Rozdział 5 - Praca. - Spółdzielnie i ich związki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.12.61

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

Rozdział  V.

Praca.

Zdolny do pracy członek spółdzielni produkcyjnej ma prawo i obowiązek pracować w spółdzielni w zakresie ustalonym przez statut lub uchwałę walnego zgromadzenia.

§  1.
Przy pracach stanowiących zasadniczy przedmiot działalności gospodarczej, jak również w prowadzonych przez spółdzielnię zakładach przetwórczych i usługowych mogą być zatrudnieni oprócz członków także ich domownicy, inne zaś osoby jedynie dorywczo dla zapobieżenia stratom gospodarczym.
§  2.
Spółdzielnia może zatrudniać czasowo lub na stałe osoby nie będące członkami ani domownikami członków przy wykonywaniu prac wymagających szczególnych kwalifikacji, jakich członkowie nie posiadają.
§  3.
Za domownika członka uważa się każdego członka jego rodziny, inne zaś osoby tylko wówczas, jeżeli zamieszkują z nim wspólnie i prowadzą z nim wspólne gospodarstwo.

Domownik wynagradzany jest za pracę według zasad odnoszących się do członków, chyba że w umowie zastrzeżono inny sposób wynagradzania, którego zasady określi właściwy centralny związek.

Statut powinien określać zasady obliczania nakładu pracy członków i ich domowników w gospodarstwie zespołowym. W szczególności powinien wskazywać, czy miernikiem nakładu pracy będzie jednostka obrachunkowa (dniówka obrachunkowa), czy ustalone w pieniądzach stawki za wykonanie poszczególnych robót.

§  1.
Członek trwale niezdolny do pracy na skutek starości, choroby lub nieszczęśliwego wypadku zachowuje wszystkie uprawnienia członkowskie przewidziane w statucie.
§  2.
W przypadku trwałej niezdolności do pracy na skutek starości, choroby lub nieszczęśliwego wypadku członek, który wniósł wkład do spółdzielni, może żądać wynagrodzenia za użytkowanie tego wkładu bez względu na to, czy statut przewiduje wynagrodzenie za użytkowanie wkładów. Wysokość wynagrodzenia ustala się zgodnie z miejscowymi zwyczajami, określającymi wysokość czynszu dzierżawnego lub czynszu najmu.