Rozdział 5 - Standardy techniczne opracowania i przekazywania wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych - Standardy techniczne wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.263.1572

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 2011 r.

Rozdział  5

Standardy techniczne opracowania i przekazywania wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych

§  63.

1. Opracowanie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych obejmuje:

1) przetworzenie danych obserwacyjnych uzyskanych w wyniku pomiarów do zbiorów współrzędnych prostokątnych płaskich oraz wysokości punktów w państwowym systemie odniesień przestrzennych;

2) utworzenie, na podstawie zbiorów danych pozyskanych przez wykonawcę z PZGiK oraz z przetworzonych danych obserwacyjnych, o których mowa w pkt 1, roboczej bazy danych obiektów przestrzennych;

3) edycję, na podstawie danych zawartych w roboczej bazie danych, odpowiednich map lub innych opracowań kartograficznych oraz raportów w postaci rejestrów, wykazów, zestawień.

2. Treść roboczej bazy danych wykonawca porównuje z treścią ortofotomapy cyfrowej w celu wyeliminowania błędów grubych dotyczących położenia i właściwości topologicznych obiektów objętych tą bazą, jeżeli organ, do którego zgłoszone zostały prace geodezyjne i kartograficzne, udostępni wykonawcy odpowiednią ortofotomapę cyfrową.

§ 64. Na treść dokumentacji zawierającej rezultaty przetwarzania wyników pomiarów osnowy pomiarowej składają się:

1) dane obserwacyjne oraz ich błędy średnie po wyrównaniu;

2) wykazy punktów osnowy pomiarowej zawierające współrzędne prostokątne płaskie lub wysokości punktów osnowy pomiarowej oraz błędy średnie punktów tej osnowy po wyrównaniu;

3) mapa przeglądowa osnowy pomiarowej zawierająca:

a) oznaczenia punktów osnowy pomiarowej i punktów nawiązania,

b) elementy konstrukcyjne sieci,

c) skalę mapy;

4) data i podpis osoby, która sporządziła dokumentację.

§ 65. Na treść dokumentacji zawierającej rezultaty przetwarzania wyników pomiarów obiektów ewidencji gruntów i budynków składają się:

1) zestawienie zawierające:

a) współrzędne punktów granicznych obliczonych przez wykonawcę wraz z atrybutami opisowymi tych punktów,

b) współrzędne punktów granicznych pozyskanych z PZGiK wraz z atrybutami opisowymi tych punktów,

c) odchylenia liniowe obliczone na podstawie współrzędnych, o których mowa w lit. a i b;

2) wykaz współrzędnych punktów granicznych włączonych do roboczej bazy danych;

3) wykazy zawierające pola powierzchni obiektów obszarowych objętych pomiarem (działek ewidencyjnych, konturów użytków gruntowych, konturów klas gleboznawczych, klasoużytków i budynków);

4) data i podpis osoby, która sporządziła dokumentację.

§ 66. Na treść dokumentacji zawierającej rezultaty przetwarzania wyników pomiarów obiektów innych niż wymienione w § 64 i 65 składają się:

1) mapa przeglądowa obiektów przestrzennych objętych pomiarem;

2) data i podpis osoby, która sporządziła dokumentację.

§  67.

1. Przy tworzeniu roboczej bazy danych porównuje się wartości współrzędnych punktów granicznych ustalonych na podstawie pomiaru z wartościami współrzędnych tych samych punktów uzyskanych przez wykonawcę z PZGiK.

2. W roboczej bazie danych ujawnia się współrzędne ustalone na podstawie pomiaru, jeżeli:

1) pomiar punktów granicznych oznaczonych na gruncie wykonany został z większą dokładnością niż pomiar tych samych punktów będący źródłem danych ewidencyjnych pozyskanych z PZGiK;

2) pomiar punktów granicznych poprzedzony został ustaleniem ich położenia w trybie przepisów rozdziału 6 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy.

3. W przypadku gdy współrzędne będące wynikiem pomiaru dotyczą punktów granicznych, w stosunku do których w czynnościach ustalenia ich położenia ujawniony został spór graniczny, współrzędne te ujawnia się w roboczej bazie danych:

1) z informacją, że określają one przebieg granicy będącej przedmiotem sporu, lub

2) jeżeli zostaną one uprzednio ujawnione w bazie danych ewidencji gruntów i budynków.

