Rozdział 3 - Przedsięwzięcia ochronne - Sposoby ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.548 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 2015 r.

Rozdział  3

Przedsięwzięcia ochronne

§ 49. Wyznaczając funkcjonariuszy do pełnienia służby na poszczególnych stanowiskach i posterunkach, uwzględnia się ich cechy fizyczne i psychiczne oraz przygotowanie zawodowe.

§  50. 

1. W pełnym systemie ochrony zmiana liczy co najmniej trzech funkcjonariuszy, a w ograniczonym i uproszczonym, z zastrzeżeniem ust. 2 - nie mniej niż dwóch funkcjonariuszy.

2. W uproszczonym systemie ochrony stosowanym w oddziale tymczasowego zakwaterowania skazanych służbę może pełnić jeden funkcjonariusz.

§  51. 

1. Dla każdej zmiany w zakładzie, z zastrzeżeniem ust. 2, ustala się rezerwę w wysokości do 20% jej składu osobowego, jednak nie mniej niż jednego funkcjonariusza.

2. Decyzję o rezerwie składu zmiany w zakładzie dla kobiet oraz w zakładzie typu otwartego, a także w wyodrębnionym oddziale, podejmuje właściwy dyrektor okręgowy.

§  52. 

1. Po nieprzerwanym pełnieniu służby przez 4 godziny na posterunku uzbrojonym lub patrolowym funkcjonariuszowi zmienia się miejsce pełnienia służby.

2. Jeżeli służba na posterunkach uzbrojonych lub patrolowych na terenie jednostki organizacyjnej pełniona jest przez 6 godzin, funkcjonariuszom należy zapewnić odpoczynek przez czas nie krótszy niż 30 minut, o ile nie będzie to stwarzało zagrożenia dla bezpieczeństwa jednostki.

§  53. 

1. Funkcjonariuszy pełniących służbę na posterunkach i stanowiskach wyposaża się w środki łączności z wartownią, a w razie potrzeby również z innymi posterunkami i stanowiskami, a także w środki alarmowania umożliwiające właściwe wykonywanie zadań służbowych i zapewnienie bezpieczeństwa funkcjonariuszom i pracownikom.

2. Funkcjonariusza pełniącego służbę w bezpośrednim kontakcie z osadzonym można, na polecenie dyrektora, wyposażyć w środki przymusu bezpośredniego.

3. W oddziale dla osadzonych, o których mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, w porze dziennej pełni służbę dwóch funkcjonariuszy, z których jeden pełni obowiązki oddziałowego.

§  54. 

1. Wartownicy i konwojenci pełnią służbę w ochronie zewnętrznej jednostki organizacyjnej w szczególności:

1) na wieżyczce ochronnej;

2) na wyznaczonym odcinku linii zewnętrznej ogrodzenia ochronnego;

3) w porze nocnej, przy wejściu do jednostki organizacyjnej;

4) w czasie konwojowania.

2. Dopuszcza się posiadanie broni palnej w pomieszczeniach wartowni, śluzie wejścia do zakładu oraz na pasie ochronnym i w wieżyczce ochronnej przez dowódcę zmiany, a także funkcjonariuszy w nią wyposażanych w związku ze służbą w ochronie zewnętrznej.

3. Jeżeli funkcjonariusz jest wyposażony w środki przymusu bezpośredniego w postaci chemicznych środków obezwładniających i pocisków niepenetracyjnych, może posiadać na terenie zakładu broń palną umożliwiającą użycie lub wykorzystanie tych środków.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor może zezwolić na przebywanie na terenie jednostki organizacyjnej innych osób i funkcjonariuszy posiadających broń palną.

§  55. 

1. Służbę oficera dyżurnego pełnią wyznaczeni przez kierownika jednostki organizacyjnej funkcjonariusze z korpusu oficerów i funkcjonariusze z korpusu chorążych Służby Więziennej.

