Rozdział 2 - Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego w toku budowy pierwowzorów i ich odmian. - Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.43.271

Akt utracił moc

Wersja od: 22 października 1965 r.

Rozdział  2.

Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego w toku budowy pierwowzorów i ich odmian.

§ 10. Sprawdzanie zdatności pierwowzorów sprzętu lotniczego przez organ nadzoru obejmuje:

1) stwierdzanie zgodności dokumentacji technicznej pierwowzorów sprzętu lotniczego z warunkami technicznymi (przepisami),

2) przeprowadzanie inspekcji w toku budowy w celu stwierdzania zgodności wykonania pierwowzoru z przedstawioną przez wytwórcę dokumentacją techniczną, warunkami technicznymi (przepisami), normami technicznymi i normami materiałów używanych do budowy sprzętu lotniczego,

3) ustalanie zakresu i programów prób państwowych,

4) uzgadnianie programów tych prób fabrycznych i eksploatacyjnych, które mają być uznane przez organ nadzoru za próby państwowe, oraz nadzór i udział w toku ich wykonywania,

5) analizowanie wyników przeprowadzonych prób.

§ 11. W razie stwierdzenia niezgodności budowy sprzętu lotniczego z dokumentacją techniczną, warunkami technicznymi (przepisami) lub normami (§ 10 pkt 2) organ nadzoru sporządza odpowiedni protokół, który ze swymi wnioskami dostarcza wytwórcy.

§ 12. Stwierdzeniem zgodności budowy sprzętu lotniczego z zatwierdzoną przez wytwórcę i uznaną przez organ nadzoru dokumentacją techniczną oraz warunkami technicznymi (przepisami) i normami jest wydane wytwórcy przez organ nadzoru świadectwo kontroli budowy sprzętu lotniczego; świadectwo to stanowi podstawę do wykonania pierwszego lotu.

§  13.

1. Próby fabryczne sprzętu lotniczego przeprowadza wytwórnia zgodnie z ustalonym programem tych prób.

2. Program prób fabrycznych opracowuje wytwórca. Program ten powinien obejmować próby naziemne (funkcjonalne, wytrzymałościowe i inne) oraz próby w locie i inne czynności niezbędne do udokumentowania przez wytwórcę zdatności do lotów (pracy) danego typu sprzętu lotniczego.

3. Program prób fabrycznych sprzętu lotniczego powinien przewidywać wykonanie za zgodą i w obecności przedstawiciela organu nadzoru co najmniej pierwszego lotu próbnego (skoku, ciągu próbnego, próby pracy), potrzebnego do wydania świadectwa oględzin lub poświadczenia zdatności (metryki).

4. Przed wykonaniem pierwszego lotu próbnego (skoku próbnego, ciągu próbnego, próby pracy) wytwórca obowiązany jest opracować:

1) tymczasową instrukcję użytkowania w locie pierwowzoru sprzętu lotniczego z wyjątkiem wyciągarek i ściągarek; instrukcja ta powinna ustalać zakres zdatności do lotów (pracy) oraz wskazówki i informacje niezbędne dla członków załogi lotniczej do bezpiecznego przeprowadzania prób w locie,

2) tymczasową instrukcję obsługi technicznej pierwowzoru sprzętu lotniczego; instrukcja ta powinna ustalać zasady przygotowania pierwowzoru do lotów (skoków, ciągów), czynności obsługowe, zakres i częstotliwość przeglądów technicznych i czynności konserwacyjne, a dla wyciągarek i ściągarek ponadto sposób użytkowania pierwowzoru.

5. W razie pozytywnego wyniku lotu (lotów) próbnego (skoku próbnego, ciągu próbnego, prób pracy), określonego w ust. 3, wydaje się świadectwo oględzin lub poświadczenie zdatności (metrykę) sprzętu lotniczego (§ 6). Świadectwo oględzin łącznie z instrukcją użytkowania w locie, stanowiącą nieodłączną część tego świadectwa, lub poświadczenie zdatności (metryka) stanowi podstawę do wykonywania dalszych prób fabrycznych danego egzemplarza sprzętu lotniczego.

§ 14. Wytwórca obowiązany jest:

1) uzgodnić z organem nadzoru programy prób fabrycznych wymienionych w § 10 pkt 4 oraz instrukcje określone w § 13 ust. 4, a ponadto informować ten organ o innych próbach fabrycznych, mających na celu udokumentowanie w próbach państwowych stanu sprzętu lotniczego,

2) sporządzać sprawozdania z przeprowadzonych prób fabrycznych wymienionych w pkt 1 i dostarczać je organowi nadzoru,

3) prowadzić ewidencję zmian konstrukcyjnych wprowadzanych w toku budowy i prób oraz zawiadamiać organ nadzoru o zmianach mających wpływ na wytrzymałość, warunki użytkowania i bezpieczeństwo lotu.

§  15.

1. Próby państwowe przeprowadza organ nadzoru lub komisja powołana przez ten organ albo jedna z instytucji wymienionych w § 3 ust. 2, określona przez ten organ; próby przeprowadzane przez tę instrukcję mogą być kontrolowane przez organ nadzoru.

2. Próby fabryczne zgłoszone organowi nadzoru przez wytwórcę mogą być przez ten organ zaliczone w całości lub w części do próby państwowej lub w całości uznane za zastępujące próbę państwową i wystarczające do wydania świadectwa typu danego sprzętu lotniczego (ust. 4); próby fabryczne zaliczone do próby państwowej powinny być wymienione w programie tej próby.

3. Protokół przeprowadzonej próby państwowej z orzeczeniem co do jej wyników sporządza organ nadzoru; na żądanie organu nadzoru protokół sporządza komisja lub instytucja określona w ust. 1, która przeprowadzała próby.

4. W razie pozytywnego i uznanego przez organ nadzoru wyniku próby państwowej organ nadzoru wydaje wytwórcy świadectwo typu danego sprzętu lotniczego; świadectwo to jest warunkiem wydania świadectwa sprawności technicznej dla poszczególnych egzemplarzy sprzętu lotniczego danego typu.

§ 16. Do sprzętu lotniczego budowanego w Polsce według licencji zagranicznej stosuje się odpowiednio przepisy §§ 10-15, 18 i 19, jeżeli dla tego sprzętu będzie wymagane polskie świadectwo sprawności technicznej.

§ 17. Do odmiany pierwowzoru sprzętu lotniczego stosuje się odpowiednio przepisy §§ 10-16.