Rozdział 3 - Zasady postępowania w wypadkach nadzwyczajnych związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa. - Stan wojenny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.29.154

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1998 r.

Rozdział  III

Zasady postępowania w wypadkach nadzwyczajnych związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa.

Art.  23.

Wypadkami nadzwyczajnymi w rozumieniu dekretu są przypadki:

1) sprowadzenia niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności obywateli;

2) sprowadzenia bezpośredniego niebezpieczeństwa zagrożenia dla mienia społecznego, indywidualnego lub osobistego w znacznych rozmiarach;

3) sprowadzenia niebezpieczeństwa zagrożenia obiektów ważnych dla obronności lub bezpieczeństwa państwa;

4) sprowadzenia bezpośredniego zagrożenia albo zajęcia budynków administracji państwowej lub organizacji politycznych i społecznych, a także ważnych obiektów i urządzeń gospodarki narodowej.

Art.  24.

1. Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego w wypadkach nadzwyczajnych należy do zakresu działania Milicji Obywatelskiej, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. W wypadkach nadzwyczajnych, gdy działalność Milicji Obywatelskiej okaże się niewystarczająca, mogą być użyte do pomocy oddziały i pododdziały innych formacji i organizacji powołanych do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego oraz sił zbrojnych.

Art.  25.

1. Użycie oddziałów i pododdziałów zwartych Milicji Obywatelskiej oraz innych formacji i organizacji powołanych do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego w wypadkach nadzwyczajnych następuje na podstawie decyzji komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej po uprzednim uzyskaniu zgody przewodniczącego wojewódzkiego komitetu obrony.

2. Użycie oddziałów i pododdziałów sił zbrojnych w wypadkach nadzwyczajnych następuje na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego komitetu obrony, na podstawie decyzji dowódcy okręgu wojskowego, po uprzednim uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej.

Art.  26.

1. W wypadkach nadzwyczajnych mogą być użyte środki przymusu bezpośredniego, w tym chemiczne środki obezwładniające i urządzenia do miotania wody, a w przypadkach wyjątkowych, gdy niebezpieczeństwa, zagrożenia lub zamachu nie można inaczej uniknąć - również broń palna.

2. Użycie chemicznych środków obezwładniających i urządzeń do miotania wody w wypadkach nadzwyczajnych następuje na podstawie decyzji komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej, a w odniesieniu do sił zbrojnych - dowódcy okręgu wojskowego.

3. Użycie broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte następuje na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych, a w odniesieniu do sił zbrojnych na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej. Podjęcie tych decyzji wymaga uprzedniego uzyskania zgody Przewodniczącego Komitetu Obrony Kraju.

4. W przypadkach, w których wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzi albo mienia społecznego w znacznych rozmiarach, decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, podejmuje dowódca oddziału (pododdziału), który obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie swego przełożonego o każdym przypadku użycia tych środków.

5. W stosunku do wojsk podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych określone w ust. 2 i 3 oraz w art. 25 ust. 2 uprawnienia dowódcy okręgu wojskowego i Ministra Obrony Narodowej przysługują odpowiednio właściwemu dowódcy wojsk i Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art.  27.

1. Użycie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, pracowników (członków) formacji (organizacji) powołanych do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego oraz żołnierzy w wypadkach nadzwyczajnych następuje na zasadach określonych w obowiązujących przepisach w sprawie postępowania przy użyciu tych środków i broni.

2. Szczegółowe zasady i tryb użycia oddziałów i pododdziałów zawartych oraz użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez te oddziały i pododdziały w wypadkach nadzwyczajnych określają Minister Spraw Wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej.

Art.  28.

1. W czasie obowiązywania stanu wojennego formacje i organizacje powołane do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego, z wyjątkiem sił zbrojnych, podlegają w sprawach operacyjnych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i organom Milicji Obywatelskiej, niezależnie od innej podległości tych formacji i organizacji.

2. Minister Spraw Wewnętrznych może zarządzić wyposażenie członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej oraz innych formacji i organizacji powołanych do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego w środki przymusu bezpośredniego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach również w broń palną.

3. Rada Ministrów określa uprawnienia Ministra Spraw Wewnętrznych i organów Milicji Obywatelskiej w stosunku do formacji i organizacji wymienionych w ust. 1, a także zasady i tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2, oraz zasady użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez pracowników (członków) tych formacji i organizacji.