§ 4. - Sposób badania zwierząt rzeźnych, badanie, ocena i znakowanie mięsa, wykorzystanie mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenie dokumentacji z tym związanej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.154.1011

Akt utracił moc

Wersja od: 24 listopada 2001 r.

§  4.

1. Wszystkie części ciała zwierząt rzeźnych, włącznie z krwią, powinny natychmiast po uboju zostać zbadane w celu określenia, czy mięso jest zdatne do spożycia.

2. Badanie poubojowe bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych obejmuje:

1) oględziny ubitego zwierzęcia oraz jego narządów wewnętrznych,

2) omacywanie narządów wewnętrznych,

3) nacinanie niektórych narządów wewnętrznych i węzłów chłonnych,

4) badanie konsystencji, zabarwienia i zapachu tuszy zwierzęcia,

5) badanie na wągrzycę u świń i bydła, które powinno obejmować oględziny powierzchni mięśni, a przede wszystkim mięśni: uda, filarów przepony, mięśni międzykostnych, serca, języka i krtani,

6) badanie na nosaciznę zwierząt jednokopytnych, które powinno obejmować oględziny błon śluzowych tchawicy, krtani, jam nosowych, zatok i ich rozgałęzień, po uprzednim przepołowieniu głowy w kierunku podłużnym oraz po wycięciu przegrody nosowej,

7) badanie na włośnie mięsa świń i zwierząt jednokopytnych,

8) w razie konieczności badania laboratoryjne.

3. Narządy wewnętrzne, w których w czasie oględzin lub omacywania stwierdzono zmiany anatomopatologiczne, powinny być nacinane w taki sposób, aby niemożliwe było zanieczyszczenie tusz, wyposażenia, personelu lub pomieszczeń.

4. Szczegółowy sposób badania poubojowego zwierząt, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.