2. Oficer dyżurny podlega bezpośrednio przełożonemu, który wyznaczył go do pełnienia tej funkcji, a w czasie jego nieobecności przejmuje uprawnienia i obowiązki w zakresie ochrony jednostki organizacyjnej, a także wykonuje obowiązki i zadania określone przez kierownika jednostki organizacyjnej w instrukcji dla tego stanowiska.

3. W razie nieobecności dyrektora w zakładzie, jeżeli nie został wyznaczony oficer dyżurny, uprawnienia i obowiązki dyrektora w zakresie ochrony zakładu i realizacji ustalonego porządku wewnętrznego przejmuje kierownik działu ochrony, a w razie jego nieobecności pełniący służbę dowódca zmiany.

4. Obowiązki dyrektora w zakresie ochrony podległego mu wyodrębnionego oddziału wykonuje kierownik tego oddziału.

§ 56. Możliwość poruszania się i przebywania osadzonych oraz zakres ich dozorowania na terenie zakładu poza oddziałem mieszkalnym różnicuje się w zależności od przeznaczenia tej jednostki i stosowanego systemu ochrony.

§  57. 

1. Ruch osadzonych po terenie zakładu:

1) jest dozorowany przez funkcjonariusza lub pracownika;

2) podlega ewidencji w książce zatrudnienia lub zajęć szkolnych, a w innych przypadkach - w oddziałowej książce ruchu osadzonych;

3) wymaga wzmocnionego dozoru, jeżeli grupa przekracza 50 osób.

2. W ograniczonym i uproszczonym systemie ochrony dyrektor może określić odstępstwa od zasad określonych w ust. 1.

§  58. 

1. Podstawą wypuszczenia osadzonego z oddziału mieszkalnego są następujące dokumenty ochronne:

1) przepustka wewnętrzna, której wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, podpisana przez dyrektora lub:

a) oficera dyżurnego,

b) dowódcę zmiany,

c) głównego księgowego,

d) dyrektora szpitala lub ordynatora oddziału szpitalnego,

e) kierownika wyodrębnionego oddziału, ośrodka diagnostycznego lub ambulatorium, a także kierownika działu lub jego zastępcę,

f) inną osobę, która wykonuje zadania głównego księgowego, dyrektora szpitala, ordynatora lub kierownika albo go zastępuje;

2) zatwierdzona przez dyrektora, a w wyodrębnionym oddziale przez kierownika tego oddziału lub osobę, która go zastępuje:

a) książka zatrudnienia osadzonych,

b) książka zajęć szkolnych osadzonych;

3) zatwierdzone przez dyrektora lub upoważnionego przez niego funkcjonariusza albo pracownika:

a) plany spacerów, kąpieli, zakupu artykułów żywnościowych i tytoniowych,

b) listy osadzonych skierowanych do transportu,

c) wykazy osadzonych uczestników zajęć zbiorowych, a także wykazy osadzonych doprowadzonych grupowo, sporządzane odrębnie dla każdego oddziału mieszkalnego;

4) książka zgłaszających się do lekarza.

2. W ograniczonym i uproszczonym systemie ochrony dyrektor może określić odstępstwa od wymogów określonych w ust. 1.

3. Dyrektor określa zasady i sposób przekazywania osadzonego przebywającego poza oddziałem mieszkalnym oraz doprowadzania osadzonych na zabiegi medyczne i do lekarzy.

4. W przypadku pilnej konieczności wypuszczenia osadzonego z oddziału mieszkalnego z uwagi na zagrożenie jego zdrowia lub życia, a także ze względów bezpieczeństwa, można odstąpić od wymogów określonych w ust. 1 pkt 1, zachowując zasady ewidencji.

§  59. 