4. Informacje o punktach wyznaczających granice będące przedmiotem sporu zamieszcza się w formie opisowej na dokumentach tworzonych na podstawie zbiorów danych zawartych w roboczej bazie danych.

5. Jeżeli pomiar będący przedmiotem opracowania oraz pomiar będący źródłem danych PZGiK wykonane były z tą samą dokładnością, a odchylenie liniowe między matematycznym przedstawieniem tego samego punktu granicznego ustalonym na podstawie danych z pomiaru oraz danych pozyskanych z PZGiK nie przekracza dopuszczalnych wartości określonych w ust. 6, w roboczej bazie danych ujawnia się dane pozyskane z PZGiK.

6. Dopuszczalne wartości odchylenia liniowego wynoszą:

1) dla punktów stabilizowanych - 0,15 m;

2) dla punktów niestabilizowanych - 0,25 m.

7. Faktyczną wartość odchylenia liniowego (dl), o którym mowa w ust. 5, ustala się według wzoru:

w którym:

Δx = X_p - X_d a Δy = Y_p - Y_d

przy czym:

X_p i Y_p - to współrzędne płaskie prostokątne uzyskane na podstawie pomiaru,

X_d i Y_d - to współrzędne płaskie prostokątne pozyskane z PZGiK.

8. Przepisy ust. 1, ust. 2 pkt 1, ust. 5, ust. 6 pkt 1 oraz ust. 7 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do innych niż punkty graniczne szczegółów terenowych I grupy.

§  68.

1. W roboczej bazie danych ujawnia się pole powierzchni działki ewidencyjnej obliczone na podstawie wyników pomiaru, jeżeli:

1) pomiar punktów granicznych tej działki wykonany został z większą dokładnością niż pomiar będący źródłem danych ewidencyjnych pozyskanych z PZGiK;

2) w materiałach PZGiK brak jest dowodów wskazujących, że pomiar będący źródłem danych ewidencyjnych poprzedzony był ustaleniem położenia punktów granicznych.

2. W przypadku gdy nie zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1, w roboczej bazie danych ujawnia się pole powierzchni działki ewidencyjnej obliczone na podstawie pomiaru, jeżeli różnica między polem powierzchni obliczonym a polem powierzchni działki ewidencyjnej ujawnionym w ewidencji gruntów i budynków przekracza wartość obliczoną według wzoru:

w którym:

m_p - oznacza błąd średni położenia punktu granicznego,

d²_{i-1, i+1} - najkrótszą przekątną znajdującą się naprzeciw punktu o numerze i-tym.

3. Obliczone na podstawie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych pola powierzchni klasoużytków w granicach działki ewidencyjnej wyrównuje się do pola powierzchni działki ewidencyjnej i wykazuje się w roboczej bazie danych z taką samą precyzją zapisu jak pole powierzchni działki ewidencyjnej.

4. Pola powierzchni zabudowy budynków wykazywanych w roboczej bazie danych oblicza się na podstawie numerycznego opisu tych obiektów.

§  69.

1. Przy opracowywaniu wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, wykonanych metodą precyzyjnego pozycjonowania za pomocą GNSS, dane przestrzenne objęte bazami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b ustawy, dotyczące obiektów położonych na obszarze opracowania, harmonizuje się ze zbiorami danych uzyskanych metodą precyzyjnego pozycjonowania za pomocą GNSS.

2. Harmonizację danych objętych bazami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b ustawy, ze zbiorami danych uzyskanych metodą precyzyjnego pozycjonowania za pomocą GNSS przeprowadza się metodą matematycznej transformacji w oparciu o wybrane punkty dostosowania.

§ 70. Przy opracowywaniu wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych:

1) wszelkie obliczenia geodezyjne wykonuje się zgodnie z zasadami teorii przenoszenia się średnich błędów i zasadami rachunku prawdopodobieństwa;

2) wyniki obliczeń zapisuje się z zachowaniem właściwej precyzji według reguł Bradis-Kryłowa;

3) wyniki pomiarów, przed ich przyjęciem do obliczeń, koryguje się:

a) usuwając dane obarczone przypadkowymi błędami obserwacji, przekraczającymi wielkości dopuszczalne, i zastępując je danymi poprawnymi,

b) wprowadzając poprawki ze względu na:

– systematyczne błędy pomiaru oraz narzędzi i instrumentów,

– przyjęty układ współrzędnych.

§  71.

1. Całość dokumentacji zawierającej rezultaty geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz wyniki opracowania tych pomiarów kompletuje się w postaci operatu technicznego i przekazuje się do PZGiK.

