§ 6. - Standardy organizacyjne opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.2435

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 grudnia 2017 r.

§  6. 

1. Czynności diagnostyki patomorfologicznej, mające na celu ustalenie rozpoznania patomorfologicznego w celach profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych, obejmują:

1) wykonywanie badań pośmiertnych;

2) wykonywanie badań śródoperacyjnych;

3) wykonywanie badań makroskopowych materiału tkankowego;

4) badanie mikroskopowe materiału tkankowego;

5) badanie materiału metodą mikroskopii elektronowej;

6) badanie materiału metodą hybrydyzacji wewnątrztkankowej;

7) badanie mikroskopowe materiału cytologicznego;

8) badanie materiału metodą cytometrii przepływowej;

9) pobranie próbki z materiału do badania metodami molekularnymi;

10) pobranie materiału cytologicznego do oceny mikroskopowej;

11) przygotowanie materiału tkankowego do badania mikroskopowego;

12) przygotowanie materiału cytologicznego do badania mikroskopowego;

13) przygotowanie materiału do badania mikroskopowego metodami histochemicznymi;

14) przygotowanie materiału do badania mikroskopowego metodami immunohistochemicznymi;

15) przygotowanie materiału tkankowego do badania metodami mikroskopii elektronowej;

16) rozpoznanie patomorfologiczne:

a) makroskopowe,

b) mikroskopowe.

2. Osobą uprawnioną do wykonywania czynności diagnostyki patomorfologicznej, o których mowa w:

1) ust. 1, jest lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie patomorfologii lub lekarz posiadający specjalizację drugiego stopnia w dziedzinie patomorfologii;

2) ust. 1 pkt 1-15 i pkt 16 lit. a, jest lekarz posiadający specjalizację pierwszego stopnia w dziedzinie patomorfologii, lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne w trybie rezydentury po ukończonym module podstawowym lub w trakcie specjalizacji po ukończonym trzecim roku szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie patomorfologii lub lekarz rezydent pod nadzorem lekarza specjalisty w dziedzinie patomorfologii;

3) ust. 1 pkt 7, jest diagnosta laboratoryjny posiadający specjalizację w dziedzinie cytomorfologii medycznej lub diagnosta laboratoryjny posiadający udokumentowane, co najmniej trzyletnie, doświadczenie w ocenie preparatów cytologicznych, który wykonał w tym okresie co najmniej 15 000 ocen badań tych preparatów;

4) ust. 1 pkt 3, 5, 6, 9 i 11-15, jest diagnosta laboratoryjny, technik analityki medycznej lub osoba z wyższym wykształceniem umożliwiającym przygotowanie materiału do badania patomorfologicznego;

5) ust. 1 pkt 11-15, jest osoba, która w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia była zatrudniona w zakładzie patomorfologii, zakładzie albo pracowni neuropatologii, pracowni histopatologii lub pracowni cytologii, która posiada udokumentowane, co najmniej pięcioletnie, doświadczenie w zakresie czynności opracowania materiału.

3. Osobą uprawnioną do wykonania czynności diagnostyki patomorfologicznej w zakresie pobierania od pacjenta albo ze zwłok tkanki z mózgu, rdzenia, nerwów obwodowych lub mięśni szkieletowych, o których mowa w:

1) ust. 1, jest lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie neuropatologii, lekarz posiadający specjalizację drugiego stopnia w dziedzinie neuropatologii lub posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie w ocenie materiału tkankowego neuropatologicznego, lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie patomorfologii lub lekarz posiadający specjalizację drugiego stopnia w dziedzinie patomorfologii;

2) ust. 1 pkt 1-15 i pkt 16 lit. a, jest lekarz będący w trakcie specjalizacji w dziedzinie neuropatologii;

3) ust. 1 pkt 7, jest diagnosta laboratoryjny posiadający specjalizację w dziedzinie cytomorfologii medycznej;

4) ust. 1 pkt 3, 5, 6, 9 i 11-15, jest diagnosta laboratoryjny, technik analityki medycznej lub osoba z wyższym wykształceniem umożliwiającym przygotowanie materiału do badania neuropatologicznego.