§ 12. - Sposób uczenia i egzaminowania oglądaczy oraz ich zakres działania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.62.575

Akt utracił moc

Wersja od: 19 czerwca 1928 r.

§ 12. Egzamin oglądaczy do badania zwierząt rzeźnych i mięsa dzieli się na część praktyczną i teoretyczną:

a) w części praktycznej kandydat winien:

1) we wskazanym czasie opisać i zbadać zwierzę przed ubojem i stwierdzić, czy i jaką chorobą zwierzę jest dotknięte - względnie o nią podejrzane - oraz rozstrzygnąć, czy oglądacz w danym wypadku winien zezwolić czy też nie zezwolić na ubój zwierzęcia lub czy należy uboju zakazać;

2) przeprowadzić po uboju badanie całego zwierzęcia lub poszczególnych jego części i na zasadzie tego badania orzec, czy ocena mięsa wchodzi w zakres działania oglądacza i jaką należy w tym wypadku dać ocenę lub też - czy należy ocenę przekazać wyznaczonemu lekarzowi weterynaryjnemu;

3) odróżniać zwierzęta po uboju według ich gatunku i płci, jak również odróżniać oddzielne narządy pod względem ich pochodzenia od poszczególnych gatunków zwierząt;

4) objaśnić budowę i działalność mikroskopu i trychinoskopu, pobrać ze świń po uboju przepisane próby i sporządzić z nich preparaty do badania co do włośni, zbadać mięso świeże i wędzone, zawierające włośnie, i objaśnić mikroskopowy preparat pod względem struktury mięśni, tworów podobnych do włośni i zwykłych zanieczyszczeń preparatów;

5) wykazać znajomość praktycznego stosowania przepisów dotyczących załatwiania spraw, wymienionych w punktach 1, 2 i 4 niniejszego ustępu;

b) w części teoretycznej kandydat winien wykazać dostateczną znajomość przedmiotów, wyszczególnionych w § 5, a w szczególności przepisów, dotyczących badania zwierząt rzeźnych i mięsa.