2. W skład operatu technicznego wchodzą:

1) szkice polowe i dzienniki pomiarowe;

2) protokoły przyjęcia granic, protokoły ustalenia granic, kopie protokołów granicznych oraz aktów ugody, protokoły wznowienia znaków granicznych, protokoły wyznaczenia punktów granicznych;

3) dowody doręczeń zawiadomień i kopie doręczeń wezwań;

4) sprawozdanie techniczne;

5) dokumenty zawierające wyniki pomiaru, w tym kopie map do celów prawnych, kopie map do celów projektowych oraz opisy topograficzne punktów osnowy pomiarowej;

6) pliki danych wygenerowane z roboczej bazy danych, o której mowa w § 63 ust. 1 pkt 2, i zapisane na nośniku informatycznym zgodnie ze schematami GML określonymi w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6, 7, 9, 10 oraz art. 26 ust. 2 ustawy lub zapisane w innym formacie uzgodnionym między wykonawcą a organem prowadzącym PZGiK;

7) wykazy zmian danych ewidencyjnych;

8) inne dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie pozyskane i wykorzystane przez wykonawcę;

9) spis dokumentów operatu technicznego.

3. Spis dokumentów operatu technicznego zawiera:

1) nazwę wykonawcy;

2) liczbę porządkową i nazwę dokumentu;

3) numery stron zawierających dokument, w przypadku dokumentów papierowych, lub oznaczenie pliku, w przypadku dokumentów elektronicznych;

4) imię, nazwisko i podpis osoby, która sporządziła spis dokumentów operatu technicznego;

5) datę sporządzenia spisu dokumentów operatu technicznego.

4. Oznaczenie plików zawierających dokumenty elektroniczne operatu technicznego składa się z dwóch członów rozdzielonych podkreślnikiem dolnym, z których:

1) pierwszy jest numerem kancelaryjnym zgłoszenia pracy geodezyjnej lub kartograficznej albo numerem zamówienia publicznego, w ramach którego wykonywana jest praca geodezyjna lub kartograficzna;

2) drugi jest skróconą nazwą bazy danych PZGiK, do którego odnoszą się zawarte w pliku dane:

a) EGiB - w przypadku bazy danych ewidencji gruntów i budynków,

b) GESUT - w przypadku bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu,

c) BDOT500 - w przypadku bazy danych obiektów topograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy,

d) BDSOG - w przypadku bazy danych szczegółowej osnowy geodezyjnej,

e) BDOT10k - w przypadku bazy danych obiektów topograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8 ustawy,

f) BDOO - w przypadku bazy danych obiektów ogólnogeograficznych,

g) BDZLiS - w przypadku bazy danych zobrazowań lotniczych i satelitarnych,

h) BDNMT - w przypadku bazy danych numerycznego modelu terenu,

i) BDORTO - w przypadku bazy danych ortofotomapy,

j) PRG - w przypadku bazy danych państwowego rejestru granic.

5. Treść szkicu polowego stanowią:

1) rysunek i oznaczenia osnowy pomiarowej oraz szczegółów terenowych objętych pomiarem oraz kierunek północy;

2) wyniki pomiarów liniowych, w tym pomiarów kontrolnych, niewykazanych w dzienniku pomiarowym;

3) informacje określające:

a) adres obiektu objętego pomiarem,

b) datę wykonania pomiaru,

c) wykonawcę oraz osobę, która wykonała pomiar,

d) powiązanie ze szkicami sąsiednimi;

4) podpis osoby, która wykonała szkic polowy.

6. Dziennik pomiarowy zawiera:

1) oznaczenia punktów osnowy pomiarowej i szczegółów terenowych;

2) wyniki pomiarów kątowych i liniowych niewykazanych na szkicu polowym;

3) informacje określające:

a) adres obiektu objętego pomiarem,

b) datę wykonania pomiaru,

c) wykonawcę oraz osobę, która wykonała pomiar;

4) podpis osoby, która sporządziła dziennik pomiarowy.