1. Osadzony uprawniony do samodzielnego przebywania poza terenem jednostki organizacyjnej i zobowiązany do zgłoszenia się do jednostki Policji w miejscu przebywania może ją opuścić na podstawie przepustki. Wzór przepustki określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Osadzony uprawniony do samodzielnego przebywania poza terenem jednostki organizacyjnej bez obowiązku zgłoszenia się do jednostki Policji w miejscu przebywania może ją opuścić na podstawie przepustki. Wzór przepustki określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

3. Skazany grupowy uprawniony do samodzielnego przebywania poza terenem jednostki organizacyjnej może ją opuścić na podstawie przepustki. Wzór przepustki określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

4. Osadzonemu, o którym mowa w ust. 1-3, na czas pobytu poza terenem jednostki organizacyjnej wydaje się kartę tożsamości, której wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§  60. 

1. Podstawą wypuszczenia na zewnątrz zakładu osadzonego konwojowanego jest przepustka, której wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. Przepustkę przekazuje się bramowemu.

2. Konwojowanie osadzonych przez funkcjonariuszy odbywa się na podstawie wykazu transportowego lub zatwierdzonego przez dyrektora wykazu osadzonych, z zastrzeżeniem ust. 3, a w innych przypadkach kopii przepustki, o której mowa w ust. 1.

3. Przepustkę, o której mowa w ust. 1, oraz wykaz osadzonych, o którym mowa w ust. 2, w wyodrębnionym oddziale lub oddziale tymczasowego zakwaterowania skazanych, podpisuje upoważniony przez dyrektora funkcjonariusz.

§ 61. Zatrudnienie osadzonego poza ustalonymi godzinami jego pracy, a także w odmiennych niż ustalone warunkach, wymaga każdorazowo zgody dyrektora i określenia przez niego sposobu dozorowania lub konwojowania zatrudnionego.

§  62. 

1. Spacery osadzonych odbywają się na wyznaczonych placach pod dozorem spacerowego i, w miarę możliwości, pod ochroną wartownika pełniącego służbę na posterunku uzbrojonym.

2. Spacery przeprowadzane są na podstawie planu spacerów, zatwierdzonego przez dyrektora lub upoważnionego przez niego funkcjonariusza albo pracownika, w którym określa się podział osadzonych na grupy spacerowe oraz kolejność i miejsce odbywania spacerów.

3. W ograniczonym i uproszczonym systemie ochrony dyrektor może określić odstępstwa od wymogów określonych w ust. 1-2.

4. Opracowując plan spacerów, bierze się pod uwagę w szczególności względy bezpieczeństwa i względy resocjalizacyjne oraz konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego.

§  63. 

1. W rejonie placów spacerowych, na których odbywają się spacery osadzonego, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, pełni służbę nie mniej niż dwóch funkcjonariuszy, którzy sprawują nadzór nad tymi spacerami.

2. W przypadku gdy place spacerowe są monitorowane, można ograniczyć nadzór nad spacerami osadzonego, o którym mowa w ust. 1, do jednego funkcjonariusza.

3. Jeżeli warunki architektoniczne na to pozwalają, spacer osadzonego, o którym mowa w ust. 1, jest dodatkowo ochraniany przez wartownika.

§ 64. Klucze używane w jednostce organizacyjnej dzielą się na:

1) klucze specjalne - klucze od bram, drzwi i krat wejściowych do budynków, drzwi i krat przejściowych, cel mieszkalnych, cel zabezpieczających i cel dyscyplinarnych oraz wyznaczonych pomieszczeń;

2) klucze zwykłe - klucze niewymienione w pkt 1.

§  65. 

1. Dyrektor na wniosek kierownika działu ochrony uznaje przedmioty za niebezpieczne, ustala sposób ich ocechowania, wyznacza miejsca przechowywania oraz ustala tryb kontroli i wykorzystania.

2. Wykaz przedmiotów, o których mowa w ust. 1, sporządza i podpisuje kierownik działu sprawującego nadzór nad miejscem pracy osadzonego lub upoważniony przez niego funkcjonariusz, a zatwierdza dyrektor.

§  66. 

