Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.43.271

Akt utracił moc
Wersja od: 22 października 1965 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Sprawdzeniu zdatności podlega następujący sprzęt lotniczy:
1)
statki powietrzne,
2)
silniki lotnicze,
3)
wyciągarki i ściągarki przeznaczone do stosowania jako urządzenia przy startach szybowców,
4)
części składowe, wyposażenie i urządzenia lotnicze przeznaczone do zabudowania na statkach powietrznych lub służące jako urządzenia pomocnicze do startu lub lądowania tych statków oraz lotniczy sprzęt ratowniczy.
2.
Stan techniczny obcego statku powietrznego przebywającego w Polsce oraz dokumenty takiego statku mogą być sprawdzane w zakresie niezbędnym do stwierdzenia jego zdatności do lotów.
§  2.
Sprawdzenie zdatności sprzętu lotniczego obejmuje wykonywanie nadzoru i orzekanie o zdatności do lotów (pracy) tego sprzętu w toku:
1)
budowy pierwowzorów i ich odmian,
2)
budowy sprzętu seryjnego,
3)
eksploatacji i napraw,
4)
wprowadzania zmian konstrukcyjnych.
§  3.
1.
Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego do lotów (pracy) wykonuje państwowy organ lotniczego nadzoru technicznego, zwany dalej organem nadzoru.
2.
Przy sprawdzaniu zdatności sprzętu lotniczego do lotów (pracy) organ nadzoru korzysta z usług (badań, opinii i ekspertyz) Instytutu Lotnictwa, a także innych instytutów, zakładów naukowych i instytucji specjalistycznych oraz specjalistów.
3.
Organ nadzoru uznaje wyniki, metody i formy kontroli sprzętu lotniczego przeprowadzanej przez właściwy organ wojskowej kontroli technicznej - na warunkach ustalonych wspólnie przez te organy.
§  4.
1.
Sprzęt lotniczy powinien być projektowany, budowany, eksploatowany i naprawiany zgodnie z warunkami technicznymi, jakim powinien odpowiadać zdatny do lotów (pracy) sprzęt lotniczy, wydanymi na podstawie art. 20 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153), a ponadto - eksploatowany zgodnie z ogólnymi zasadami eksploatacji statków powietrznych, ustalonymi na podstawie art. 20 ust. 6 Prawa lotniczego.
2.
Sprzęt lotniczy, dla którego nie ustalono warunków technicznych (przepisów) określonych w ust. 1, może być projektowany, budowany, eksploatowany i naprawiany zgodnie z warunkami technicznymi (przepisami) wydanymi przez państwo obce, jeżeli warunki te zostały uznane przez organ nadzoru w uzgodnieniu z Ministerstwami Obrony Narodowej i Przemysłu Ciężkiego.
§  5.
Wytwórnia sprzętu lotniczego lub zakład naprawiający sprzęt, zwane dalej wytwórcą, obowiązane są:
1)
przekazywać organowi nadzoru komplet dokumentacji technicznej sprzętu łącznie z dokumentacją zmian oraz informować organ nadzoru i użytkownika sprzętu lotniczego o koniecznych do wprowadzenia w toku eksploatacji zmianach w tej dokumentacji i w sprzęcie lotniczym,
2)
przydzielać organowi nadzoru odpwiednie pomieszczenia umożliwiające wykonywanie na terenie zakładu wytwórcy obowiązków wynikających z nadzoru oraz udzielać pomocy technicznej; dotyczy to również użytkownika sprzętu lotniczego.
§  6.
Stwierdzeniem zdatności do lotów (pracy) sprzętu lotniczego określonego w § 1 pkt 1-3 jest wydanie przez organ nadzoru świadectwa sprawności technicznej (świadectwa oględzin), a dla pozostałego sprzętu (§ 1 ust. 1 pkt 4) - wydanie przez wytwórcę w uzgodnieniu z organem nadzoru poświadczenia zdatności (metryki) sprzętu.
§  7.
1.
Dokumenty stwierdzające zdatność sprzętu lotniczego do lotów (pracy), wydane lub potwierdzone przez właściwe organy lotniczego nadzoru technicznego obcego państwa, mogą być w Polsce uznane za ważne na równi z odpowiednimi polskimi dokumentami po stwierdzeniu przez organ nadzoru, że warunki techniczne, na których podstawie sprzęt lotniczy został dopuszczony do lotów (pracy) przez organy nadzoru technicznego obcego państwa, zapewniają bezpieczeństwo lotu (pracy) nie mniejsze niż warunki techniczne określone w § 4.
2.
Uznanie dokumentów określonych w ust. 1 następuje przez potwierdzenie ważności dokumentu obcego lub wydanie odpowiedniego dokumentu polskiego po przeprowadzeniu prób, określonych w § 23 ust. 1.
§  8.
1.
Do znakowania (cechowania) sprzętu lotniczego organ nadzoru używa stempla z napisem "KCSP", co oznacza "Kontrola Cywilnych Statków Powietrznych", i numerem przedstawiciela (rzeczoznawcy) organu nadzoru, przydzielonym mu przez ten organ.
2.
Na dokumentacji dotyczącej sprzętu lotniczego organ nadzoru umieszcza pieczęć okrągłą z wizerunkiem stempla (cechownika) w środku i napisem "Inspektorat Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych PRL" w otoku; na świadectwie sprawności technicznej sprzętu organ nadzoru umieszcza pieczęć urzędową.
3.
Wzory stempla i pieczęci, określonych w ust. 1 i 2, ustalone są w załączniku nr 1 do rozporządzenia, wymiary stempla i pieczęci ustala w zależności od potrzeb organ nadzoru.
§  9.
Czynności organu nadzoru nie wpływają na odpowiedzialność wytwórcy, właściciela (użytkownika) sprzętu lotniczego za jakość tego sprzętu, właściwą eksploatację i naprawy.