7. Sprawozdanie techniczne, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, zawiera:

1) określenie celu oraz zakresu rzeczowego i terytorialnego wykonanych prac geodezyjnych lub kartograficznych;

2) oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej lub kartograficznej;

3) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, który wykonał prace geodezyjne lub kartograficzne;

4) imiona i nazwiska oraz numery świadectw nadania i zakresy uprawnień zawodowych osób, które wykonywały samodzielne funkcje przy realizacji prac geodezyjnych lub kartograficznych;

5) okres, w jakim wykonywane były prace geodezyjne lub kartograficzne;

6) opis przebiegu i rezultatów wykonanych prac geodezyjnych lub kartograficznych, zawierający w szczególności:

a) zakres wykorzystania materiałów PZGiK,

b) zastosowane technologie i metody pomiarowe;

7) informację o rezultacie porównania opracowanej mapy z treścią ortofotomapy, o którym mowa w § 63 ust. 2;

8) informację dotyczącą przekazywanej bazy roboczej.

8. Obiekty zawarte w plikach GML, o których mowa w ust. 2 pkt 6:

1) zachowują identyfikatory infrastruktury informacji przestrzennej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6, 7, 9, 10 oraz art. 26 ust. 2 ustawy, jeżeli obiekty te ujawnione były w bazach danych PZGiK;

2) otrzymują identyfikatory nadawane przez wykonawcę wyróżniające te obiekty w poszczególnych plikach GML.

9. Operat techniczny, w którego skład wchodzą wyłącznie dokumenty elektroniczne, może być przekazywany do PZGiK za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

§ 72. Zakres, formę i treść dokumentów przeznaczonych dla zamawiającego określa umowa zawarta między zamawiającym a wykonawcą.

§  73.

1. Przy wyrównywaniu danych obserwacyjnych pomiarowej osnowy wysokościowej przepisy § 18 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Przy wyrównywaniu niwelacji geometrycznej wagi danych obserwacyjnych są odwrotnie proporcjonalne do długości ciągów niwelacyjnych.

3. Przy wyrównywaniu niwelacji trygonometrycznej wagi danych obserwacyjnych są odwrotnie proporcjonalne do kwadratu długości ciągów niwelacyjnych.

4. Wysokości punktów po wyrównaniu wykazuje się z precyzją zapisu do 0,01 m.

§ 74. Przy opracowaniu wyników pomiarów osnowy pomiarowej stosuje się przepisy § 18, a ponadto:

1) do wyrównania osnowy pomiarowej przyjmuje się łącznie dane obserwacyjne oraz inne dane PZGiK o odpowiedniej dokładności;

2) wyniki pomiaru przed wyrównaniem podlegają redukcji ze względu na:

a) stałe błędy instrumentalne,

b) odchylenia stanu środowiska w trakcie pomiaru od warunków idealnych, normalnych lub założonych,

c) pochylenie terenu,

d) przyjęty system odniesień przestrzennych (np. redukcja na poziom elipsoidy, redukcja ze względu na odwzorowanie);

3) dane obserwacyjne przy ich wyrównaniu podlegają matematycznemu zrównoważeniu;

4) w przypadku osnów pomiarowych, których dane obserwacyjne pozyskane zostały zarówno w drodze geodezyjnych pomiarów terenowych, jak i precyzyjnego pozycjonowania za pomocą GNSS, stosuje się metodę łącznego wyrównania tych danych obserwacyjnych.

§ 75. Na potrzeby podziałów nieruchomości, typowych postępowań sądowych i administracyjnych sporządza się:

1) mapy do celów prawnych, w szczególności:

a) mapę z projektem podziału nieruchomości, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.⁴⁾),

b) mapę z projektem scalenia i podziału nieruchomości, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 108 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,

c) mapę z projektem podziału nieruchomości, do której nie mają zastosowania przepisy działu III rozdziału 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zwanej dalej "mapą z projektem podziału nieruchomości rolnej lub leśnej",

d) mapę gruntów objętych wnioskiem w sprawie stwierdzenia nabycia prawa własności na skutek zasiedzenia, zwaną dalej "mapą do zasiedzenia",

e) mapę do ustalenia służebności gruntowych;

2) rejestry lub wykazy zawierające dane dotyczące gruntów lub ich części składowych.

§ 76. Przy opracowywaniu map oraz rejestrów lub wykazów, o których mowa w § 75, wykorzystuje się informacje zawarte w:

1) materiałach PZGiK, w tym ewidencji gruntów i budynków;

2) księgach wieczystych oraz w aktach ksiąg wieczystych;

3) orzeczeniach sądowych;

4) aktach notarialnych;

5) decyzjach administracyjnych;

6) dokumentach geodezyjnych i kartograficznych przechowywanych w archiwach państwowych;

7) dokumentach geodezyjnych i kartograficznych będących w posiadaniu zainteresowanych stron.