1. Przedmioty niebezpieczne podlegają:

1) ocechowaniu;

2) ewidencjonowaniu.

2. Sposób użytkowania przedmiotów niebezpiecznych podlega systematycznym kontrolom.

§  67. 

1. Przedmioty wnoszone lub wynoszone przez funkcjonariuszy lub pracowników oraz pojazdy, którymi oni wjeżdżają lub wyjeżdżają, mogą podlegać kontroli przez bramowego lub funkcjonariusza albo pracownika pełniącego służbę przy wejściu do jednostki organizacyjnej.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można polecić wyznaczonym funkcjonariuszom lub pracownikom przeprowadzenie kontroli osobistej funkcjonariusza lub pracownika wchodzącego lub wychodzącego z jednostki organizacyjnej, jak również w niej przebywającego.

§  68. 

1. Kontrolę osobistą funkcjonariusza lub pracownika można wykonywać przez:

1) sprawdzenie przy użyciu urządzeń technicznych;

2) wykorzystanie psa;

3) sprawdzenie ubrania i obuwia;

4) oględziny ciała i bielizny.

2. Kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, dokonuje co najmniej dwóch funkcjonariuszy lub pracowników tej samej płci co osoba poddawana kontroli. Przeprowadza się ją w odrębnym pomieszczeniu.

§  69. 

1. Decyzję o przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w § 67 ust. 2, podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej.

2. Z przebiegu kontroli osobistej, o której mowa w § 68 ust. 1 pkt 3 i 4, sporządza się protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia.

3. W razie ujawnienia przez funkcjonariusza lub pracownika, w wyniku czynności kontrolnych, przenoszenia lub przewożenia przedmiotów niebezpiecznych lub niedozwolonych sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia. Protokół i zakwestionowane przedmioty przekazuje się do decyzji kierownika jednostki organizacyjnej.

§ 70. Apel poranny i wieczorny przeprowadza dowódca zmiany, sprawdzając zgodność stanu faktycznego osadzonych ze stanem ewidencyjnym. W części zakładu apel może przeprowadzić funkcjonariusz wyznaczony przez dowódcę zmiany.

§ 71. Pojazd nienależący do Służby Więziennej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej, podczas pobytu na terenie zakładu o pełnym lub ograniczonym systemie ochrony, jeżeli znajduje się w miejscu dostępnym dla osadzonych, pozostaje pod stałym dozorem wyznaczonego funkcjonariusza.

§  72. 

1. W celu odnalezienia przedmiotów niebezpiecznych i niedozwolonych oraz udaremnienia ucieczki albo w innych uzasadnionych przypadkach przeprowadza się w jednostce organizacyjnej następujące rodzaje kontroli:

1) osobistą lub pobieżną osadzonego;

2) cel i innych pomieszczeń;

3) paczek i przedmiotów;

4) pojazdów;

5) generalną.

2. Oprócz urządzeń, o których mowa w § 48 pkt 2, do przeprowadzania kontroli mogą być wykorzystywane także psy.

§  73. 

1. Stan zabezpieczenia zakładu, Centralnego Ośrodka, ośrodka szkolenia i ośrodka doskonalenia podlega inspekcji odpowiednio przez dyrektora, Komendanta Centralnego Ośrodka, komendanta ośrodka, a także funkcjonariuszy przez nich wyznaczonych.

2. Właściwy dyrektor okręgowy wyznacza podległych funkcjonariuszy i pracowników do przeprowadzania inspekcji jednostek okręgowego inspektoratu.

3. W czasie inspekcji sprawdza się:

1) realizację wybranych elementów ustalonego systemu lub sposobu ochrony;

2) znajomość przepisów i obowiązków oraz sposób ich realizacji przez funkcjonariuszy i pracowników;

3) przestrzeganie ustalonego porządku wewnętrznego.

§  74. 

