wniosku przy przedstawianiu go władzy powołanej do wydania decyzji.
Wojewoda obowiązany jest udzielić opinji w przeciągu miesiąca od chwili otrzymania wniosku.
Opinja wojewody nie jest wymagana przy odznaczeniach funkcjonarjuszów władz centralnych, przy odznaczeniach za zasługi wojskowe oraz przy przyznawaniu odznak o charakterze pamiątkowym.
W wypadkach, w których chodzi o odznaczenie osób wojskowych za zasługi wyłącznie cywilne, opinja wojewody dotyczy tylko skwalifikowania istotnych zasług kandydata.
Uprawnienia wojewodów, o których mowa w § 29 nie mogą być przekazywane starostom.