§  77.

1. Na treść mapy do celów prawnych, do której nie mają zastosowania przepisy wydane na podstawie art. 100 oraz art. 108 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, składają się:

1) dane określające przebieg granic działek ewidencyjnych, w powiązaniu z granicami działek sąsiednich, oraz konturów użytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych zgodnie z mapą ewidencyjną;

2) numery działek ewidencyjnych, a także oznaczenia konturów użytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych;

3) opis zawierający:

a) nazwę miejscowości,

b) identyfikator i nazwę jednostki ewidencyjnej,

c) identyfikator i nazwę obrębu ewidencyjnego,

d) numer księgi wieczystej, jeżeli prowadzona jest dla nieruchomości,

e) tytuł mapy i jej skalę,

f) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, który zgłosił prace geodezyjne dotyczące mapy, oraz podpis osoby reprezentującej ten podmiot,

g) imię i nazwisko oraz numer świadectwa nadania uprawnień geodety, który sporządził mapę,

h) oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej,

i) datę opracowania mapy;

4) istotne dla przedmiotu opracowania szczegóły terenowe, stanowiące treść baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 3 oraz ust. 1b ustawy.

2. Mapa do celów prawnych może zawierać także dane określające zasięg i rodzaj służebności gruntowych.

3. Mapa z projektem podziału nieruchomości rolnej lub leśnej oprócz treści, o której mowa w ust. 1 i 2, zawiera:

1) projektowane punkty i linie graniczne;

2) oznaczenia projektowanych działek ewidencyjnych;

3) wykaz zmian danych ewidencyjnych dotyczących obiektów objętych podziałem, sporządzony zgodnie z przepisami dotyczącymi ewidencji gruntów i budynków.

4. Wykaz zmian danych ewidencyjnych, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, może być sporządzony w formie odrębnego dokumentu.

5. Elementy, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, przedstawia się na mapie kolorem czerwonym.

6. Mapę z projektem podziału edytuje się na arkuszu formatu A4 lub jego wielokrotności, w skali dostosowanej do obszaru nieruchomości objętych projektem podziału, zapewniającej czytelność rysunku mapy, nie mniejszej niż 1:5000.

7. Jeżeli podział nieruchomości rolnej lub leśnej polega na wydzieleniu działek ewidencyjnych o łącznej powierzchni do 33% powierzchni nieruchomości podlegającej podziałowi:

1) na mapie z projektem podziału nieruchomości wykazuje się mapę przeglądową zawierającą granice całej nieruchomości oraz granice projektowanego podziału w skali dostosowanej do obszaru nieruchomości, nie mniejszej niż 1:10 000, i dodatkowo wykazuje się granice wydzielanych działek ewidencyjnych i związanych z nimi obiektów ewidencyjnych w skali zapewniającej czytelność rysunku mapy, nie mniejszej niż 1:5000;

2) pole powierzchni działek wydzielanych oblicza się zgodnie z zasadami określonymi w § 68 ust. 2, zaś pole powierzchni pozostałej części działki podlegającej podziałowi może być obliczone jako różnica pola powierzchni tej działki i sumy pól powierzchni działek wydzielanych i zapisane z taką samą precyzją zapisu jak pole powierzchni działki podlegającej podziałowi, wykazane w ewidencji gruntów i budynków.

8. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio przy opracowaniu map do zasiedzenia, map do ustalenia służebności gruntowych oraz innych map do celów prawnych niewymienionych w § 75 pkt 1.

9. Zasięg służebności gruntowych wyróżnia się na mapach do celów prawnych linią przerywaną w kolorze brązowym, zaś rodzaj służebności gruntowej określa się na mapie w formie opisowej, w polu mapy wolnym od rysunku.

§ 78. Do sporządzenia mapy do celów projektowych wykonawca wykorzystuje:

1) zbiory danych PZGiK, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3, 8 i 11 oraz ust. 1b ustawy;

2) wyniki pomiarów obiektów nieobjętych bazami danych, o których mowa w pkt 1, wskazanych przez projektanta lub inwestora;

3) opracowania planistyczne oraz projekty budowlane i inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę, przechowywane przez organy administracji architektoniczno-budowlanej, dotyczące terenu projektowanej inwestycji lub terenów sąsiednich.

§  79.

1. Treść mapy do celów projektowych w zakresie konturów użytków gruntowych i konturów klas gleboznawczych musi być zgodna z treścią mapy ewidencyjnej.