1. Do wszystkich jednostek organizacyjnych, na podstawie legitymacji służbowej, mogą wejść w porze dziennej i nocnej:

1) Dyrektor Generalny, dyrektorzy biur i ich zastępcy oraz kierownicy zespołów, a także funkcjonariusze i pracownicy posiadający upoważnienie wystawione przez Dyrektora Generalnego zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik nr 9 do rozporządzenia;

2) konwojenci.

2. Funkcjonariusze i pracownicy Centralnego Zarządu niewymienieni w ust. 1 wchodzą na teren jednostek organizacyjnych w godzinach pracy administracji na podstawie legitymacji służbowej, a w innym czasie dodatkowo na podstawie polecenia wyjazdu służbowego.

§ 75. Do podległej jednostki organizacyjnej na podstawie legitymacji służbowej mogą wejść w porze dziennej i nocnej dyrektor okręgowy oraz funkcjonariusze i pracownicy posiadający wystawione przez właściwego dyrektora okręgowego upoważnienie zgodnie z wzorem, o którym mowa w § 74 ust. 1 pkt 1.

§  76. 

1. Do jednostki organizacyjnej, w której pełnią służbę, na podstawie legitymacji służbowej, wchodzą:

1) w porze dziennej i nocnej: kierownik jednostki organizacyjnej, kierownik działu ochrony i jego zastępca, a także funkcjonariusze przeprowadzający inspekcję;

2) w ustalonych godzinach służby - funkcjonariusze niewymienieni w pkt 1.

2. Pracownicy zatrudnieni w jednostce organizacyjnej lub przywięziennym zakładzie pracy wchodzą do jednostki na podstawie legitymacji lub przepustki stałej, w godzinach ustalonych przez kierownika tej jednostki organizacyjnej.

3. Zasady wejścia do jednostki organizacyjnej funkcjonariuszy i pracowników niepełniących służby lub niezatrudnionych w tej jednostce organizacyjnej, z zastrzeżeniem § 74 i 75, określa właściwy kierownik jednostki organizacyjnej.

§ 77. W ochronie jednostki organizacyjnej można stosować:

1) zabezpieczenia techniczno-ochronne, a w szczególności:

a) linię zewnętrzną ogrodzenia ochronnego, wykonaną z materiału pełnego, którą może stanowić również ściana budynku, w którym mogą także czasowo lub na stałe przebywać osadzeni, albo wykonaną z materiałów tworzących ogrodzenie ażurowe - wyposażoną w zabezpieczenia utrudniające jej pokonanie,

b) linię wewnętrzną ogrodzenia ochronnego, którą może stanowić ogrodzenie pełne lub ażurowe albo oznaczoną w inny sposób,

c) wygrodzenia wewnętrzne oddzielające poszczególne rejony jednostki organizacyjnej,

d) bramy, drzwi i kraty o szczególnie silnej konstrukcji zamontowane przy wejściach do jednostki organizacyjnej i ważniejszych budynków,

e) bramy, drzwi i kraty o silnej konstrukcji zamontowane przy wejściach i przejściach do poszczególnych budynków, rejonów i cel oraz pomiędzy kondygnacjami budynków,

f) kraty okienne oraz wewnętrzne kraty koszowe instalowane za drzwiami wejściowymi i przed otworami okiennymi,

g) przesłony i siatki mocnej konstrukcji, montowane po zewnętrznej stronie okien,

h) zamki i blokady do bram, drzwi i krat,

i) agregat prądotwórczy lub inne zastępcze źródła energii elektrycznej i oświetlenia,

j) zabezpieczenia studzienek, kanałów, urządzeń wentylacyjnych, rynien, odgromników, słupów, masztów antenowych, kominów i innych punktów wysokościowych, świetlików, wejść na strychy i dachy oraz wejść do piwnic,

k) urządzenia telewizji przemysłowej i urządzenia kontroli dostępu;

2) środki sygnalizacji i łączności, a w szczególności:

a) urządzenia do kontroli osób, bagaży, pojazdów i ładunków,

b) instalację przyzywową,

c) środki łączności radiowej i przewodowej,

d) środki alarmowania.

