§ 9. - Sposób badania zwierząt rzeźnych, badanie, ocena i znakowanie mięsa, wykorzystanie mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenie dokumentacji z tym związanej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.154.1011

Akt utracił moc

Wersja od: 24 listopada 2001 r.

§  9.

1. Wszystkie części ciała zwierząt łownych, zwanych dalej "dziczyzną", powinny być poddane badaniom po odstrzeleniu w ciągu 18 godzin od chwili przyjęcia do zakładu przetwórstwa w celu ustalenia, czy mięso dziczyzny jest zdatne do spożycia.

2. Badanie po odstrzeleniu obejmuje:

1) oględziny dziczyzny i jej narządów wewnętrznych po otworzeniu jamy ciała, przy czym, jeżeli wyniki oględzin nie pozwalają na dokonanie oceny, należy przeprowadzić badania laboratoryjne, które, z wyjątkiem badania na włośnie, mogą ograniczać się do zbadania ilości próbek wystarczającej do oceny ogółu dziczyzny odstrzelonej podczas polowania,

2) badanie konsystencji, zabarwienia i zapachu tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia,

3) omacywanie narządów wewnętrznych, jeżeli lekarz weterynarii uzna to za konieczne,

4) wzdłużne rozpołowienie kręgosłupa i głowy dziczyzny, jeżeli lekarz weterynarii uzna to za konieczne.

3. W przypadku wątpliwości, lekarz weterynarii może dokonać nacięć i innych badań odpowiednich części tuszy dziczyzny, koniecznych do dokonania oceny mięsa.