2. Aktualizacja użytków gruntowych nie jest konieczna na obszarze otaczającym teren planowanej kubaturowej inwestycji budowlanej, a także na obszarze planowanym wyłącznie pod działania inwestycyjne, mające na celu przeprowadzenie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji.

3. Informacje określające rodzaj aktualnych użytków gruntowych, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają znaczenie dla projektanta, mogą być dodatkowo wykazane na mapie do celów projektowych, oprócz informacji zgodnych z operatem ewidencyjnym, bez uprzedniej aktualizacji baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 i 3 ustawy.

4. W przypadku wykazania na mapie do celów projektowych konturów użytków gruntowych nieujawnionych w bazie danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy, na mapie zamieszcza się informację o treści: "kontur użytku gruntowego oznaczony symbolem (wzór symbolu) nie jest ujawniony w bazie danych ewidencji gruntów i budynków".

5. W przypadku gdy przedmiotem planowanej inwestycji są budynki sytuowane w odległości nie większej niż 4,0 m od granicy nieruchomości, a jednocześnie w PZGiK brak jest danych określających położenie punktów granicznych z wymaganą dokładnością, wykonawca pozyskuje niezbędne dane dotyczące tych punktów w drodze pomiaru.

6. Pomiar punktów granicznych, które nie są na gruncie oznaczone w postaci znaków granicznych, poprzedzają czynności mające na celu ustalenie położenia tych punktów na gruncie w trybie przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy lub w trybie przepisów art. 39 ustawy.

§  80.

1. Przy redakcji mapy do celów projektowych stosuje się oznaczenia i symbole ustalone przepisami wydanymi na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 7 ustawy.

2. Treścią mapy do celów projektowych mogą być miary liniowe pozyskane w wyniku geodezyjnych pomiarów terenowych określające w szczególności odległości między charakterystycznymi punktami sytuacyjnymi mającymi znaczenie w procesie projektowania.

3. Jeżeli na mapie będą umieszczone inne obiekty nieobjęte katalogiem obiektów baz danych, o których mowa w ust. 1, należy na mapie umieścić legendę z oznaczeniem występujących obiektów.

4. Na mapie do celów projektowych, w granicach projektowanej inwestycji budowlanej, wyróżnia się linią przerywaną w kolorze brązowym grunty obciążone służebnościami gruntowymi ujawnionymi w księgach wieczystych oraz umieszcza się skrótowy opis treści lub sposobu wykonywania tych służebności.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, gdy charakter projektowanej inwestycji budowlanej nie wpływa na sposób zagospodarowania gruntów objętych mapą do celów projektowych.

6. W przypadku gdy mapa do celów projektowych została wykonana bez ustalenia obciążeń, o których mowa w ust. 4, wykonawca zamieszcza na tej mapie stosowną informację w tej sprawie.

§ 81. Treść opisu mapy do celów projektowych stanowią:

1) tytuł mapy "Mapa do celów projektowych";

2) skala mapy;

3) nazwa miejscowości;

4) identyfikator i nazwa jednostki ewidencyjnej;

5) identyfikator i nazwa obrębu ewidencyjnego;

6) imię i nazwisko lub nazwa podmiotu, który wykonał mapę, oraz podpis osoby reprezentującej ten podmiot;

7) imię i nazwisko, numer świadectwa nadania uprawnień geodety, który sporządził mapę, oraz jego podpis;

8) oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej;

9) nazwa układu współrzędnych prostokątnych płaskich oraz układu wysokości;

10) oznaczenie granic obszaru, który był przedmiotem aktualizacji;

11) data opracowania mapy.

§  82.

1. Mapę do celów projektowych edytuje się na arkuszu formatu A4 lub jego wielokrotności.

2. W zależności od rodzaju i wielkości inwestycji mapę sporządza się w układzie:

1) sekcyjnym - w tym przypadku na mapie należy zaznaczyć i podać właściwy numer sekcji;

2) jednostkowym (w jednym arkuszu) - w tym przypadku na mapie należy zaznaczyć zasięg arkusza na szkicu orientacyjnym zorientowanym do północy;

3) wieloarkuszowym - w tym przypadku na mapie należy podać numer arkusza i w nawiasie ogólną liczbę arkuszy, z zaznaczeniem właściwego arkusza na szkicu orientacyjnym, zorientowanym do północy, i przedstawieniem arkuszy sąsiednich.