§  78. 

1. Cele wyznaczone do wykonywania kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej wyposaża się w wewnętrzne kraty zainstalowane za drzwiami wejściowymi i przed otworami okiennymi.

2. Okna celi, o której mowa w ust. 1, wyposaża się na zewnątrz otworów okiennych w siatki, a w miarę potrzeb można je wyposażyć także w przesłony.

3. Sprzęt kwaterunkowy będący w wyposażeniu celi, o której mowa w ust. 1, może być trwale mocowany do ścian lub podłóg.

§ 79. Cele przeznaczone dla osadzonych, o których mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, usytuowane poza oddziałem dla tych osadzonych, wyznacza dyrektor na wniosek kierownika działu ochrony, uzgodniony z kierownikami działów penitencjarnego i ewidencji.

§  80. 

1. W czasie wykonywania obowiązków służbowych w bezpośrednim kontakcie z osadzonym, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, oddziałowy i funkcjonariusz z nim współdziałający pełnią służbę w kamizelkach ochronnych i wyposażeni są w osobiste sygnalizatory alarmowe oraz w środki przymusu bezpośredniego.

2. W kamizelki ochronne, sygnalizatory alarmowe i w środki przymusu bezpośredniego wyposaża się również funkcjonariuszy dozorujących poza oddziałem mieszkalnym lub konwojujących osadzonego, o którym mowa w ust. 1.

3. Ilość i rodzaj środków przymusu bezpośredniego określa dyrektor.

§  81. 

1. Celę mieszkalną dla osadzonego, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, wyposaża się w szczególności w:

1) wewnętrzne kraty zainstalowane za drzwiami wejściowymi i przed otworami okiennymi;

2) siatki, a w miarę potrzeb również w przesłony, na zewnątrz otworów okiennych;

3) kraty okienne ze stali o podwyższonej wytrzymałości na przecinanie lub zabezpieczone elektronicznie;

4) sprzęt kwaterunkowy mocowany trwale do ścian i podłóg.

2. Cele można dodatkowo wyposażyć w kamery telewizyjne i urządzenia umożliwiające nasłuch.

3. Zabezpieczenia techniczno-ochronne, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 oraz § 78 ust. 1 i 2, można zastąpić innymi zabezpieczeniami, które będą odpowiednio spełniać ich zadania ochronne.

§  82. 

1. Miejsca i pomieszczenia dla osadzonego, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, wyznaczone do pracy, nauki, widzeń, czynności procesowych, odprawiania nabożeństw, spotkań religijnych i nauczania religii oraz zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu, wyposaża się odpowiednio w zabezpieczenia techniczno-ochronne, o których mowa w § 81 ust. 1 pkt 1-3, a także zabezpieczenia uniemożliwiające samowolne ich opuszczenie przez osadzonego.

2. Plac spacerowy zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający samowolne jego opuszczenie przez osadzonego, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, w szczególności poprzez przykrycie placu siatką, prętami lub drutem.

3. Miejsca i pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, można wyposażyć w urządzenia umożliwiające monitoring.

4. Zabezpieczenia techniczno-ochronne łaźni i innych pomieszczeń niewymienionych w ust. 1 i § 81, w których czasowo może przebywać osadzony, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 lit. e, określa dyrektor.

5. Przepis § 78 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§ 83. Pies może być wykorzystywany do:

1) (uchylony);

2) ochrony funkcjonariuszy i pracowników;

3) wzmocnienia realizowanego konwojowania;

4) pościgu;

5) przeszukiwania budynków, budowli, pojazdów i terenu jednostki organizacyjnej;

6) poszukiwania i wskazywania ukrycia środków odurzających i substancji psychotropowych;

7) tropienia śladów;

8) poszukiwania i wskazywania materiałów wybuchowych.