§ 12. - Sprzedaż nawozów sztucznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.108.890

Akt utracił moc
Wersja od: 7 grudnia 1932 r.
§  12.
Przy pobieraniu prób należy się stosować do postanowień następujących.

Z każdego podlegającego badaniu nawozu sztucznego winny być pobrane 3 próbki, zawierające nie mniej niż po 100 g nawozu każda, możliwie identycznej jakości, odpowiadającej przeciętnej jakości nawozu badanego.

Na workach (beczkach, blaszankach i t. p.). ż których pobrano próbki, osoba pobierająca próbki umieszcza nalepkę opatrzoną jej podpisem z napisem: "Otwarto dla pobrania próbki dnia. "...... 193..... r."

Niezależnie od protokółu ogólnego, przewidzianego w § 11, osoba dokonywająca kontroli winna sporządzić w 4 egzemplarzach protokół pobrania próbki osobno dla każdego nawozu, z którego pobrano próbkę.

Protokół ten winien zawierać następujące dane:

imię i nazwisko osoby przeprowadzającej kontrolę oraz wymienienie jej charakteru służbowego;

miejsce i datę dokonanej kontroli;

imię i nazwisko (firmę) oraz adres właściciela kontrolowanego przedsiębiorstwa lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy nawozu;

bliższe określenie nawozu sztucznego, z którego pobrano próbki: nazwę nawozu, jego ilość i stan fizyczny, rodzaj opakowania, napisy na opakowaniu, znaki fabryczne i t. p.;

podpis osoby dokonywającej kontroli.

Jeden egzemplarz pobranej próbki nawozu sztucznego wraz z jednym egzemplarzem protokółu pobrania próbki powiatowa władza administracji ogólnej (§ 10 ust. 1) przesyła do analizy do jednego z wymienionych w § 13 zakładów, wskazując, jakie składniki mają być analitycznie oznaczone Pozostałe dwa egzemplarze próbki wraz z dworna protokółami powiatowa władza administracji ogólnej przechowuje do czasu, gdy mogą one być potrzebne dla ponownego dokonania analizy.

Jeden egzemplarz protokółu pobrania próby dołącza się do ogólnego protokółu, przewidzianego w § 11.