Rozdział 6 - Wymiar składek ubezpieczeniowych. - Sposób dokonywania zgłoszeń w zakresie ubezpieczeń społecznych, uiszczanie składek i kontrola czynności pracodawców.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.103.818

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1938 r.

VI.

Wymiar składek ubezpieczeniowych.

§  31.
W zakresie ubezpieczenia, określonego w art. 1 ustawy, podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych stanowi tygodniowy (art. 15 ust. 1-3) rzeczywisty zarobek, określony w art. 14, art. 15 ust. 4 i art. 16 ust. 4, bez jakichkolwiek potrąceń, z zastrzeżeniem najwyższych norm, ustalonych w art. 13 ust. 2 względnie w statucie ubezpieczalni (art. 13 ust. 3) i najniższej normy, ustalonej w art. 16 ust. 1, - zaokrąglony do jednostki złotego w ten sposób, że kwoty od 50 gr włącznie zaokrągla się wgórę, kwoty zaś niższe od 50 gr zaokrągla się wdół.

W zakresie ubezpieczenia, określonego w art. 1 punkty 1-4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, podstawę wymiaru składek stanowi płaca podstawowa, ustalona na podstawie rzeczywistego wynagrodzenia miesięcznego w myśl §§ 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1933 r. o uchyleniu grup zarobkowych w ubezpieczeniu pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 102, poz. 794).

Podstawę wymiaru składki w zakresie ubezpieczenia na wypadek braku pracy, przypadającej od pracowników umysłowych w myśl art. 14 ust. 2 i art. 104 ust. 2 pkt. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, oraz § 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 czerwca 1933 r. o podwyższeniu składki w ubezpieczeniu na wypadek braku pracy pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 45, poz. 349), określa § 4 rozporządzenia Rady Ministrów o uchyleniu grup zarobkowych w ubezpieczeniu pracowników umysłowych.

Otrzymywane wynagrodzenie rzeczywiste, ustalone w sposób, określony w ust. 1 - 3 tego paragrafu, stanowi podstawę wymiaru składek.

§  32.
Obliczenie składek, należnych ubezpieczalni, odbywa się, przy zgłaszaniu zarobków zapomocą wykazów stanu zatrudnienia, od - objętych temi wykazami - końcowych sum zarobków (wynagrodzeń) poszczególnych kategoryj pracowników (§ 22 pkt. 2 i § 24). Za pracowników, których zarobki i ich zmiany są zgłaszane na indywidualnych formularzach, oblicza się składki za każdego z nich zosobna.
§  33. 1
Za ubezpieczenie w zakresie art. 1 punkty 1 i 2 ustawy przypadają do zapłaty w poszczególnych miesiącach kalendarzowych (§ 36 ust. 1) składki należne za te tygodnie kalendarzowe, które zakończyły się w odpowiednim miesiącu kalendarzowym, przy czym za ostatni dzień tygodnia przyjmuje się sobotę.

Za ubezpieczenie pracowników umysłowych w zakresie art. 1 punkty 1 - 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej przypadają do zapłaty w poszczególnych miesiącach kalendarzowych (§ 36 ust. 1) składki należne za odpowiedni miesiąc kalendarzowy.

Jeżeli na skutek zmiany rozkładu składek w ubezpieczeniu od wypadków w zatrudnieniu i chorób zawodowych zakład pracy podlega ponownemu zaliczeniu do kategorii lub klasy niebezpieczeństwa (§ 41a), składkę za to ubezpieczenie opłaca się - do czasu dokonania nowego zaliczenia - według stawki procentowej ustalonej na poprzedni okres trzyletni.

§  34.
Składki należy uważać wówczas za wymierzone w rozumieniu art. 155, gdy ubezpieczalnia na podstawie wykazu stanu zatrudnienia względnie zgłoszeń lub własnych dochodzeń ustali ich wysokość i zawiadomi o tym wymiarze pracodawcę, bądź osobnem pismem lub rachunkiem bądź potwierdzeniem na wykazie (książkowym) zgodności obliczenia, dokonanego przez pracodawcę, w nadesłanych przez niego deklaracjach.
§  35.
Pracodawca może w ciągu miesiąca od otrzymania rachunku lub zawiadomienia o wymiarze składek zażądać od ubezpieczalni sprostowania wymierzonej przez ubezpieczalnię kwoty składkowej, jeżeli udowodni, że wymiar jej nie jest zgodny z rzeczywistemi zarobkami, bądź obowiązującemi przepisami. Po upływie powyższego terminu pracodawca traci prawo żądania sprostowania wymiaru.

Wymierzone składki powinny być sprostowane przez ubezpieczalnię z uwzględnieniem postanowień art. 227, jeżeli zostanie stwierdzone bądź z własnej inicjatywy ubezpieczalni, bądź wskutek doniesienia ubezpieczonego, że wymiar składek został dokonany na podstawie zarobków, niezgodnych z rzeczywistemi zarobkami pracownika.

W razie sporu co do obowiązku ubezpieczenia pracowników składki wymierza się zgodnie z wydanem przez ubezpieczalnię orzeczeniem. W razie prawomocnej zmiany tego orzeczenia przez instancje odwoławcze składki mają być odpowiednio do tej decyzji sprostowane, nadpłacone zaś kwoty zwrócone pracodawcy.

§  36.
Składki, przewidziane w ustawie i rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej, płatne są łącznie za wszystkie rodzaje ubezpieczeń, których podlegają pracownicy, zatrudnieni u pracodawcy, co miesiąc zdołu, najpóźniej do dnia 10 następnego miesiąca.

Należne składki mają być wpłacane do właściwej ubezpieczalni, która jest obowiązana w sposób i pod rygorami, ustalonemi w przepisach wydanych przez Izbę Ubezpieczeń Społecznych w myśl art. 60 ust. 2 pkt. 9 i art. 235, przekazać poszczególnym zakładom ubezpieczeń społecznych część należnych im składek.

§  37.
Obowiązek opłaty składek jest niezależny od ustalenia ich wysokości przez ubezpieczalnie społeczną, od jej wezwania płatniczego lub prawomocności ewentualnych jej orzeczeń.
§  38.
Odsetki zwłoki, należne w razie nieuiszczenia składek w przepisanym terminie (art. 229), liczy się od następnego dnia po upływie terminu płatności składek, t. j. od dnia 11 każdego miesiąca, przyczem miesiąc rozpoczęty liczy się za pełny.
§  39.
Kontrolę nad prawidłowością uiszczania składek prowadzą ubezpieczalnie społeczne.

Ubezpieczalnie społeczne obowiązane są okresowo przeprowadzać szczegółową kontrolę prawidłowości uiszczania składek u każdego poszczególnego pracodawcy w odstępach czasu nie dłuższych niż 18 miesięcznych.

Pracodawca obowiązany jest na żądanie ubezpieczonych i organów ubezpieczalni społecznej udostępnić przeglądanie umów o pracę, ksiąg płac względnie wykazów wypłat, prowadzonych w myśl art. 14 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323) i w myśl art. 24 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 324), oraz związanych z niemi dowodów rachunkowych i ich wpisów do ksiąg.

1 § 33 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 1938 r. (Dz.U.38.12.84) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1938 r.